-
21 skaleczyć skalecz·yć
-
22 wyłamać
perf,I. vt\wyłamać palce [ze stawów] die Finger überstrecken, die Fingergelenke knacken lassenII. vr1) ( wykruszyć się) szczebel: herausbrechen; ząb: abbrechen\wyłamać się z czegoś aus etw ausscheren -
23 okaleczyć
(-ę, -ysz); vb; od okaleczać* * *pf.1. (= uczynić kaleką) cripple, lame; (= pozbawić kończyny lub kończyn) mutilate, maim; ( zranić) injure.2. przen. (= uszkodzić) damage.pf.injure oneself.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okaleczyć
-
24 mitnehmen
mit|nehmenvt irrjdn im Auto \mitnehmen zabrać kogoś samochodem5) (fam: ebenfalls besichtigen)[etw] \mitnehmen Sehenswürdigkeit zahaczyć [o coś] ( pot)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
uszkodzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}uszkadzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszkadzać się – uszkodzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} psuć się, ulegać uszkodzeniu, zepsuciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie zimy uszkadza się sieć wodociągowa. Silnik samochodu uszkodził się przy zderzeniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszkodzić — dk VIa, uszkodzićdzę, uszkodzićdzisz, uszkodź, uszkodzićdził, uszkodzićdzony uszkadzać ndk I, uszkodzićam, uszkodzićasz, uszkodzićają, uszkodzićaj, uszkodzićał, uszkodzićany «zniszczyć częściowo, spowodować powstanie niewielkiego defektu; zepsuć … Słownik języka polskiego
weżreć się — dk XI, weżreć siężre się, wżarł się, wżarłszy się wżerać się ndk I, weżreć sięra się, weżreć sięają się, weżreć sięał się 1. «wniknąć do wewnątrz czegoś; trawiąc zniszczyć coś, przeżreć» Pył, dym wżera się w oczy. Rdza wżarła się w stal. 2. «o… … Słownik języka polskiego
porozbijać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzając o coś, zranić się, uszkodzić sobie jakąś część ciała (przeważnie o wielu osobach) bądź zbić się, ulec zniszczeniu (o wielu rzeczach) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko wypadło z wózka i porozbijało się. Jajka porozbijały … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poobijać — dk I, poobijaćam, poobijaćasz, poobijaćają, poobijaćaj, poobijaćał poobijaćany 1. «obić, obtłuc wiele czegoś, obić coś dookoła, ze wszystkich stron; poobtłukiwać» Poobijane naczynia, meble. 2. «obić, pokryć czymś wiele czegoś, kolejno» Poobijać… … Słownik języka polskiego
porozbijać — dk I, porozbijaćam, porozbijaćasz, porozbijaćają, porozbijaćaj, porozbijaćał, porozbijaćany 1. «rozbić, potłuc (kolejno) wiele czegoś» W złości porozbijał sprzęty. Wszystkie drzwi w domu były porozbijane. 2. «o wielu osobach: uszkodzić jakąś… … Słownik języka polskiego
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… … Słownik języka polskiego
uszkadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uszkadzaćam, uszkadzaća, uszkadzaćają, uszkadzaćany {{/stl 8}}– uszkodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uszkadzaćdzę, uszkadzaćdzi, uszkodź, uszkadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować uszczerbek w czymś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego