-
1 hak zaczepowy w samolocie pokładowym
• arrester hookSłownik polsko-angielski dla inżynierów > hak zaczepowy w samolocie pokładowym
-
2 komora bombowa w samolocie
• bomb-baySłownik polsko-angielski dla inżynierów > komora bombowa w samolocie
-
3 płat przedni w samolocie typu kaczka
• foreplaneSłownik polsko-angielski dla inżynierów > płat przedni w samolocie typu kaczka
-
4 pokład załogi w samolocie komunikacyjnym
• flight deckSłownik polsko-angielski dla inżynierów > pokład załogi w samolocie komunikacyjnym
-
5 schodzić z kierunku o samolocie
• swingSłownik polsko-angielski dla inżynierów > schodzić z kierunku o samolocie
-
6 silnik zewnętrzny w samolocie czterosilnikowym
• outboard engineSłownik polsko-angielski dla inżynierów > silnik zewnętrzny w samolocie czterosilnikowym
-
7 urządzenie na samolocie do wychwytywania cząstek stałych znajdujących się w powietrzu
• aircraft impactorSłownik polsko-angielski dla inżynierów > urządzenie na samolocie do wychwytywania cząstek stałych znajdujących się w powietrzu
-
8 wiązka kabli elektrycznych gotowa do zainstalowania w samolocie
• loomSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wiązka kabli elektrycznych gotowa do zainstalowania w samolocie
-
9 wyrzutnia rakietowa na samolocie
• airborne rocket launcherSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wyrzutnia rakietowa na samolocie
-
10 zespół dziatek sprzężonych na samolocie
• gunpackSłownik polsko-angielski dla inżynierów > zespół dziatek sprzężonych na samolocie
-
11 nadlatywać
impf nadlecieć* * *( o samolocie) to arrive; (o pociskach, ptaku) to come flying* * *ipf.nadlecieć pf.2. pot. (= przybywać ze znaczną prędkością) rush (at), fly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadlatywać
-
12 odlatywać
impf ⇒ odlecieć* * *( o samolocie) to take off; ( o ptaku) to fly away lub off; ( odpadać) to fall offodleciał samolotem o 11:45 — he took the 11:45 flight
* * *ipf.1. (= oddalić się) ( o ptaku) fly away l. off; ( o samolocie) take off, depart; odlecieć do ciepłych krajów fly south for the winter; odlatywać do Warszawy take a plane to Warsaw.2. (= odpadać) fall off ( od czegoś sth).3. pot. (= być odurzonym) trip.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odlatywać
-
13 runąć
(-nę, -niesz); imp -ń; vi perf(o budynku, człowieku) to collapse; ( o samolocie) to plummet (down); (przen: o planach) to collapse, to fall to the ground* * *pf.1. (= upaść, zwalić się) fall down, collapse, tumble down; ( o samolocie) plummet.2. (= zawalić się) collapse, tumble down.3. (= załamać się) collapse, break down.4. (= rzucić się gwałtownie) plunge; (o tłumie, armii) pounce (na kogoś/coś on sb/sth); rush (na kogoś/coś at sb/sth); run (na kogoś/coś for sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > runąć
-
14 daleki
( kraj) far-away; (krewny, podobieństwo, czasy, cel) distant; (podróż, zasięg) long* * *a.- lszy1. (= odległy, oddalony) distant; form. remote; ( w przestrzeni) faraway; dalekie strony l. kraje faraway lands; Daleki Wschód geogr. the Far East; z daleka from far away, from afar; trzymać się z daleka od kogoś/czegoś stay l. keep away from sb/sth.2. ( o podróży) long, long-distance.3. wojsk. (o pocisku, samolocie itp.) dalekiego zasięgu long-range.4. (o związku l. pokrewieństwie) distant; daleki znajomy/krewny distant acquaintance/relative.5. (od ideału, prawdy) far (removed); daleki od prawdy/od rzeczywistości far (removed) from the truth/from reality.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > daleki
-
15 dolatywać
impf dolecieć* * *( o samolocie) to reach its destination; (o dźwięku, zapachu) to come* * *ipf.2. (o dźwiękach, zapachach) come (in).3. pot. (= dobiegać) catch up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dolatywać
-
16 gapa
( decl like f) pot dope (pot) (slow-witted person)pasażer na gapę — fare dodger; (na statku, w samolocie) stowaway
jechać na gapę — pot to steal a ride, to dodge paying one's fare
* * *f. l. mpdecl. like f. pot.1. (= osoba nierozgarnięta) dunce, dope, ninny; (= marzyciel/ka) daydreamer.2. podróżować na gapę steal a ride ( czymś on sth); dodge the fare; (statkiem l. samolotem) stow away.3. pot. (= gawron) rook.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gapa
-
17 gapowicz
m gapowicz, gapowiczka f pot. 1. (pasażer bez biletu) fare dodger; (w ukryciu) stowaway 2. (widz bez biletu) gatecrasher* * *mpGen.pl. -ów, gapowiczka f. Gen.pl. -ek pot. passenger without a ticket, fare-dodger; (na statku l. w samolocie) stowaway.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gapowicz
-
18 kasacja
-i; -e* * *f.1. (= rozwiązanie) dissolution, disbandment; ( zakonu) suppression.2. (= unicestwienie) scrapping; (o samochodzie, samolocie) scrapping; samochód nadaje się tylko do kasacji car is only fit for writing off.3. prawn. final appeal, last resort appeal; kasacja orzeczenia annulment of a decision.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kasacja
-
19 kołować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kołować
-
20 komplet
(sztućców, narzędzi) set; ( ubraniowy) suit; ( widzów) full house; ( pasażerów w samolocie) full flightbyć/stawić się w komplecie — to be/come in full force
* * *mi1. (= zestaw) set; ( ubrania) suit; komplet sztućców cutlery set; stawiać się w komplecie turn out l. come in full force; szukam czegoś do kompletu z... I'm looking for something to go with...2. (= brak wolnych miejsc) kino, teatr ( także komplet widzów) full house; lotn. ( także komplet pasażerów) full flight; mieć komplet be booked up, be fully booked.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komplet
См. также в других словарях:
czarna skrzynka — {{/stl 13}}{{stl 7}} urządzenie rejestrujące w czasie lotu rozmowy prowadzone w kabinie pilotów i wskazania przyrządów pokładowych, zamontowane w samolocie w specjalnym niezniszczalnym pojemniku, umożliwiające w razie katastrofy samolotu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwyt — m IV, D. u, Ms. chwycie; lm M. y 1. «chwycenie (zwykle ręką lub narzędziem), ujęcie, złapanie» Mocny, silny, zwinny chwyt. Dozwolone chwyty w zapasach. Chwyt piłki. ∆ wojsk. Chwyty bronią «ruchy polegające na dokładnym i pewnym władaniu bronią… … Słownik języka polskiego
czarny — czarnyni, czarnyniejszy 1. «mający barwę właściwą węglowi, sadzom, odpowiadającą brakowi odbitych promieni świetlnych» Czarne włosy. Czarne oczy. Czarny jak węgiel, jak sadze. ∆ Czarna skrzynka «urządzenie zapisujące rozmowy pilotów oraz… … Słownik języka polskiego
dwuskrzydłowy — «o budynku, drzwiach, samolocie itp.: mający dwa skrzydła, dwa ramiona, dwie ruchome części otwierające się na boki» … Słownik języka polskiego
holendrować — ndk IV, holendrowaćruję, holendrowaćrujesz, holendrowaćruj, holendrowaćował 1. «jeżdżąc na łyżwach, wykonywać figury polegające na zakreślaniu łuków, linii esowatych, kół itp.» Zgrabnie holendrować. 2. lotn. «o samolocie: wykonywać przechyły z… … Słownik języka polskiego
jednopłatowy — «o samolocie, szybowcu: mający jedną parę skrzydeł nośnych (jeden płat)» Jednopłatowy samolot … Słownik języka polskiego
kapotować — dk a. ndk IV, kapotowaćtuje, kapotowaćował «o samolocie: ulec, ulegać kapotażowi» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… … Słownik języka polskiego
kołować — ndk IV, kołowaćłuję, kołowaćłujesz, kołowaćłuj, kołowaćował, kołowaćowany 1. «zataczać koła; krążyć, wirować, kręcić się» Orzeł kołuje w przestworzach. przen. Myśli kołują komuś w głowie. 2. «nadkładać drogi, obchodzić coś kołem; objeżdżać,… … Słownik języka polskiego
kołpak — m III, D. a, N. kołpakkiem; lm M. i 1. «wysoka czapka bez daszka, w kształcie cylindra lub stożka, futrzana lub obszyta futrem, noszona w średniowieczu przez Tatarów, popularna w Polsce od XV do XIX w.» Lisi, sobolowy kołpak. Kołpak z piórami. ∆… … Słownik języka polskiego
komplet — m IV, D. u, Ms. kompletecie; lm D. y 1. «ogół osób potrzebnych do spełnienia jakiegoś zadania; wszyscy członkowie jakiejś zbiorowości; określona liczba osób dopuszczonych do czegoś lub mogących pomieścić się gdzieś» Komplet widzów. Komplet… … Słownik języka polskiego