-
1 wlec*
wlec* (wlokę): wlec za sobą hinter sich herschleifen; hinter sich herziehen; (nieść) (hin)schleppen;wlec ze sobą fam. mitschleppen;wlec się osoba, pojazd sich schleppen; czas sich (lange) hinziehen; pertraktacje schleppend vorankommen;wlec się po ziemi auf dem Boden schleifen
См. также в других словарях:
wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi … Słownik języka polskiego
wlec — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, wlokę || wlekę, wlecze, wlecz, wlókł || wlekł, wlekli, wleczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnąc, przesuwać coś po powierzchni czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wlókł ciężki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień