-
121 поедать глазами
• ЕСТЬ <ПОЕДАТЬ, ПОЖИРАТЬ> ГЛАЗАМИ кого-что coll[VP; subj: human; more often this WO]=====⇒ to look at s.o. or sth. intently, without diverting one's gaze, usu. with desire or obsequiousness:- X ogled Y;- X drank Y in with X's eyes.♦ "Сидоркин, вы там опять в шахматы режетесь?" - " Никак нет!" - рявкает Сидоркин и нагло ест начальство глазами (Войнович 5). "Sidorkin, are you playing chess over there?" "Of course not!" barked Sidorkin, devouring the chief with his impudent eyes (5a).♦ Грушницкий целый вечер преследовал княжну, танцевал или с нею, или vis-k-vis; он пожирал её глазами, вздыхал и надоедал ей мольбами и упрёками (Лермонтов 1). Grushnitski followed the princess about the whole evening, dancing either with her or vis-d-vis. He eyed her greedily, sighed, and bored her with entreaties and reproaches (Id).Большой русско-английский фразеологический словарь > поедать глазами
-
122 пожирать глазами
• ЕСТЬ <ПОЕДАТЬ, ПОЖИРАТЬ> ГЛАЗАМИ кого-что coll[VP; subj: human; more often this WO]=====⇒ to look at s.o. or sth. intently, without diverting one's gaze, usu. with desire or obsequiousness:- X ogled Y;- X drank Y in with X's eyes.♦ "Сидоркин, вы там опять в шахматы режетесь?" - " Никак нет!" - рявкает Сидоркин и нагло ест начальство глазами (Войнович 5). "Sidorkin, are you playing chess over there?" "Of course not!" barked Sidorkin, devouring the chief with his impudent eyes (5a).♦ Грушницкий целый вечер преследовал княжну, танцевал или с нею, или vis-k-vis; он пожирал её глазами, вздыхал и надоедал ей мольбами и упрёками (Лермонтов 1). Grushnitski followed the princess about the whole evening, dancing either with her or vis-d-vis. He eyed her greedily, sighed, and bored her with entreaties and reproaches (Id).Большой русско-английский фразеологический словарь > пожирать глазами
-
123 tam
tam adv. [3 TA-], correl. with quam in comparisons, implying equality of degree, in such a degree, as much, so, so much: non tam solido quam splendido nomine: adiuro, tam me tibi vera referre Quam veri maiora fide, as true as they are incredible, O.: quam magni nominis bellum est, tam difficilem existimaritis victoriam fore, L.: istam dexteram non tam in bellis neque in proeliis quam in promissis et fide firmiorem, i. e. whose superior trustworthiness is not so much in wars, etc.: nihil est tam contra naturam quam turpitudo: nihil esse tam diligenter quam ius civile retinendum: non tam meāpte causā Laetor quam illius, T.: vellem tam domestica ferre possem quam ista contemnere, were as able to bear, etc.: quod si tam vos curam libertatis haberetis, quam illi ad dominationem adcensi sunt, in as great a degree, S.: Parmenonis tam scio esse hanc techinam quam me vivere, just as well as, T.: Tam teneor dono quam si dimittar onustus, H.: tam es tu iudex quam ego.—With comp. or superl. (quam... tam in the sense of quanto... tanto or quo... eo; old or poet.): Tam magis illa fremens... Quam magis effuso crudescunt sanguine pugnae, raging the more wildly, the more, etc., V.: quam maxime huic vana haec suspicio Erit, tam facillime patris pacem in leges conficiet suas (i. e. quo magis... eo facilius), T.: quam quisque pessume fecit, tam maxume tutus est (i. e. ut quisque... ita maxime, etc.), S.—With a comparative clause implied in the context, so, to such a degree, so very, equally: quae faciliora sunt philosophis... quia tam graviter cadere non possunt (i. e. quam alii): quorsum igitur tam multa de voluptate? so much (as has been said): hoc, quod a tam multis perferatur, by so many (as we have mentioned): tam necessario tempore, tam propinquis hostibus, at so urgent a time as this, Cs.: hunc tam temere iudicare, Cs.: cum tam procul a finibus Macedoniae absint, L.: quam si explicavisset, non tam haesitaret, i. e. as he does.—Often with a pron demonstr.: haec mea oratio tam longa aut tam alte repetita: haec tam crebra Etruriae concilia, L.: quae est ista tam infesta ira? L.—Followed by a clause of result with ut, qui or quin (only with adjj. and advv.), so, so very: quae (maturitas) mihi tam iucunda est, ut quasi terram videre videar: ad eum pervenit tam opportuno tempore, ut simul, etc., Cs.—Usu. with a negative or in a question implying a negative: quis umquam praedo fuit tam nefarius, quis pirata tam barbarus ut, etc.: non se tam barbarum ut non sciret, etc., Cs.: nemo inventus est tam amens, qui illud argentum eriperet: quae est anus tam delira quae timeat ista?: Numquam tam mane egredior... quin te... conspicer Fodere, T.: numquam tam male est Siculis quin aliquid facete et commode dicant.* * *so, so much (as); to such an extent/degree; nevertheless, all the same -
124 abhorreo
I.Lit. (syn. aversor; rare but class.); constr. with ab or absol., sometimes with the acc. (not so in Cicero; cf.II.Haase ad Reisig Vorles. p. 696): retro volgus abhorret ab hac,
shrinks back from, Lucr. 1, 945; 4, 20:omnes aspernabantur, omnes abhorrebant, etc.,
Cic. Clu. 14, 41:quid tam abhorret hilaritudo?
Plaut. Cist. 1, 1, 56:pumilos atque distortos,
Suet. Aug. 83; so id. Galb. 4; Vit. 10.Transf., in gen.A.To be averse or disinclined to a thing, not to wish it, usu. with ab:B.a nuptiis,
Ter. Hec. 4, 4, 92:ab re uxoriā,
id. And. 5, 1, 10;and so often in Cic.: Caesaris a causā,
Cic. Sest. 33:a caede,
id. ib. 63:ab horum turpitudine, audaciā, sordibus,
id. ib. 52, 112:a scribendo abhorret animus,
id. Att. 2, 6:animo abhorruisse ab optimo statu civitatis,
id. Phil. 7, 2:a ceterorum consilio,
Nep. Milt. 3, 5 al.In a yet more general sense, to be remote from an object, i. e. to vary or differ from, to be inconsistent or not to agree with (freq. and class.):2.temeritas tanta, ut non procul abhorreat ab insaniā,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:a vulgari genere orationis atque a consuetudine communis sensus,
id. de Or. 1, 3, 12:oratio abhorrens a personā hominis gravissimi,
id. Rep. 1, 15:ab opinione tuā,
id. Verr. 2, 3, 20: Punicum abhorrens os ab Latinorum nominum prolatione, Liv. 22, 13; so id. 29, 6; 30, 44:a fide,
to be incredible, id. 9, 36:a tuo scelere,
is not connected with, Cic. Cat. 1, 7 al. —Hence, like dispar, with dat.:tam pacatae profectioni abhorrens mos,
not accordant with, Liv. 2, 14.—To be free from:3.Caelius longe ab istā suspicione abhorrere debet,
Cic. Cael. 4.—Absol.(α). (β).To be unfit:sin plane abhorrebit et erit absurdus,
Cic. de Or. 2, 20, 85; cf.:absurdae atque abhorrentes lacrimae,
Liv. 30, 44, 6; and:carmen abhorrens et inconditum,
id. 27, 37, 13. -
125 impello
impello ( inp-), pŭli, pulsum, 3 (archaic inf. pres. pass. inpellier, Lucr. 6, 1060), v. a. [in-pello], to push, drive, or strike against a thing; to strike, reach.I.Lit.A.In gen. (mostly poet.):B.cavum conversa cuspide montem Impulit in latus,
Verg. A. 1, 82:vocales impellere pollice chordas,
to strike, Tib. 2, 5, 3; cf. Ov. M. 10, 145:aequora remis,
id. ib. 3, 657; cf.:infidum remis marmor,
Verg. G. 1, 254:impellunt animae lintea Thraciae,
swell, Hor. C. 4, 12, 2:auras mugitibus,
Ov. M. 3, 21; cf.:maternas aures Luctus,
Verg. G. 4, 349:sensus,
Lucr. 1, 303:colles canoris plausibus, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 175: cui patuere Alpes saxa impellentia caelum,
Sil. 11, 217: cum fretum non impulit Ister, does not strike, i. e. does not empty into, Luc. 5, 437:impulsum ab eo dextri pedis pollice,
Suet. Calig. 57:subitus antennas impulit ignis,
Juv. 12, 19.—In partic., with the access. idea of motion, to drive forward, set in motion, urge on, impel (class.):II.biremes subjectis scutulis impulsas vectibus in interiorem partem transduxit,
Caes. B. C. 3, 40, 4:(navem) triplici versu (remorum),
Verg. A. 5, 119:puppim remis velisque,
Sil. 1, 568:ratem (levis aura),
Ov. M. 15, 697:currum,
Val. Fl. 6, 6:equum calce,
Sil. 7, 697; cf.:cornipedem planta,
id. 2, 71:Zephyris primum impellentibus undas,
Verg. G. 4, 305:fluctus (ventus),
Petr. 114:aequor velis,
Tac. A. 2, 23:praemissus eques postremos ac latera impulit,
id. ib. 2, 17: utque impulit arma, i. e. brandished, flourished, Verg. A. 8, 3:remos,
id. ib. 4, 594:sagittam nervo,
to shoot, discharge, Ov. M. 11, 325:semen vehementius urinam impellit,
drives down, promotes the discharge of, Plin. 24, 19, 118, § 180:praecipitantem igitur impellamus et perditum prosternamus,
give a push to, Cic. Clu. 26, 70; Tac. A. 4, 22:procumbunt orni, nodosa impellitur ilex,
is overthrown, thrown down, Luc. 3, 440:impulit aciem,
forced to give way, broke, Liv. 9, 40, 9; cf.:hostem primo impetu impulit,
id. 9, 27, 9:impulsis hostibus castra cepit,
Vell. 2, 70, 1:impulit Vitellianos modica caede,
Tac. H. 3, 16:quem (hostem) si inpellere maturasset,
id. ib. 4, 34;78 al.— Designating the limit: in fugam atque in latebras impellere,
Cic. Rab. Perd. 8, 22:se in vulnus,
Vell. 2, 70 fin.:inque meos ferrum flammasque Penates Impulit,
Ov. M. 12, 552:ferrum capulo tenus,
Sil. 9, 382:(Aufidus) in aequora fluctus,
id. 7, 482; 14, 429:jamque diem ad metas defessis Phoebus Olympo Impellebat equis,
id. 11, 270.Trop.A.To move to a thing; to impel, incite, urge; esp., to instigate, stimulate, persuade (the predom. signif. in good prose); constr. usu. with aliquem in or ad aliquid and ut; less freq. with a terminal adverb, the inf., the simple acc., or absol.(α).Aliquem in aliquid:(β).nisi eum di immortales in eam mentem impulissent, ut, etc.,
Cic. Mil. 33, 89:hic in fraudem homines impulit,
id. Pis. 1, 1; id. Lael. 24, 89; and:in fraudem impulsus,
id. Deiot. 12, 32:in sermonem,
id. de Or. 2, 89, 363:in plurimas animum audientium species impellere,
Quint. 12, 10, 43.—Aliquem ad aliquid (so most freq.):(γ).ad quam quemque artem putabat esse aptum, ad eam impellere atque hortari solebat,
Cic. de Or. 1, 28, 126:ad veterum annalium memoriam comprehendendam impulsi atque incensi,
id. Brut. 5, 19:facile ad credendum,
id. Rep. 2, 10:aliquos ad omne facinus,
id. ib. 6, 1:ad maleficium,
Auct. Her. 2, 21, 34:ad injuriam faciendam,
Cic. Fl. 34, 85:ad scelus,
id. Rosc. Am. 14, 39:ad bellum,
id. Sull. 13, 36:ad crudelitatem,
Quint. 8, 3, 85:ad metum, cupiditatem, odium, conciliationem,
id. 3, 8, 12 et saep.—With ut:(δ).quae causa nos impulerit, ut haec tam sero litteris mandaremus,
Cic. N. D. 1, 4, 7; cf. id. de Sen. 21, 77:Germanos tam facile impelli, ut in Galliam venirent,
Caes. B. G. 4, 16, 1; Cic. N. D. 2, 66, 166; id. Rep. 3, 2; id. Fin. 3, 20, 65; Hor. Ep. 2, 2, 51 et saep.—With a terminal adv.:(ε).dum in dubio est animus, paulo momento huc illuc impellitur,
Ter. And. 1, 5, 31:impulit huc animos,
Luc. 8, 454:voluntates impellere quo velit,
Cic. de Or. 1, 8, 30.—With inf.:(ζ).fuerunt quos pavor nando capessere fugam impulerit,
Liv. 22, 6, 7:quae mens tam dira Impulit his cingi telis?
Verg. A. 2, 520; Tac. A. 6, 45; 13, 10:quendam impulit servilem ei amorem obicere,
id. ib. 14, 60; Hor. C. 3, 7, 14; Stat. Th. 10, 737; Just. 3, 1, 3; 5, 1, 4; 29, 4, 5.—With the simple acc.:(η).ut forte legentem Aut tacitum impellat quovis sermone,
to arouse, address, Hor. S. 1, 3, 65; Val. Fl. 4, 486:cum praetor lictorem impellat,
Juv. 3, 128:quis modo casus impulit hos,
id. 15, 120:vernacula multitudo, lasciviae sueta, impellere ceterorum rudes animos,
to instigate, stimulate, Tac. A. 1, 31 Ritter. (Nipperd. implere).—In pass.:(ut) qui audiunt aut impellantur aut reflectantur,
Cic. de Or. 2, 77, 312:Bellovacos impulsos ab suis principibus ab Aeduis defecisse,
Caes. B. G. 2, 14, 3:vel iratum vel impulsum ab aliis,
Quint. 11, 1, 71:hac fama impulsus Chremes ultro ad me venit,
Ter. And. 1, 1, 72:impulsus irā... Quibus iris impulsus,
id. Hec. 3, 5, 35:furore atque amentia impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4:hac impulsi occasione,
id. ib. 7, 1, 3:Induciomari nuntiis impulsi,
id. ib. 5, 26, 2:Cassandrae impulsus furiis,
Verg. A. 10, 68 et saep.:quia et initio movendus sit judex et summo impellendus,
Quint. 7, 1, 10:cum simul terra, simul mari bellum impelleretur,
Tac. Agr. 25; cf.:impulsum bellum,
Luc. 7, 5; 7, 330.—Absol.: cui (daimoniôi) sempel ipse paruerit, numquam impellenti, saepe revocanti, Cic. Div. 1, 54, 122:B.qui nullo impellente fallebant,
id. Fl. 8, 20:uno ictu frequenter impellunt (sententiae),
Quint. 12, 10, 48.—To overthrow, subdue, destroy (rare): praecipitantem igitur impellamus, et perditum prosternamus, Cic. Clu. 26, 70:miseri post fata Sychaei... Solus hic (Aeneas) inflexit sensus animumque labantem Impulit,
i. e. has completely subdued, Verg. A. 4, 23:impellere ruentem,
to destroy completely, Tac. H. 2, 63 fin.:inpulsas Vitellii res audietis,
id. ib. 3, 2:inmenso Achaicae victoriae momento ad impellendos mores,
Plin. 33, 11, 53, § 149:impulsum bellum,
i. e. brought near to a close, Luc. 5, 330:impellens quidquid sibi, summa petenti, obstaret,
id. 1, 149:tum leviter est temptatum,... et nunc maximo temporum nostrorum auctore prope inpulsum,
Quint. 3, 4, 2 Spald. N. cr. -
126 inpello
impello ( inp-), pŭli, pulsum, 3 (archaic inf. pres. pass. inpellier, Lucr. 6, 1060), v. a. [in-pello], to push, drive, or strike against a thing; to strike, reach.I.Lit.A.In gen. (mostly poet.):B.cavum conversa cuspide montem Impulit in latus,
Verg. A. 1, 82:vocales impellere pollice chordas,
to strike, Tib. 2, 5, 3; cf. Ov. M. 10, 145:aequora remis,
id. ib. 3, 657; cf.:infidum remis marmor,
Verg. G. 1, 254:impellunt animae lintea Thraciae,
swell, Hor. C. 4, 12, 2:auras mugitibus,
Ov. M. 3, 21; cf.:maternas aures Luctus,
Verg. G. 4, 349:sensus,
Lucr. 1, 303:colles canoris plausibus, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 175: cui patuere Alpes saxa impellentia caelum,
Sil. 11, 217: cum fretum non impulit Ister, does not strike, i. e. does not empty into, Luc. 5, 437:impulsum ab eo dextri pedis pollice,
Suet. Calig. 57:subitus antennas impulit ignis,
Juv. 12, 19.—In partic., with the access. idea of motion, to drive forward, set in motion, urge on, impel (class.):II.biremes subjectis scutulis impulsas vectibus in interiorem partem transduxit,
Caes. B. C. 3, 40, 4:(navem) triplici versu (remorum),
Verg. A. 5, 119:puppim remis velisque,
Sil. 1, 568:ratem (levis aura),
Ov. M. 15, 697:currum,
Val. Fl. 6, 6:equum calce,
Sil. 7, 697; cf.:cornipedem planta,
id. 2, 71:Zephyris primum impellentibus undas,
Verg. G. 4, 305:fluctus (ventus),
Petr. 114:aequor velis,
Tac. A. 2, 23:praemissus eques postremos ac latera impulit,
id. ib. 2, 17: utque impulit arma, i. e. brandished, flourished, Verg. A. 8, 3:remos,
id. ib. 4, 594:sagittam nervo,
to shoot, discharge, Ov. M. 11, 325:semen vehementius urinam impellit,
drives down, promotes the discharge of, Plin. 24, 19, 118, § 180:praecipitantem igitur impellamus et perditum prosternamus,
give a push to, Cic. Clu. 26, 70; Tac. A. 4, 22:procumbunt orni, nodosa impellitur ilex,
is overthrown, thrown down, Luc. 3, 440:impulit aciem,
forced to give way, broke, Liv. 9, 40, 9; cf.:hostem primo impetu impulit,
id. 9, 27, 9:impulsis hostibus castra cepit,
Vell. 2, 70, 1:impulit Vitellianos modica caede,
Tac. H. 3, 16:quem (hostem) si inpellere maturasset,
id. ib. 4, 34;78 al.— Designating the limit: in fugam atque in latebras impellere,
Cic. Rab. Perd. 8, 22:se in vulnus,
Vell. 2, 70 fin.:inque meos ferrum flammasque Penates Impulit,
Ov. M. 12, 552:ferrum capulo tenus,
Sil. 9, 382:(Aufidus) in aequora fluctus,
id. 7, 482; 14, 429:jamque diem ad metas defessis Phoebus Olympo Impellebat equis,
id. 11, 270.Trop.A.To move to a thing; to impel, incite, urge; esp., to instigate, stimulate, persuade (the predom. signif. in good prose); constr. usu. with aliquem in or ad aliquid and ut; less freq. with a terminal adverb, the inf., the simple acc., or absol.(α).Aliquem in aliquid:(β).nisi eum di immortales in eam mentem impulissent, ut, etc.,
Cic. Mil. 33, 89:hic in fraudem homines impulit,
id. Pis. 1, 1; id. Lael. 24, 89; and:in fraudem impulsus,
id. Deiot. 12, 32:in sermonem,
id. de Or. 2, 89, 363:in plurimas animum audientium species impellere,
Quint. 12, 10, 43.—Aliquem ad aliquid (so most freq.):(γ).ad quam quemque artem putabat esse aptum, ad eam impellere atque hortari solebat,
Cic. de Or. 1, 28, 126:ad veterum annalium memoriam comprehendendam impulsi atque incensi,
id. Brut. 5, 19:facile ad credendum,
id. Rep. 2, 10:aliquos ad omne facinus,
id. ib. 6, 1:ad maleficium,
Auct. Her. 2, 21, 34:ad injuriam faciendam,
Cic. Fl. 34, 85:ad scelus,
id. Rosc. Am. 14, 39:ad bellum,
id. Sull. 13, 36:ad crudelitatem,
Quint. 8, 3, 85:ad metum, cupiditatem, odium, conciliationem,
id. 3, 8, 12 et saep.—With ut:(δ).quae causa nos impulerit, ut haec tam sero litteris mandaremus,
Cic. N. D. 1, 4, 7; cf. id. de Sen. 21, 77:Germanos tam facile impelli, ut in Galliam venirent,
Caes. B. G. 4, 16, 1; Cic. N. D. 2, 66, 166; id. Rep. 3, 2; id. Fin. 3, 20, 65; Hor. Ep. 2, 2, 51 et saep.—With a terminal adv.:(ε).dum in dubio est animus, paulo momento huc illuc impellitur,
Ter. And. 1, 5, 31:impulit huc animos,
Luc. 8, 454:voluntates impellere quo velit,
Cic. de Or. 1, 8, 30.—With inf.:(ζ).fuerunt quos pavor nando capessere fugam impulerit,
Liv. 22, 6, 7:quae mens tam dira Impulit his cingi telis?
Verg. A. 2, 520; Tac. A. 6, 45; 13, 10:quendam impulit servilem ei amorem obicere,
id. ib. 14, 60; Hor. C. 3, 7, 14; Stat. Th. 10, 737; Just. 3, 1, 3; 5, 1, 4; 29, 4, 5.—With the simple acc.:(η).ut forte legentem Aut tacitum impellat quovis sermone,
to arouse, address, Hor. S. 1, 3, 65; Val. Fl. 4, 486:cum praetor lictorem impellat,
Juv. 3, 128:quis modo casus impulit hos,
id. 15, 120:vernacula multitudo, lasciviae sueta, impellere ceterorum rudes animos,
to instigate, stimulate, Tac. A. 1, 31 Ritter. (Nipperd. implere).—In pass.:(ut) qui audiunt aut impellantur aut reflectantur,
Cic. de Or. 2, 77, 312:Bellovacos impulsos ab suis principibus ab Aeduis defecisse,
Caes. B. G. 2, 14, 3:vel iratum vel impulsum ab aliis,
Quint. 11, 1, 71:hac fama impulsus Chremes ultro ad me venit,
Ter. And. 1, 1, 72:impulsus irā... Quibus iris impulsus,
id. Hec. 3, 5, 35:furore atque amentia impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4:hac impulsi occasione,
id. ib. 7, 1, 3:Induciomari nuntiis impulsi,
id. ib. 5, 26, 2:Cassandrae impulsus furiis,
Verg. A. 10, 68 et saep.:quia et initio movendus sit judex et summo impellendus,
Quint. 7, 1, 10:cum simul terra, simul mari bellum impelleretur,
Tac. Agr. 25; cf.:impulsum bellum,
Luc. 7, 5; 7, 330.—Absol.: cui (daimoniôi) sempel ipse paruerit, numquam impellenti, saepe revocanti, Cic. Div. 1, 54, 122:B.qui nullo impellente fallebant,
id. Fl. 8, 20:uno ictu frequenter impellunt (sententiae),
Quint. 12, 10, 48.—To overthrow, subdue, destroy (rare): praecipitantem igitur impellamus, et perditum prosternamus, Cic. Clu. 26, 70:miseri post fata Sychaei... Solus hic (Aeneas) inflexit sensus animumque labantem Impulit,
i. e. has completely subdued, Verg. A. 4, 23:impellere ruentem,
to destroy completely, Tac. H. 2, 63 fin.:inpulsas Vitellii res audietis,
id. ib. 3, 2:inmenso Achaicae victoriae momento ad impellendos mores,
Plin. 33, 11, 53, § 149:impulsum bellum,
i. e. brought near to a close, Luc. 5, 330:impellens quidquid sibi, summa petenti, obstaret,
id. 1, 149:tum leviter est temptatum,... et nunc maximo temporum nostrorum auctore prope inpulsum,
Quint. 3, 4, 2 Spald. N. cr. -
127 supersedeo
I.Lit. (very rare;II.not in Cic. or Cæs.): eques Romanus elephanto supersedens,
Suet. Ner. 11:tentorio (aquila),
id. Aug. 96:corio (damnati),
Amm. 23, 6, 82:utribus,
id. 25, 8, 2.—With acc.:ansam (aspis),
App. M. 11, p. 262, 29. —Trop.* A. B.To be above or superior to, to forbear, to refrain or desist from, to pass, omit (the predom. and class. signif.); constr. usu. with abl., less freq. with dat., acc., or inf.(α).With abl.:(β).ita censeo facias, ut supersedeas hoc labore itineris, Cic Fam. 4, 2, 4: proelio,
Caes. B. G. 2, 8:istis rebus,
Plaut. Ep. 1, 1, 37:istis verbis,
id. Poen. 1, 3, 5: nuptiis, Turp. ap. Non. 40, 8 (Com. Rel. v. 163 Rib.):commode principio,
Auct. Her. 3, 9, 17 et saep.— Impers. pass.:posse complexione supersederi,
Cic. Inv. 1, 40, 72:supersederi litibus et jurgiis,
Liv. 38, 51, 8:divinis rebus,
id. 6, 1, 12:tributo ac delectu supersessum est,
id. 7, 27, 4:quod cum acciderit, omnino oratione supersedendum est,
Cic. Inv. 1, 21, 30:supersedendum multitudine verborum,
id. ib. 1, 20, 28:complexione,
Auct. Her. 2, 19, 30.—With dat.:(γ).pugnae, Auct. B. Afr. 75, 2: maledicto,
App. Mag. p. 285, 19.—With acc.:(δ).operam,
Gell. 2, 29, 13.— Pass.:haec causa non visa est supersedenda,
Auct. Her. 2, 17, 26:istis omnibus supersessis,
App. Flor. p. 359, 9.—With inf.: de virtute eorum accusanda proloqui supersederunt, Sisenn. ap. Non. 40, 11:supersedissem loqui apud vos,
Liv. 21, 40, 1:certare,
id. 4, 7, 8; 34, 59, 2: quae in vulgus edita ejus verbis invertere supersedeo, Tac A. 15, 63 fin.:scribere,
Plin. Ep. 5, 7, 5:castigare territos,
Curt. 5, 6, 14:spectare supersedit,
Suet. Tit. 7:deflectere ad visendum Apin supersedit,
id. Aug. 93:ut venire supersedeant,
Val. Max. 2, 8, 6. -
128 virtus
virtūs, ūtis ( gen. plur. virtutium, App. Mag. 73; Paul. Nol. Carm. 10, 34; dat. and abl. VIRTVTEI, Inscr. Corp. Lat. 1, 30 and 34), f. [vir], manliness, manhood, i. e. the sum of all the corporeal or mental excellences of man, strength, vigor; bravery, courage; aptness, capacity; worth, excellence, virtue, etc.:I.virtus clara aeternaque habetur,
Sall. C. 1, 4:ni virtus fidesque vostra spectata mihi forent,
id. ib. 20, 2; id. J. 74, 1.In gen.A.Lit.:B.ita fiet, ut animi virtus corporis virtuti anteponatur,
Cic. Fin. 5, 13, 38:his virtutibus ornatus, modestiā, temperantiā, justitiā,
id. Off. 1, 15, 46; cf.:virtutes continentiae, gravitatis, justitiae, fidei,
id. Mur. 10, 23:virtus atque integritas,
id. Font. 13, 29:oratoris vis divina virtusque,
id. de Or. 2, 27, 120.—Transf., of animals, and of inanimate or abstract things, goodness, worth, value, power, strength, etc.:II.nam nec arboris, nec equi virtus (in quo abutimur nomine) in opinione sita est, sed in naturā,
Cic. Leg. 1, 16, 45:praedium-solo bono, suā virtute valeat,
Cato, R. R. 1, 2:merci pretium statui, pro virtute ut veneat,
Plaut. Mil. 3, 1, 131:navium,
Liv. 37, 24, 1:ferri,
Just. 11, 13, 11:herbarum,
Ov. M. 14, 357:oratoriae virtutes,
Cic. Brut. 17, 65:oratio habet virtutes tres,
Quint. 1, 5, 1:dicendi (opp. vitium),
id. 8, praef. §17: facundiae,
id. 12, 3, 9.—In partic.A.In the phrase deūm virtute, usu. with dicam, by the aid or merit of the gods, i. e. the gods be thanked (anteclass), Plaut. Trin. 2, 2, 65:B. 1.virtute deūm et majorum nostrūm,
id. Aul. 2, 1, 44; id. Capt. 2, 2, 71 dub.; cf. id. Mil. 3, 1, 85 and 90;so virtute eorum (i. e. majorum),
id. Trin. 3, 2, 17.—Lit.:2.est autem virtus nihil aliud quam in se perfecta et ad summum perducta natura,
Cic. Leg. 1, 8, 25:virtus est animi habitus naturae modo rationi consentaneus,
id. Inv. 2, 53, 159:cum omnes rectae animi affectiones virtutes appellentur... Appellata est ex viro virtus, etc.,
id. Tusc. 2, 18, 43; id. Inv. 2, 53, 159:nec vero habere virtutem satis est quasi artem aliquam, nisi utare... virtus in usu sui tota posita est,
id. Rep. 1, 2, 2:est in eo virtus et probitas et summum officium summaque observantia,
id. Fam. 13, 28, a, 2.—Transf., Virtue, personified as a deity, Cic. N. D. 2, 23, 61; 2, 31, 79; id. Leg. 2, 8, 19; 2, 11, 28; id. Phil. 14, 13, 34; Plaut. Am. prol. 42; Liv. 27, 25, 7; 29, 11, 13; Juv. 1, 115 al.—C.Military talents, courage, valor, bravery, gallantry, fortitude (syn. fortitudo), etc.:D.Helvetii reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cottidianis proeliis cum Germanis contendunt,
Caes. B. G. 1, 1; cf. id. ib. 1, 2;1, 13: militum,
Sall. J. 52, 6; 62, 1:Claudi virtute Neronis Armenius cecidit,
Hor. Ep. 1, 12, 26:Scipiadae,
id. S. 2, 1, 72; cf. id. Epod. 9, 26; 16, 5; id. C. 2, 7, 11.—Obstinacy:iniqua,
Stat. Th. 11, 1.
См. также в других словарях:
get a word in edgeways usu. with negative — manage to contribute to a conversation with a voluble person. → edgeways … English new terms dictionary
a bed of roses usu. with negative — a situation or activity that is comfortable or easy. → bed … English new terms dictionary
a big deal usu. with negative — informal an important thing. ↘(big deal) used ironically to express contempt for something unimpressive. → deal … English new terms dictionary
a hand's turn usu. with negative — informal a stroke of work. → hand … English new terms dictionary
be cut out for (or to be) usu. with negative — informal have exactly the right qualities for a particular role. → cut … English new terms dictionary
be in the race usu. with negative Austral./NZ — informal have a chance of success. → race … English new terms dictionary
be made of money usu. with negative — informal be very rich. → make … English new terms dictionary
break the bank usu. with negative — informal cost more than one can afford. → bank … English new terms dictionary
find it in one's heart to do usu. with negative — allow or force oneself to do. → find … English new terms dictionary
give (or care) a toss usu. with negative Brit. — give (or care) a toss usu. with negative Brit. informal care at all. → toss … English new terms dictionary
go a bundle on usu. with negative Brit. — go a bundle on usu. with negative Brit. informal be very keen on. → bundle … English new terms dictionary