-
1 ukarać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ukarać
-
2 uka|rać
pf (ukarzę) Ⅰ vt (wymierzyć karę) to punish [przestępcę, winnego, wykroczenie, zbrodnię]; to penalize [gracza, drużynę, organizację]- ukarać kogoś grzywną/mandatem to fine sb- ukarano ją mandatem w wysokości 50 euro za nadmierną szybkość she was fined 50 euros for speeding ⇒ karaćⅡ ukarać się to punish oneself ⇒ karać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uka|rać
См. также в других словарях:
ukarać — dk IX, ukarzę, ukarzesz, ukarz, ukaraćał, ukaraćany «zastosować w stosunku do kogoś karę, wymierzyć komuś karę» Ukarać winnych. Ukarać sprawcę wypadku. Ukarać kogoś grzywną za przekroczenie przepisów. Ukarać przestępcę więzieniem … Słownik języka polskiego