-
21 évider
1. wycinać2. wydrążać3. wydrążyć4. wykrawać5. wykroić6. wyżłabiać7. wyżłobić -
22 creim
1 dręczyć 2 erodować 3 gryźć 4 korodować 5 nadgryzać 6 ogryzać 7 podkopywać 8 podminowywać 9 rdzewieć 10 skorodować 11 wydrążać 12 wygryzać 13 wyżerać 14 wyżreć 15 wyżłobić 16 zgrzytać 17 zjadać 18 żłobić -
23 wyżłabiać
-
24 drążyć
-
25 aushöhlen
-
26 durchwühlen
durch|wühlen [dʊrç'vy:lən],1.etw [nach etw] \durchwühlen przetrząsnąć coś [w poszukiwaniu czegoś]1) ( sich durcharbeiten)sich durch etw \durchwühlen przebrnąć [przez coś] ( przen)2) ( durch Wühlen gelangen)sich [durch etw/unter etw ( dat) ] \durchwühlen Maulwurf: przekopywać [ perf przekopać] się [przez coś/pod czymś]2. ['dʊrçvy:lən] vt1) ( durchstöbern)2) ( aufwühlen)die Erde \durchwühlen przekopać ziemięden Boden \durchwühlen Granaten: wyżłobić bruzdy w ziemi
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wyżłobić — dk VIa, wyżłobićbię, wyżłobićbisz, wyżłobićżłób, wyżłobićbił, wyżłobićbiony wyżłabiać ndk I, wyżłobićam, wyżłobićasz, wyżłobićają, wyżłobićaj, wyżłobićał, wyżłobićany «zrobić w czymś rowki, zagłębienia; wyciąć, wyryć, wykopać w czymś wgłębienia»… … Słownik języka polskiego
wyżłobienie — n I 1. rzecz. od wyżłobić. 2. lm D. wyżłobienieeń «miejsce wyżłobione, wklęsłe; rowek, żłobek» Wyżłobienie w skale, w drewnie. wyżłobienie się rzecz. od wyżłobić się … Słownik języka polskiego
dziurka — ż III, CMs. dziurkarce; lm D. dziurkarek 1. «mała dziura» Dziurka w pończosze. Dziurki po molach, od moli. Zrobić, wyżłobić dziurkę w czym. ◊ Mieć czegoś po dziurki w nosie «mieć już dość czegoś; mieć za dużo czegoś» 2. «niewielki otwór mający… … Słownik języka polskiego
poryć — dk Xa, poryćryję, poryćryjesz, poryćryj, poryćrył, poryćryty «ryjąc porobić w czymś bruzdy, doły, dziury itp., wyżłobić je w wielu miejscach; zryć wiele czegoś» Dziki poryły pole. Droga poryta pociskami. Teren budowy poryty przez koparki. Czoło… … Słownik języka polskiego
porżnąć — a. porznąć dk Va, porżnąćnę, porżnąćniesz, porżnąćnij, porżnąćnął, porżnąćnęła, porżnąćnęli, porżnąćnięty, porżnąćnąwszy 1. «rżnąc, wiele czegoś pociąć, naciąć; rozciąć, zarysować coś w wielu miejscach; rżnąc podzielić coś na wiele części; pociąć … Słownik języka polskiego
pożłobić — dk VIa, pożłobićbię, pożłobićbisz, pożłobićłób, pożłobićbił, pożłobićbiony «żłobiąc wykonać wiele rowków, wgłębień; wydrążyć, wyżłobić» Woda pożłobiła bruzdy w skale … Słownik języka polskiego
rozjeździć — dk VIa, rozjeździćjeżdżę, jeździsz, rozjeździćjeźdź, rozjeździćjeździł, rozjeździćjeżdżony rozjeżdżać ndk I, rozjeździćam, rozjeździćasz, rozjeździćają, rozjeździćaj, rozjeździćał, rozjeździćany zwykle w imiesł. biernym «jeżdżąc uszkodzić… … Słownik języka polskiego
wydłubać — dk IX, wydłubaćbię, wydłubaćbiesz, wydłubaćdłub, wydłubaćał, wydłubaćany wydłubywać ndk VIIIa, wydłubaćbuję, wydłubaćbujesz, wydłubaćbuj, wydłubaćywał, wydłubaćywany 1. «dłubiąc wydostać, wygrzebać, wyjąć, wybrać» Wydłubywać rodzynki z ciasta. 2 … Słownik języka polskiego
wydrążyć — dk VIb, wydrążyćżę, wydrążyćżysz, wydrążyćdrąż, wydrążyćżył, wydrążyćżony wydrążać ndk I, wydrążyćam, wydrążyćasz, wydrążyćają, wydrążyćaj, wydrążyćał, wydrążyćany «drążąc zrobić w czymś zagłębienie, wyżłobić; wyjąć, wyciąć środek czegoś, uczynić … Słownik języka polskiego
wyjeździć — dk VIa, wyjeździćjeżdżę, wyjeździćjeździsz, wyjeździćjeźdź, wyjeździćjeździł, wyjeździćjeżdżony 1. «pobruździć, poryć (drogę) kołami pojazdów; wyżłobić coś przez częstą jazdę» Samochody wyjeździły głębokie koleiny. Wyjeżdżona droga. 2. «osłabić,… … Słownik języka polskiego
wymyć — dk Xa, wymyćmyję, wymyćmyjesz, wymyćmyj, wymyćmył, wymyćmyty wymywać ndk I, wymyćam, wymyćasz, wymyćają, wymyćaj, wymyćał, wymyćany 1. tylko dk «myjąc doprowadzić do stanu czystości; umyć» Wymyć ręce. Czysto wymyte szyby. Wymyć starannie podłogę … Słownik języka polskiego