Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(warstewka)

См. также в других словарях:

  • warstewka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. warstewkawce; lm D. warstewkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} mała, widoczna warstwa czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ledwo widoczna warstewka kurzu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • warstewka — ż III, CMs. warstewkawce; lm D. warstewkawek zdr. od warstwa (tylko w zn. 1) Twarz blada pod warstewką pudru. Lód pokryty warstewką śniegu …   Słownik języka polskiego

  • dagerotypia — ż I, DCMs. dagerotypiapii, blm «pierwsza technika fotograficzna, w której materiałem światłoczułym była warstewka jodku srebra, na powierzchni posrebrzonej płytki miedzianej» ‹od nazwiska + gr.› …   Słownik języka polskiego

  • glazurować — ndk IV, glazurowaćruję, glazurowaćrujesz, glazurowaćruj, glazurowaćował, glazurowaćowany 1. «powlekać glazurą przedmioty gliniane, ceramiczne» Naczynia glazurowane. 2. «pokrywać powierzchnię zamrożonego produktu warstewką lodu w celu ochrony… …   Słownik języka polskiego

  • kutykula — ż I, DCMs. kutykulali, blm 1. bot. «warstewka kutyny pokrywająca powierzchnię skórki na liściach, łodygach i owocach, chroniąca roślinę przed parowaniem i przed promieniami ultrafioletowymi» 2. zool. «zewnętrzna warstwa ochronna ciała wielu… …   Słownik języka polskiego

  • lamina — ż IV, CMs. laminanie; lm D. laminain geol. «warstewka skały osadowej lub metamorficznej o grubości poniżej 1 cm» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • nalot — m IV, D. u, Ms. nalotocie; lm M. y 1. «cienka warstewka pyłu, pary itp. na powierzchni czegoś» Szary nalot kurzu na liściach. Nalot pleśni. ∆ ogr. Nalot woskowy «cienka woskowa warstwa na skórce owocu, chroniąca przed parowaniem, uszkodzeniami… …   Słownik języka polskiego

  • naskórek — m III, D. naskórekrka, N. naskórekrkiem, blm 1. «zewnętrzna warstwa skóry zbudowana z wielowarstwowego nabłonka rogowaciejącego; także jednowarstwowy nabłonek pokrywający ciało bezkręgowców, epiderma» Obetrzeć, zedrzeć sobie naskórek. 2. bot.… …   Słownik języka polskiego

  • oliwka — ż III, CMs. oliwkawce; lm D. oliwkawek 1. «Olea europaea, długowieczne drzewo z rodziny oliwkowatych, o zimotrwałych liściach i drobnych, białych kwiatach, uprawiane głównie w krajach śródziemnomorskich dla jadalnych owoców i drewna; drzewo… …   Słownik języka polskiego

  • oprószyć — dk VIb, oprószyćszę, oprószyćszysz, oprósz, oprószyćszył, oprószyćszony oprószać ndk I, oprószyćam, oprószyćasz, oprószyćają, oprószyćaj, oprószyćał, oprószyćany «obsypać czymś sproszkowanym, miałkim, rozpylonym, o śniegu, szronie itp.: pokryć… …   Słownik języka polskiego

  • płatek — m III, D. płatektka, N. płatektkiem; lm M. płatektki 1. «listek korony kwiatowej otaczającej słupki i pręciki, wolny lub zrośnięty z innymi listkami, zwykle barwny» Płatki róży, chryzantemy. Czerwone płatki maku. Strzępiaste płatki goździków.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»