-
1 uczuciowy
uczuciowy (-wo) życie, wzburzenie Gefühls-; osoba empfindsam, emotional; (emocjonalny) gefühlsmäßig, emotional; gefühlsbetont; wiersz, piosenka gefühlvoll;zimny uczuciowo gefühlskalt;uczuciowy człowiek m Gefühlsmensch m -
2 uczuciowy
-
3 czuły
-
4 do
do [dɔ], prep1. +gen1) ( w kierunku) nach +dat, zu +datidę \do biblioteki ich gehe zur [ lub in die] Bibliothek2) ( ruch do wnętrza) in +akk[włożyć] \do szuflady in die Schublade [hineinlegen][włożyć] \do kieszeni in die Tasche [stecken]wejść \do środka hereinkommen, hineingehen3) ( przeznaczenie) für +akk, zu +datcoś \do jedzenia/picia etwas zum Essen/Trinken\do czego to jest? wozu [ lub wofür] ist das?klucz \do drzwi Türschlüssel mkrem \do twarzy Gesichtscreme fprzybory \do pisania Schreibzeug nt, Schreibwaren fPl4) ( przynależność)należeć \do stowarzyszenia einem Verband [ lub einer Vereinigung] angehören5) ( określenie odległości) bis an +akk, bis zu +datodprowadź ją \do domu begleite sie bitte nach Hause6) ( określenie czasu) bis [zu] +datzwlekać \do ostatniej chwili bis zur letzten Minute wartenskończę to \do wtorku bis Dienstag bin ich damit fertig, ich mache es bis Dienstag fertig[w]pół \do czwartej halb vier\do jutra! bis morgen!\do widzenia [ lub zobaczenia] ! auf Wiedersehen!7) ( limit) bis zu +datkara \do 5 lat więzienia eine Strafe von bis zu fünf Jahren Haftkara \do 1000 złotych grzywny eine Geldstrafe von bis zu 1000 Zloty8) ( stan uczuciowy lub jego nasilenie) gegenüber +dat, bis zu +dat, gegen +akkniechęć \do życia Lebensmüdigkeit fwstręt \do czegoś eine Abneigung gegen etwwzruszona \do łez zu Tränen gerührt -
5 gefühlvoll
-
6 Liebesbeziehung
Lie besbeziehung fzwiązek m uczuciowy
См. также в других словарях:
uczuciowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, uczuciowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: poddający się łatwo emocjom; wrażliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczuciowi widzowie z trudem powstrzymywali łzy. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczuciowy — uczuciowywi 1. «dotyczący uczucia, uczuć, należący do sfery uczuć; emocjonalny» Reakcje uczuciowe. Więź uczuciowa matki z dziećmi. 2. «łatwo się wzruszający, ulegający uczuciom, emocjom» … Słownik języka polskiego
ściąć — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz … Słownik frazeologiczny
ścinać — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz … Słownik frazeologiczny
afekt — m IV, D. u, Ms. afektkcie; lm M. y 1. psych. «stan uczuciowy o dużej intensywności, zwykle krótkotrwałej, któremu towarzyszą wyraźne symptomy fizjologiczne oraz osłabienie kontroli rozumu nad zachowaniem; silne podniecenie, wzburzenie» Gwałtowny… … Słownik języka polskiego
afektywny — psych. «związany z afektem; uczuciowy, emocjonalny» Motywy afektywne. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
duchowy — duchowywi 1. «dotyczący ducha umysłu, myśli, uczuć, odnoszący się do życia psychicznego, wewnętrznego; intelektualny, kulturalny, moralny, uczuciowy; niematerialny» Rozwój duchowy. Spokój duchowy. Kultura duchowa. Równowaga, siła, wartość duchowa … Słownik języka polskiego
emfatyczny — 1. «wypowiedziany z emfazą; przesadnie uczuciowy; nadęty, górnolotny» Emfatyczne frazesy. Wyrażać się w sposób emfatyczny. 2. jęz. «mający uwydatniać wartość uczuciową jakiegoś elementu językowego; wyrazisty» Akcent emfatyczny. ∆ Spółgłoski… … Słownik języka polskiego
emocjonalny — emocjonalnyni «skłonny do wzruszeń, silnych przeżyć psychicznych, uczuciowy; wywołujący emocje; odzwierciedlający czyjeś uczucia» Natura, psychika emocjonalna. Czynniki emocjonalne. Zaangażowanie emocjonalne autora. Stany emocjonalne … Słownik języka polskiego
emotywny — książk. «dotyczący emocji; uczuciowy» ∆ jęz. lit. Emotywna funkcja mowy «jedna z podstawowych funkcji mowy, polegająca na wyrażaniu za pomocą wypowiedzi językowych poprzez barwę głosu, jego siłę, wysokość pewnych cech nadawcy, np. jego stanu… … Słownik języka polskiego
ja — D. mnie, C. mnie, mi, B. mnie, mię, N. mną, Ms. mnie; lm → my «zaimek osobowy, którym osoba mówiąca oznacza siebie» Ja to zrobię. Mnie tam nie było. Daj to mnie. Podaj mi książkę. Lubił mnie, rzad. mię. Chodź ze mną … Słownik języka polskiego