-
1 zająć jakąś postawę wobec kogoś, czegoś
= zająć jakieś stanowisko wobec kogoś, czegoś отнести́сь каки́м-л. о́бразом к кому́-л., чему́-л.Słownik polsko-rosyjski > zająć jakąś postawę wobec kogoś, czegoś
-
2 zająć jakieś stanowisko wobec kogoś, czegoś
= zająć jakąś postawę wobec kogoś, czegośSłownik polsko-rosyjski > zająć jakieś stanowisko wobec kogoś, czegoś
-
3 mieć dług wdzięczności wobec kogoś
быть в долгу́ пе́ред ке́м-л., быть обя́занным кому́-л.Słownik polsko-rosyjski > mieć dług wdzięczności wobec kogoś
-
4 życzliwość
сущ.• благоволение• благожелательность• благосклонность• внимательность• доброжелательность• доброжелательство• доброта• дружелюбие• любезность• милосердие• милость• одолжение• приветливость• привязанность• приязнь• радушие• расположение• человеколюбие* * *życzliwoś|ć♀ доброжелательность, доброжелательство ň;\życzliwość dla kogoś, wobec kogoś доброжелательность но отношению к кому-л.; mieć \życzliwość dla kogoś быть доброжелательным по отношению к кому-л.; potraktować kogoś, coś z \życzliwośćcią доброжелательно отнестись к кому-л., чему-л.* * *ждоброжела́тельность, доброжела́тельство nżyczliwość dla kogoś, wobec kogoś — доброжела́тельность по отноше́нию к кому́-л.
mieć życzliwość dla kogoś — быть доброжела́тельным по отноше́нию к кому́-л.
potraktować kogoś, coś z życzliwością — доброжела́тельно отнести́сь к кому́-л., чему́-л.
-
5 zająć
глаг.• занять* * *заяц (безбилетный пассажир)pasażer na gapę разг. заяц* * *zaj|ąc♂, мн. Р. \zającęcy заяц;● robota nie \zając (nie ucieknie) погов. работа не волк, в лес не убежит
* * *zajęty сов.1) заня́тьzająć niemało czasu — заня́ть (отня́ть) нема́ло вре́мени
zająć swoje miejsca — заня́ть свои́ места́, сесть по свои́м места́м
zająć miasto — заня́ть го́род
zająć kogoś rozmową — заня́ть (развле́чь) кого́-л. разгово́ром
zająć meble komuś — описа́ть чью́-л. ме́бель
gruźlica zajęła oba płuca — о́ба лёгкие поражены́ туберкулёзом
•- zająć jakieś stanowisko wobec kogoś, czegoś
- zająć uwagęSyn:zarekwirować 2) -
6 bezkrytyczny
прил.• некритический• слепой* * *bezkrytyczn|y\bezkrytycznyi некритический;być \bezkrytycznyym wobec kogoś, czegoś некритически относиться к кому-л., чему-л.* * *некрити́ческийbyć bezkrytycznym wobec kogoś, czegoś — некрити́чески относи́ться к кому́-л., чему́-л.
-
7 dług
сущ.• длина• длительность• долг• налог• обязанность• обязательство• повинность• пошлина• продолжительность• протяженность• протяжённость* * *♂, Р. \długu долг;wpadać (brnąć) w \długi залезать в долги, погрязать в долгах; spłacić \długi, wypłacić się z \długów заплатить долги, расплатиться с долгами;
● mieć \dług wdzięczności wobec kogoś быть в долгу перед кем-л., быть обязанным кому-л.* * *м, P długuspłacić długi, wypłacić się z długów — заплати́ть долги́, расплати́ться с долга́ми
-
8 miłosierdzie
сущ.• благотворительность• милосердие• милостыня• милость• подаяние• сострадание* * *miłosierdzi|e☼ милосердие; сострадание;być bez \miłosierdziea dla (wobec) kogoś быть беспощадным к кому-л.;● bez \miłosierdzieа немилосердно; siostra \miłosierdzieа сестра милосердия
+ litość* * *смилосе́рдие; сострада́ние- siostra miłosierdziabyć bez miłosierdzia dla (wobec) kogoś — быть беспоща́дным к кому́-л.
Syn: -
9 nastawienie
сущ.• должность• место• наставление• осанка• отношение• поза• позиция• положение• пост• убеждение* * *☼ отношение;\nastawienie wobec kogoś, czegoś отношение к кому-л., чему-л.+postawa, stosunek
* * *сотноше́ниеnastawienie wobec kogoś, czegoś — отноше́ние к кому́-л., чему́-л.
Syn: -
10 nieprzychylny
прил.• неблагоприятный• недружелюбный• недружественный* * *nieprzychyln|y\nieprzychylnyi недоброжелательный; отрицательный;\nieprzychylnyе spojrzenie недоброжелательный (недружелюбный) взгляд;
zająć \nieprzychylnye stanowisko wobec kogoś, czegoś отнестись недоброжелательно (отрицательно) к кому-л., чему-л.* * *недоброжела́тельный; отрица́тельныйnieprzychylne spojrzenie — недоброжела́тельный (недружелю́бный) взгляд
zająć nieprzychylne stanowisko wobec kogoś, czegoś — отнести́сь недоброжела́тельно (отрица́тельно) к кому́-л., чему́-л.
Syn: -
11 stanowisko
сущ.• вокзал• должность• место• местоположение• осанка• остановка• отношение• поза• позиция• положение• пост• почта• работа• ранг• ситуация• служба• состояние• стан• станция• штат* * *stanowisk|o☼ 1. пост ♂, должность ž; положение;\stanowisko kierownicze руководящий пост; objąć \stanowisko занять пост, вступить в должность; człowiek na \stanowiskou ответственный работник;
2. пункт ♂; пост ♂;\stanowisko pracy (robocze) рабочее место; \stanowisko ogniowe воен. огневая позиция;
3. стойка регистрации пассажиров (в аэропорту);4. точка зрения; отношение;\stanowisko krytyczne критическое отношение;
zająć jakieś \stanowisko wobec kogoś, czegoś отнестись каким-л. образом к кому-л., чему-л.+4. punkt widzenia, pogląd
* * *c1) пост m, до́лжность ż; положе́ниеstanowisko kierownicze — руководя́щий пост
objąć stanowisko — заня́ть пост, вступи́ть в до́лжность
człowiek na stanowisku — отве́тственный рабо́тник
2) пункт m; пост mstanowisko pracy (robocze) — рабо́чее ме́сто
stanowisko ogniowe — воен. огнева́я пози́ция
3) сто́йка регистра́ции пассажи́ров ( в аэропорту)4) то́чка зре́ния; отноше́ниеstanowisko krytyczne — крити́ческое отноше́ние
zająć jakieś stanowisko wobec kogoś, czegoś — отнести́сь каки́м-л. о́бразом к кому́-л., чему́-л.
Syn:punkt widzenia, pogląd 4)
См. также в других словарях:
wobec — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w dopełniaczu» a) «oznaczający: w (czyjejś) obecności, przy (kimś)» Przeprosić kogoś wobec świadków. Przemówić wobec tłumu. ◊ Wszem wobec a. wszem wobec i każdemu… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
zachować — dk I, zachowaćam, zachowaćasz, zachowaćają, zachowaćaj, zachowaćał, zachowaćany zachowywać ndk VIIIa, zachowaćowuję, zachowaćowujesz, zachowaćowuj, zachowaćywał, zachowaćywany 1. «schowawszy przetrzymać, zatrzymać coś, przechować» Zachować czyjeś … Słownik języka polskiego
patrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, patrzećtrzę, patrzećtrzy, patrzećtrzał, patrzećtrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kierować wzrok w jakimś kierunku, szukać kogoś, czegoś wzrokiem; spoglądać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
przyczepić — dk VIa, przyczepićpię, przyczepićpisz, przyczepićczep, przyczepićpił, przyczepićpiony przyczepiać ndk I, przyczepićam, przyczepićasz, przyczepićają, przyczepićaj, przyczepićał, przyczepićany «przypinając, wiążąc, zahaczając umocować coś na czymś … Słownik języka polskiego
stosować — ndk IV, stosowaćsuję, stosowaćsujesz, stosowaćsuj, stosowaćował, stosowaćowany 1. «wprowadzać coś w życie, w czyn, realizować; używać czegoś w jakimś celu» Stosować metody, przepisy, reguły, zasady. Stosować leki, środki nasenne. Stosować wyniki… … Słownik języka polskiego