-
41 spojrzeć
глаг.• взглянуть• взирать• видеть• глядеть• заглядывать• оглядывать• осматривать• осмотреть• поглядеть• поглядывать• посмотреть• просмотреть• смотреть• узреть* * *сов. взглянуть, посмотреть;\spojrzeć za siebie оглянуться (назад); \spojrzeć po sobie переглянуться; \spojrzeć spod oka (spode łba) посмотреть исподлобья; \spojrzeć na siebie (wzajemnie) посмотреть друг на друга
+ popatrzeć* * *сов.взгляну́ть, посмотре́тьspojrzeć za siebie — огляну́ться (наза́д)
spojrzeć po sobie — перегляну́ться
spojrzeć spod oka (spode łba) — посмотре́ть исподло́бья
spojrzeć na siebie (wzajemnie) — посмотре́ть друг на дру́га
Syn: -
42 świadczyć
глаг.• доказывать• казать• оказывать• показывать• проявлять• свидетельствовать* * *świadcz|yć\świadczyćony 1. свидетельствовать;\świadczyć w sądzie быть свидетелем (давать показания) в суде;
\świadczyć о czymś свидетельствовать что-л., о чём-л;coś o kimś dobrze \świadczyćy что-л. хорошо говорит о ком-л., что-л. говорит в чью-л. пользу; 2. оказывать;\świadczyć sobie wzajemnie usługi оказывать друг другу услуги
* * *1) свиде́тельствоватьświadczyć w sądzie — быть свиде́телем (дава́ть показа́ния) в суде́
świadczyć o czymś — свиде́тельствовать что́-л., о чём-л
coś o kimś dobrze świadczy — что́-л. хорошо́ говори́т о ко́м-л., что́-л. говори́т в чью́-л. по́льзу
2) ока́зыватьświadczyć sobie wzajemnie usługi — ока́зывать друг дру́гу услу́ги
-
43 complementary
-
44 interact
[ɪntər'ækt]vito interact (with sb) — ( co-operate) współdziałać (z kimś)
* * *[intər'ækt]((of two or more people, things etc) to act, or have some effect, on each other.) oddziaływać na siebie wzajemnie- interactive -
45 mutually
-
46 komplement|ować
impf Ⅰ vt to compliment- komplementował ją, że ładnie wygląda he complimented her on her appearance- był komplementowany za swoją sumienność he was complimented on his conscientiousnessⅡ komplementować się (wzajemnie) to compliment one another- komplementowali się wzajemnie za swoje osiągnięcia they complimented each other on their achievementsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komplement|ować
-
47 obciąż|yć
pf — obciąż|ać impf Ⅰ vt 1. (objuczyć) to burden, to (over)load- obciążyć kogoś bagażem to (over)load a. burden sb with luggage- obciążyć samochód ładunkiem to load a car2. (zlecić) to burden, to charge- obciążyć kogoś trudnym zadaniem to burden a. charge sb with a difficult task3. Ekon. to charge- obciążyć kogoś kosztami (czegoś) to charge sb (for sth)- obciążyć kogoś podatkiem to tax sb4. Prawo to incriminate- dowód obciążający incriminating evidence- w aktach sprawy nie ma nic, co mogłoby mnie obciążyć there’s nothing in the files of the case that could incriminate me- jego zeznania poważnie mnie obciążyły his testimony incriminated me5. (obwinić) to blame, to put the blame on- obciążać kogoś winą za coś to blame sb for sth- obciążać kogoś odpowiedzialnością za coś to hold sb responsible for sth6. (przeciążyć) to strain, to overload- obciążyć łącza telekomunikacyjne to overload telecommunication lines- obciążać sobie pamięć datami [osoba] to clutter one’s memory with dates- takie odżywianie bardzo obciąża żołądek that kind of food is heavy on the stomach- te ćwiczenia nie obciążają kręgosłupa/kolan these exercises don’t strain the spine/kneesⅡ obciążyć się — obciążać się 1. (obładować się) to (over)load oneself- obciążyli się zbyt dużym bagażem they (over)loaded themselves with too much baggage2. (zobowiązać się) to burden oneself- dodatkowo obciążył się opieką nad chorą ciotką he took on the extra burden of looking after his sick aunt- obciążył się dodatkowymi pracami he took on additional jobs, he burdened himself with additional jobs3. Prawo to incriminate oneself- obciążali się wzajemnie they incriminated each other- obciążali się wzajemnie winą za coś they blamed each other for sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obciąż|yć
-
48 znosić zno·sić
-szę, -sisz; impf -ś; pf znieść1. vt1) (na dół) to carry down2) (= zgromadzić) to gather3) (o kurze), [jajko] to lay4) (o wodzie, powietrzu, = zmienić kierunek) to carry5) [bolączki, przykrości, trudy] to endure6) [przepis, akt] to abolish7) [zakaz, sankcje] to lift8) (= wytrzymywać, cierpieć)2. znosić się vr1) (wzajemnie usuwać swoje działanie) to cancel each other out2) (= wytrzymywać ze sobą wzajemnie) -
49 einander
-
50 füreinander
fürein'ander adv (dla, do) siebie wzajemnie;nichts füreinander empfinden nie darzyć siebie wzajemnie uczuciem -
51 einander
( geh) wzajemnie, nawzajemwir respektieren \einander wzajemnie się respektujemy, respektujemy jeden drugiegoreicht \einander die Hände podajcie sobie [nawzajem] ręce -
52 badać
(-am, -asz); perf z-; vt(zjawisko, język) to study; (krew, strukturę) to test; (dokumenty, pacjenta) to examine* * *ipf.1. (= analizować, studiować) investigate, examine, research.2. med. examine, test; badać chorego examine a patient; badać serce/zęby pacjenta examine a patient's heart/teeth; badać czyjś puls/ciśnienie krwi take sb's pulse/blood pressure.3. (= sprawdzać, przeglądać) check (up), examine, scrutinize; badać grunt pod nogami przen. take one's bearings.4. (= przesłuchiwać) interrogate, question.ipf.1. (= poddawać się badaniom) be examined, have a checkup.2. badać się (wzajemnie) wzrokiem size each other up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > badać
-
53 bić
1. (-ję, -jesz); vt1) ( człowieka) to beat, to hit; ( monety) perf; wy- to mint; ( rekord) perf; po- to beat; (zabijać: zwierzęta) perf; u- to slaughter ( o zegarze) perf wy-2) to strike2. vi(o człowieku: uderzać) to hit; ( o źródle) to gush; ( o dzwonach) to ring; ( o sercu) to beat, to poundbić głową w mur — (przen) to bang one's head against a brick wall
* * *ipf.1. (uderzać, aby sprawić ból) beat ( w coś sth, po czymś on/about sth); bić kogoś po twarzy/łapach/tyłku beat sb about the face/on the hands/on the behind; bij zabij! at them!3. (= uderzać, łomotać) to bang; bić pięścią w stół bang one's fist on the table; bić oklaski l. brawo clap loudly; bić w bęben bang a drum; bić w dzwon ring a bell; bić na alarm sound l. raise the alarm; bić skrzydłami ( o ptakach) beat one's wings; bić czołem l. bić pokłony bow and scrape; bić głową w mur to bang one's head against a brick wall.4. (o sercu, pulsie) beat; z bijącym sercem with beating heart; moje serce bije dla ciebie my heart beats for you.6. ( o liczniku) clock up, run.7. ( o broni palnej) (= strzelać, grzmieć) fire, bang, boom; (= trafiać) hit; niech cię kule biją I hope a bullet hits you; damn you!; go to hell!8. (= wydobywać się, tryskać) spring; biły na mnie siódme poty I broke into a cold sweat.9. (= zwyciężać, pokonywać) to beat.10. bić rekord break a record.11. ( w grze) (= pokonywać) beat, win; (= zdobywać) take, win, capture, seize; bić kartę beat a card; bić kartę atutem trump a card; bić piona/figurę take l. capture a pawn/a piece; bić kogoś na głowę beat sb into the ground.12. (= zabijać) kill, slaughter.13. (= tłoczyć, odciskać, drukować) coin, mint.14. (= ubijać, trzepać) ( jaja) beat, whisk; ( śmietanę) whip; ( masło) churn; bić pianę iron. go through the motions.ipf.1. ( zadawać sobie wzajemnie ciosy) fight.2. ( uderzać siebie samego) hit o.s. ( po czymś about sth, w coś on sth); bić się w piersi przen. to beat one's chest; bić się w cudze piersi put the blame on someone else.3. (= walczyć, spierać się) fight, battle (o kogoś/coś about l. over sb/sth, z kimś/czymś with l. against sb/sth, za kogoś/coś for sb/sth).4. bić się z myślami przen. fight with one's thoughts.5. (= pojedynkować się) duel (o kogoś/coś over sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bić
-
54 chwytać
1. (-am, -asz); perf chwycić; vt(łapać: piłkę itp.) to catch; (przen: życie, chwilę) to seize, ( pojmować) to grasp2. vi(pot) (o pomyśle, reklamie) to catch on, (o farbie, barwniku) to holdchwycić kogoś za rękę — to grab lub to seize sb by the hand
chwytać za broń — (przen) to take up arms
* * *ipf.1. (= łapać) catch, seize (sb l. sth) ( za coś by sth); grab (hold of), take hold of (sb l. sth); (piłkę itp.) catch (hold of) ( sth); chwytać za coś (= sięgać po coś) reach for sth; chwytać za broń take up arms; chwytać byka za rogi przen. take the bull by the horns; chwytać kogoś za rękę take hold of sb's hand; chwytać kogoś za słowo take sb at his word; chwytać powietrze l. oddech (z trudem) gasp for breath.2. (= rozumieć, pojmować) get, grasp; chwytać coś w lot grasp sth at once.3. zw. pf. zob. chwycić; przen. (= ogarniać) move; chwyciło mnie to za serce it moved me; it got to my heart; wzruszenie chwyciło mnie za gardło I was moved to tears.4. zw. pf. ( o rozpoczęciu się czegoś) mróz chwyta its starting to freeze; pomysł chwycił the idea caught on; silnik chwycił the engine started; to nie chwyci it cuts no ice.ipf.1. (= łapać się) seize, grasp, grab (hold of) ( za coś sth); tonący brzytwy się chwyta przen. a drowning man will grasp at straws.2. (= złapać się wzajemnie) seize l. grab hold of one another; chwycić się za ręce take hold of each other's hand; join hands.3. + Gen. (= uciekać się do czegoś) resort to ( sth).4. + Gen. (= próbować) chwytać się rozmaitych zajęć try l. take up odd jobs.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chwytać
-
55 ciągnąć
1. (-nę, -niesz); imp; - nij; vt 2. vi( mówić dalej) to continue, to go on; ( o wojsku) to proceed, to moveciągnąć kogoś za język — (przen) to cross-question sb
ciągnąć przewody — ( w ziemi) to lay cables; ( w powietrzu) to string cables
ciągnie od okna — pot there is a draught (BRIT) lub draft (US) from the window
* * *ipf.-ij1. (= wlec, holować) pull (along), drag (along), tug, tow, haul; samochód ciągnie przyczepę the car is pulling a trailer.2. przen. ciągnąć kogoś za uszy (= zmuszać do robienia postępów) push sb (on); ciągnąć kogoś/coś ze sobą (= prowadzić) drag sb/sth (along) with o.s.; ciągnęła za sobą młodszą siostrę she was pulling her younger sister behind her.3. (= szarpać) pull ( za coś (at) sth); yank ( za coś (on) sth); ciągnąć kogoś za język przen. cross-examine sb, question sb; ciągnąć w swoją stronę przen., pot. look after number one.4. (= wydłużać, przeciągać) stretch, extend; ciągnąć ścianę/ulicę extend a wall/a street; ciągnąć linię/przewody techn. lay line/cables.5. (= kontynuować) continue; go on, proceed ( coś with sth).6. (= czerpać, wyciągać, t. losować, uzyskiwać) draw; ciągnąć wodę ze studni draw water from a well; ciągnąć karty z talii draw cards from a pack; ciągnąć losy draw lots; ciągnąć nazwiska z kapelusza draw names from a hat; ciągnąć z czegoś korzyść/zysk draw l. derive benefit/profit from sth.7. techn. ( poddawać obróbce) draw.8. (= wciągać, wsysać) absorb, suck (up), draw (up), draw in; ciągnąć napój przez słomkę suck a drink through a straw; ciągnąć dym z fajki/papierosa draw on a pipe/cigarette; komin dobrze/słabo ciągnie the flue draws well/poorly.9. pot. (= pić, zwł. alkohol) drink, imbibe; ciągnąć z butelki pull at a bottle.10. (= pociągać, wabić, kusić) attract, allure, tempt, raise ( sb's) interest; coś mnie ciągnie do tych ludzi I'm attracted to those people; nie ciągnie go do nauki he has no inclination to study; natura ciągnie wilka do lasu ( przysłowie) the leopard can't change its spots.11. (o powietrzu, przeciągu, zapachu) chłód ciągnie od rzeki a cold draft is blowing from the river; okropnie tu ciągnie there's an awful draft in here; z ogrodu ciągnęła woń bzów the scent of lilacs drifted from the garden.12. (= przemieszczać się, wędrować w określonym kierunku) move (on l. along), push (on), migrate, drift, pour; pochód ciągnął ulicą the procession moved down the street; pielgrzymi ciągną do Mekki pilgrims pour into Mecca; jesienią ptaki ciągną na południe birds migrate south in the fall.13. ( o chmurach) (= płynąć z wiatrem) drift.14. (= podążać) ciągnąć za kimś/czymś follow (in the wake of) sb/sth.15. wulg. ciągnąć komuś druta do a blow job on sb.ipf.1. ciągnąć się za kimś/czymś (= wlec się z tyłu) trail along behind sb/sth; drag behind sb/sth; (= pozostawać z tyłu) trail l. be left behind sb/sth; za parowozem ciągnęła się chmura dymu a plume of smoke trailed behind the engine.2. (= szarpać się wzajemnie) ciągnęli się za włosy they pulled at each other's hair.3. (= rozciągać się) stretch, extend; ( o linii) run.4. (= trwać) continue, pass, go on, proceed.5. ( o czasie) (= dłużyć się) creep (slowly) by l. past; hang heavy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciągnąć
-
56 dzielić
to divide; ( rozdawać) perf; roz- to share out; ( różnić) to differ; ( rozgraniczać) to differentiate; ( korzystać wspólnie) to sharedzielić coś na części/kawałki — to split sth into parts/pieces
dzielić coś między dzielić — +acc to divide sth between lub among
* * *ipf.1. (= dokonywać podziału) divide; dzielić włos na czworo split hairs.2. (= rozdzielać) distribute, share out; dzielić czas między pracę i dom divide one's time between work and home; dzielić skórę na niedźwiedziu count one's chickens before they are hatched.3. t. przen. (= rozgraniczać) separate, divide; (= różnić) differ; dzieli nas ocean we're thousands of miles apart; dzielą nas poglądy polityczne we have different political views.4. (= korzystać l. przeżywać wspólnie) share; dzielić z kimś mieszkanie share an apartment with sb.5. mat. divide; ile jest dziesięć dzielone przez dwa? how much is ten divided by two?ipf.1. (= być dzielonym) be divided; Włochy dzielą się na bogatą północ i biedne południe Italy is divided into rich North and poor South.2. (= dawać część czegoś) share; dzielić się z kimś jedzeniem share food with sb; dzielić się opłatkiem share the wafer.3. (= komunikować sobie coś wzajemnie) share; dzielić się swoimi spostrzeżeniami share one's observations.4. mat. be divided; czy dziesięć dzieli się przez dwa? is ten divisible by two?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzielić
-
57 komplementować
ipf.(= chwalić) komplementować kogoś compliment sb, shower compliments on sb.ipf.(= wzajemnie się chwalić) exchange compliments.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komplementować
-
58 kompromitować
(-uję, -ujesz); perf; s-; vt* * *ipf.(= zawstydzić) embarrass; (= dyskredytować) discredit.ipf.1. (= błaźnić się) disgrace o.s.2. (= wzajemnie się ośmieszać, ubliżać sobie) discredit one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kompromitować
-
59 liczyć
1. (-ę, -ysz); perf; po-; vt 2. viliczyć na liczyć — +acc to count on
nie licząc liczyć — +gen not counting
* * *ipf.(= sumować)1. count, total.2. (= rachować) calculate; liczyć do dwudziestu count (up) to twenty; lekko licząc at the lowest estimate.3. (= wliczać) count, include; na pokładzie jest 10 osób, nie licząc załogi there are 10 people on the board beside the crew.4. (= wynosić) amount to, total; zespół liczy 4 muzyków the band numbers 4 musicians.5. (= spodziewać się) count on; liczył na (to, że dostanie) podwyżkę he counted on getting a rise; liczyć na kogoś, na coś (= polegać) count on sth, sb.6. (= wyznaczać cenę) charge; ile pan liczy za poradę? what do you charge for a consultation?ipf.1. (= liczyć siebie wzajemnie) count each other.2. (= być liczonym) be counted; liczyć się na setki run into hundreds.3. (= mieć znaczenie) count, matter; to się nie liczy it doesn't count, it counts for nothing.4. (= brać pod uwagę) take into account, count on; liczyć się z kimś hold sb in high esteem; nie liczyć się z czymś ignore sth, disregard sth; liczyć się ze słowami watch one's tongue, mind one's tongue; liczyć się z (każdym) groszem be careful of every penny one spends.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > liczyć
-
60 mordować
(-uję, -ujesz); vt* * *ipf.1. (= zabijać) murder, kill, slay; ( z powodów politycznych) assassinate; mordować masowo slaughter.2. pot. (= męczyć) pester, bother, bug.ipf.1. (= zabijać się wzajemnie) kill each other l. one another.2. (= męczyć się) struggle ( z czymś with sth); pot. kill o.s. (robiąc coś l. żeby coś zrobić doing sth l. to do sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mordować
См. также в других словарях:
wzajemnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden drugiemu, obopólnie, obustronnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popierać się wzajemnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzajemnie — 1. «jeden drugiego, jeden drugiemu; obopólnie, nawzajem» Pomagać sobie wzajemnie. Nie lubili siebie wzajemnie. 2. «również, także, tak samo (jako odpowiedź na czyjeś życzenia)» Życzę zdrowia, pomyślności. Dziękuję, wzajemnie. Wesołych Świąt!… … Słownik języka polskiego
wzajemnie — Skakać komuś, sobie wzajemnie do oczu zob. oko 55 … Słownik frazeologiczny
komplementarny — «wzajemnie uzupełniający się, dopełniający» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą … Słownik języka polskiego
wesprzeć — dk XI, wesprzećprę, wesprzećprzesz, wesprzećprzyj, wsparł, wsparty, wsparłszy wspierać ndk I, wesprzećam, wesprzećasz, wesprzećają, wesprzećaj, wesprzećał, wesprzećany 1. «oprzeć o coś, podtrzymać czymś; dać czemuś podporę od dołu lub z boku,… … Słownik języka polskiego
wymienić — dk VIa, wymienićnię, wymienićnisz, wymienićmień, wymienićnił, wymienićniony wymieniać ndk I, wymienićam, wymienićasz, wymienićają, wymienićaj, wymienićał, wymienićany 1. «dać coś innego w zamian za coś; dać, przesłać coś sobie wzajemnie; zrobić… … Słownik języka polskiego
ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… … Słownik języka polskiego
grzmocić — ndk VIa, grzmocićcę, grzmocićcisz, grzmoć, grzmocićcił, grzmocićcony grzmotnąć dk Vc, grzmocićnę, grzmocićniesz, grzmocićnij, grzmocićnął, grzmocićnęła, grzmocićnęli, grzmocićnięty, grzmocićnąwszy 1. pot. «bić mocno, mocno uderzać; walić»… … Słownik języka polskiego
implikować — ndk IV, implikowaćkuję, implikowaćkujesz, implikowaćkuj, implikowaćował, implikowaćowany 1. «zawierać, mieścić w sobie; pociągać za sobą» 2. «przypisywać coś komuś; imputować» Implikować uczucia ludzkie zwierzętom. implikować się «implikować… … Słownik języka polskiego