-
41 Termin
-
42 umawiać
impf ⇒ umówić* * *(-wiam, -wiasz)* * *ipf.( spotkanie) arrange; umówić kogoś z kimś arrange a meeting with sb for sb; umówić spotkanie z kimś make an appointment with sb; czy nadal jesteśmy umówieni na poniedziałek? are we still on for Monday?ipf.1. (= ustalać) arrange, make arrangements ( z kimś with sb, co do czegoś about l. concerning sth); umówię się w tej sprawie z moim adwokatem I'll contact l. see my lawyer about it.2. pot. (= ustalać spotkanie) make a date ( z kimś with sb); arrange to meet (sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > umawiać
-
43 verabreden
verabreden * [fɛɐ'?apre:dən]I. vrsich \verabreden umawiać [ perf umówić] się[mit jdm] verabredet sein być [z kimś] umówionymsich mit jdm [für den nächsten Tag/vor dem Rathaus/im Restaurant] \verabreden umawiać [ perf umówić] się z kimś [na następny dzień/przed ratuszem/w restauracji]II. vt[mit jdm] einen Ort/Termin \verabreden uzgadniać [ perf uzgodnić] [z kimś] miejsce/terminwie verabredet jak uzgodniono -
44 umawiać
umawiać (-am) < umówić> (-ię): sekretarka umówiła nas na spotkanie die Sekretärin hat einen Termin für uns vereinbart;umawiać się (spotykać się) sich verabreden (z I mit D); (ustalać) vereinbaren, eine Vereinbarung treffen;umawiać się ( co do G) sich verständigen, sich einigen (über A);umawiać się na piątą um fünf verabredet sein, sich für fünf verabreden;umawiać się na kawę sich zum Kaffee verabreden -
45 anmelden
an|meldenI. vtich bin angemeldet jestem umówionyII. vr1) ( ankündigen)sich \anmelden zapowiadać [ perf zapowiedzieć] się2) ( sich eintragen lassen)sich [zu einem Kurs] \anmelden zapisać się [na kurs]3) ( einen Termin vereinbaren)sich \anmelden umawiać [ perf umówić] się4) ( sich polizeilich melden)sich in Leipzig \anmelden meldować [ perf za-] się w Lipsku -
46 umawiać um·awiać
-
47 umawiać
I. vt\umawiać kogoś z kimś jdn mit jdm verabreden, für jdn ein Treffen mit jdm ausmachenII. vr\umawiać się z kimś [na spotkanie] sich +akk mit jdm [zu einem Treffen] verabreden -
48 absprechen
ab|sprechenI. vtwir haben abgesprochen, dass... uzgodniliśmy, że...sich \absprechen umawiać [ perf umówić] się
См. также в других словарях:
umówić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}umawiać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umawiać się – umówić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wspólnie, po porozumieniu się z kimś podejmować jakąś decyzję; ustalać, uzgadniać, postanawiać coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Długo umawiali się co do formy zapłaty. Umówili się, że… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umówić — dk VIa, umówićwię, umówićwisz, umów, umówićwił, umówićwiwszy umawiać ndk I, umówićam, umówićasz, umówićają, umówićaj, umówićał, umówićany «ustalić, postanowić, zorganizować coś w porozumieniu z kimś» Umówić kogoś z kimś. Umówię was na spotkanie.… … Słownik języka polskiego
zgodzić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zgadzać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zgodzić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zgodzić siędzę się, zgodzić siędzi się, zgódź się {{/stl 8}}{{stl 7}} umówić się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poumawiać — dk I, poumawiaćam, poumawiaćasz, poumawiaćają, poumawiaćaj, poumawiaćał, poumawiaćany «umówić ze sobą wiele osób» poumawiać się «umówić się z wieloma osobami» Poumawiali się już na wyjazd … Słownik języka polskiego
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
namówić — dk VIa, namówićwię, namówićwisz, namówićmów, namówićwił, namówićwiony namawiać ndk I, namówićam, namówićasz, namówićają, namówićaj, namówićał, namówićany 1. «nakłonić, zachęcić kogoś do czegoś; przekonać, skłonić» Namawiać kogoś do jedzenia, do… … Słownik języka polskiego
o — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę o» ∆ O kreskowane «litera ó oznaczająca brzmienie u, stosowana przede wszystkim w wypadkach, gdy samogłoska ta wymienia się z o, np. wóz wozy» 2. «samogłoska ustna wymawiana przy niewielkim wzniesieniu tylnej… … Słownik języka polskiego
założyć — dk VIb, założyćżę, założyćżysz, założyćłóż, założyćżył, założyćżony zakładać ndk I, założyćam, założyćasz, założyćają, założyćaj, założyćał, założyćany 1. «urządzić coś, zorganizować, zapoczątkować; zbudować» Założyć jakieś towarzystwo,… … Słownik języka polskiego
zamówić — dk VIa, zamówićwię, zamówićwisz, zamówićmów, zamówićwił, zamówićwiony zamawiać ndk I, zamówićam, zamówićasz, zamówićają, zamówićaj, zamówićał, zamówićany 1. «polecić komuś wykonanie, dostarczenie czegoś, zobowiązując się do uiszczenia… … Słownik języka polskiego
ugodzić — dk VIa, ugodzićdzę, ugodzićdzisz, ugódź, ugodzićdził, ugodzićdzony 1. «uderzyć kogoś, trafić czymś w kogoś, w coś; uderzywszy zranić, uszkodzić» Został ugodzony kulą w serce. Drzewo ugodzone pociskiem. Ugodził niedźwiedzia siekierą. 2. pot.… … Słownik języka polskiego