Перевод: с польского на английский

с английского на польский

(wartki)

См. также в других словарях:

  • wartki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ciekach wodnych: szybko płynący, bystry, rwący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wartka rzeka. Wartki nurt. Wartki potok. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wartki — «szybko płynący; rwący, bystry, prędki» Wartki nurt rzeki. Wartki strumień. przen. «szybko się toczący; żywy» Wartka akcja powieści. Wartka rozmowa …   Słownik języka polskiego

  • potok — m III, D. u, N. potokkiem; lm M. i 1. «wartki nurt wody, płynącej wąskim, kamienistym korytem, przeważnie skalnym, w środowisku górskim lub wyżynnym» Rwący, spieniony, szumiący, wartki potok. Potok górski. Potok skuty lodem. Potok płynie bystro.… …   Słownik języka polskiego

  • bystry — bystrytrzy, bystrytrzejszy 1. «poruszający się, odbywający się szybko; prędki, szybki, wartki, rączy» Bystry potok, nurt. Bystra rzeka, woda. Bystry koń. 2. «odznaczający się żywością myślenia, szybko orientujący się; sprytny, wnikliwy, zdolny»… …   Słownik języka polskiego

  • kipiel — ż V, DCMs. i; lm M. e, D. i «burzliwy ruch wody, szczególnie rozbijanie się fal morskich dochodzących do brzegu; wzburzony, pieniący się, kipiący płyn; wartki nurt, gwałtowny wir» Kipiel morska …   Słownik języka polskiego

  • nurt — m IV, D. u, Ms. nurtrcie; lm M. y 1. «strumień wody w środku rzeki płynący z większą szybkością niż pozostała masa wody; bieg rzeki» Leniwy, spokojny nurt. Rwący, szybki, wartki nurt. przen. Nurt wydarzeń. Włączyć się w nurt pracy. 2. «tendencje… …   Słownik języka polskiego

  • prąd — m IV, Ms. prądzie; lm M. y 1. «bieg, tok wody; nurt» Wartki, bystry, silny, rwący prąd. Prąd rzeki, potoku, strumienia. Płynąć pod prąd, przeciw prądowi. Spływać z prądem. Prąd porywa, znosi łódź. ∆ Prądy morskie «ruchy poziome znacznych mas… …   Słownik języka polskiego

  • prędki — prędkidcy, prędkidszy 1. «odbywający się, dokonujący czegoś w krótkim czasie, w szybkim tempie; szybki, bystry, wartki, pośpieszny, raźny, żwawy» Prędki bieg, chód, oddech, puls. Prędki nurt rzeki. Czyjeś prędkie kroki, ruchy. 2. «dziejący się,… …   Słownik języka polskiego

  • szparki — szparkircy 1. «szybki, prędki, żwawy, wartki» Szparki rumak. 2. przestarz. «skory, chętny do czegoś; popędliwy, porywczy» …   Słownik języka polskiego

  • wartko — przysłów. od wartki Rzeka płynęła wartko. przen. Akcja toczy się wartko …   Słownik języka polskiego

  • żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»