-
81 stop|ień
m 1. (element schodów) (zewnątrz budynku) step; (wewnątrz budynku) stair- uwaga stopień! mind the step!- przeskakiwać po dwa stopnie naraz to go up/down two steps at a time2. (między dwoma poziomami) step- brzeg stopniami opadał ku morzu the shore dropped down to the sea in steps- kuć stopnie w skale to fashion steps in the rock3. (w hierarchii) rank- urzędnik wyższego stopnia an official of a higher rank, a senior official- stopień doktora a doctor’s degree- dosłużyć się stopnia kapitana to be promoted to the rank of captain4. (w klasyfikacji hierarchicznej) grade- nagroda pierwszego stopnia a first class award- oparzenie I/II/III stopnia a first/second/third degree burn5. (ocena wiadomości ucznia) mark; grade US- stopień z klasówki a class test mark- dostać dobry/słaby stopień to get a good/poor mark a. grade- stawiać stopnie to give marks a. grades- pytać na stopnie to give the class/pupils an oral test6. (jednostka) degree- stopnie Celsjusza degrees Celsius, centigrade- stopnie Fahrenheita degrees Fahrenheit- 40 stopni gorączki a temperature of 40 degrees (Celsius)- przeciwległy kąt ma 30 stopni the opposite angle is 30 degrees- stopień szerokości geograficznej a degree of latitude- stopień długości geograficznej a degree of longitude7. (poziom, intensywność) degree, extent- w znacznym stopniu to a considerable degree, to a large extent- w wysokim/najwyższym stopniu niepokojący extremely worrying- stopień zamożności społeczeństwa the degree of affluence- określić stopień czyjejś winy to establish the extent of sb’s guilt- test gramatyczny o wysokim stopniu trudności a grammatical test with a high degree a. level of complexity8. Jęz. degree- stopień równy, wyższy i najwyższy przymiotnika the positive, comparative, and superlative degree of an adjective- przysłówek w stopniu najwyższym a superlative adverb9 Muz. stepThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stop|ień
-
82 szczeb|el
m 1. (w drabinie) rung- zejść w dół po metalowych szczeblach to go down a metal ladder2. przen. (etap) stage- kolejne szczeble procesu consecutive stages of a process- osiągnąć wyższy szczebel rozwoju to reach a higher stage of development3. przen. (ranga) rank; (poziom) level; (pozycja) rung- urzędnik wysokiego szczebla a high-ranking official- rozmowy/współpraca na szczeblu rządowym talks/cooperation at government level- piąć się po szczeblach kariery to work one’s way up the ladder- przeskoczyć kilka szczebli to move up a few rungsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczeb|el
-
83 wiz|ować
pf, impf vt [urzędnik, ambasada] to stamp a visa (coś in sth)- przed wyjazdem musisz wizować swój paszport before you leave, you have to have your passports stamped with a visaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wiz|ować
-
84 wy|soki
Ⅰ adj. 1. (duży) [osoba, drzewo, budynek] tall; [wieża, budynek] high- buty na wysokich obcasach high-heeled shoes- tunel na dwa metry wysoki a two-metre-high tunnel- trawa wysoka do kolan knee-high grass2. (położony w górze) [pułap, lot, półka] high- wyższe piętra budynku the upper storeys of a building3. (znaczny) [ceny, stawki, temperatura] high- wysokie zwycięstwo an overwhelming victory- wysoki wyrok a harsh sentence- silnik pracował na wysokich obrotach the engine was racing- w najwyższym stopniu in the highest degree- mieć o kimś/o sobie wysokie mniemanie to have a high opinion of sb/oneself4. (w hierarchii, na skali) [jakość, ocena, poziom] high- rozmowy na wysokim szczeblu high-level talks- wysoki urzędnik administracji a high-ranking civil servant- sąd wyższej instancji a higher court- pochodziła z wysokiego rodu she was of noble birth- wysokiej klasy specjalista a top-ranking specialist- wyższe sfery high society- lokal najwyższej kategorii a high-class restaurant- studia wyższe higher education- wyższa uczelnia a university- szkoła wyższa a college- wyższa matematyka higher mathematics- ssaki wyższe higher mammals5. Muz. [ton, dźwięk, głos] high, high-pitched 6. (wzniosły) [ideały] lofty, high- uważał, że jest stworzony do wyższych celów he believed he was made for better things- robić coś w imię wyższych racji to do sth for higher reasons- kultura/sztuka/literatura wysoka highbrow culture/art/literature7. Admin., Prawo Rada Najwyższa the Supreme Council- Sąd Najwyższy the Supreme Court- wysoki sądzie! your honour!- wysoka izbo! honourable ladies and gentlemen!8. Jęz. stopień wyższy the comparative- stopień najwyższy the superlativeⅡ z wysoka adv. [patrzeć, zejść, spadać] from a height- traktować kogoś z wysoka przen. to look down on sbⅢ Najwyższy m (Bóg) God Most High■ być wyższym ponad coś iron. to be above sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wy|soki
-
85 zwyk|ły
Ⅰ adj. grad. (pospolity) [ubiór, zachowanie] normal, usual; [rozmowa, życie] everyday- zwykłe, proste potrawy simple, basic dishes- zwykły, sobotni poranek an ordinary Saturday morningⅡ adj. 1. (zgodny z normą, zwyczajem) zwykły tryb postępowania the usual procedure- zwykła kolej rzeczy the normal course of events- będę o zwykłej porze I’ll be there at the usual time2. (przeciętny) [urzędnik, pracownik] ordinary- zwykły człowiek the ordinary man3. (oczywisty) simple, sheer- zwykły przypadek sheer coincidence- zajrzał tam przez zwykłą ciekawość he took a look out of sheer curiosityⅢ najzwyklejszy adj. superl. the most commonThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwyk|ły
-
86 nadgorliwy
adj(urzędnik) officious -
87 wysoki wy·soki
adj1) (pólka) high2) (budynek, drzewo, człowiek) tall3) (urzędnik) high(-ranking)wysoki na 3 metry — 3 metres BRIT lub meters US high
-
88 wyższy
См. также в других словарях:
urzędnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. urzędnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś, kto pracuje w urzędzie, osoba piastująca jakieś stanowisko w administracji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urzędnik sądowy, skarbowy, administracji państwowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urzędnik — m III, DB. a, N. urzędnikkiem; lm M. urzędnikicy, DB. ów «osoba pracująca w jakimś urzędzie, pełniąca funkcje z zakresu administracji; człowiek sprawujący jakiś urząd» Wyższy urzędnik państwowy. Urzędnik bankowy, pocztowy, sądowy. ∆ Urzędnik… … Słownik języka polskiego
radca — m odm. jak ż II, DCMs. radcacy; lm M. radcacy (radcacowie), DB. radcaców «urzędnik w administracji państwowej odpowiedzialny za pewien dział» Starszy radca. ∆ Radca prawny «prawnik zatrudniony w jakimś przedsiębiorstwie, jakiejś instytucji, który … Słownik języka polskiego
gubernator — m IV, DB. a, Ms. gubernatororze; lm M. gubernatororzy ( owie), DB. ów «wysoki urzędnik administracji państwowej w niektórych krajach; rządca prowincji» a) «w USA: urzędnik sprawujący najwyższą władzę wykonawczą stanu, wybierany przez ludność» b)… … Słownik języka polskiego
inspektor — m IV, DB. a, Ms. inspektororze; lm M. inspektororzy ( owie), DB. ów «urzędnik kontrolujący pracę instytucji, zakładów itp. przez dokonywanie inspekcji na powierzonym terenie» Zespół inspektorów. ∆ Inspektor szkolny «urzędnik państwowy stojący na… … Słownik języka polskiego
oficjał — m IV, DB. a, Ms. oficjałale; lm M. owie, DB. ów 1. hist. «urzędnik w zaborze austriackim» 2. hist. «sługa niższych urzędników municypalnych w starożytnym Rzymie; także: wyższy urzędnik cesarski piastujący ważny urząd» 3. rel. «w Kościele… … Słownik języka polskiego
podczaszy — m odm. jak przym.; lm M. podczaszyszowie, DB. podczaszyszych hist. «w Polsce w XIV w.: nadworny urzędnik książęcy lub królewski, początkowo zastępca cześnika próbujący napoje przed podaniem księciu (królowi); w czasach późniejszych: tytularny… … Słownik języka polskiego
podskarbi — m odm. jak przym.; lm M. owie, DB. podskarbiich hist. «w dawnej Polsce: wysoki urzędnik zarządzający skarbem» ∆ Podskarbi wielki (koronny) «urzędnik zarządzający skarbem państwa» ∆ Podskarbi nadworny «urzędnik zarządzający skarbem króla» … Słownik języka polskiego
skarbnik — m III, DB. a, N. skarbnikkiem; lm M. skarbnikicy, DB. ów 1. «osoba zbierająca i przechowująca pieniądze jakiejś organizacji, kółka, stowarzyszenia; w bankach: urzędnik przyjmujący, wydający i przechowujący pieniądze i papiery wartościowe; kasjer… … Słownik języka polskiego
szeryf — I m IV, DB. a, Ms. szeryffie; lm M. owie, DB. ów 1. «w Stanach Zjednoczonych: urzędnik o uprawnieniach administracyjno sądowych» Gwiazda szeryfa. Urząd szeryfa. 2. «w średniowiecznej Anglii: urzędnik królewski w hrabstwie, o rozległych… … Słownik języka polskiego
Кароль. Человек, ставший Папой Римским (фильм) — Кароль. Человек, ставший Папой Римским Karol, un uomo diventato Papa Жанр драма, биография Режиссёр Джакомо Баттиато Автор сценария Джакомо Баттиато Джанфранко Свидеркоски В главных ролях Петр Адамчик М … Википедия