-
1 ubiorę
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubiorę
-
2 ubiorę
-
3 ubrać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubrać
-
4 ubrać
глаг.• носить• одевать• одеть• покрывать* * *одетьposprzątać убрать (навести порядок)zabrać убрать (забрать)* * *ubra|ćubiorę, ubierze, \ubraćny сов. 1. одеть;2. (przystroić) убрать, украсить; ● \ubrać kogoś w coś ирон. удружить кому-л. чём-л.* * *ubiorę, ubierze, ubrany сов.1) оде́ть2) ( przystroić) убра́ть, укра́сить• -
5 tymczasem
Ⅰ adv. 1. (natomiast) meanwhile- czekałam na nich na przystanku autobusowym, a a. gdy tymczasem podjechali pod dom taksówką I was waiting for them at the bus stop, and meanwhile they drove up to the house in a taxi- ja lubię komedie, moja żona tymczasem woli melodramaty I like comedies, whereas my wife prefers melodramas2. (w tym czasie) in the meantime, meanwhile- rozgość się, a ja tymczasem się ubiorę make yourself at home and in the meantime I’ll get dressed3. (na razie) in the meantime, meanwhile; meantime pot.- wyniki zostaną ogłoszone we wtorek, a tymczasem musimy uzbroić się w cierpliwość the results will be announced on Tuesday, in the meantime a. meanwhile we’ll just have to be patientⅡ inter. see you!, so long!■ na tymczasem pot. for the time being* * *1. adv( w tym samym czasie) meanwhile, while; ( na razie) for the meantime2. conj( jednak) yet* * *adv.1. (= w tym samym czasie) meanwhile; in the meantime; a tymczasem... but at the same time...2. (= obecnie) meanwhile, for the time being.conj.(= jednakże) yet, however.int.( pożegnanie) see you.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tymczasem
-
6 ub|rać
pf — ub|ierać impf (ubiorę — ubieram) Ⅰ vt 1. (odziać) to dress [dziecko, lalkę]- ubrała dzieci (w swetry) i zabrała na spacer she dressed the kids (in jumpers) and took them for a walk- ubierać kogoś skromnie/ciepło to dress sb in simple/warm clothes- ona jest zawsze elegancko/stosownie ubrana she’s always elegantly/appropriately dressed- ubrany na czarno mężczyzna a man (dressed) in black, a man wearing black (clothes)2. książk. (przedstawić) to express- spróbuj ubrać swoje myśli/uczucia w słowa try to express your ideas/feelings in words- wnioski ubrał w formę listu he presented his conclusions in the form of a letter3. (dostarczać garderobę) [matka, rodzice, opiekun] to clothe; [projektant mody] to dress [aktorkę, członków rodziny królewskiej]- ubierać sławy to marzenie każdego krawca every tailor dreams of dressing celebrities4. (ozdobić) to decorate [choinkę, tort, okno, drzwi]- balkony ubrane jedliną balconies decorated with fir branches5. pot., iron. (postawić w trudnej sytuacji) to get [sb] in a jam pot.- ale go ubrali – musiał zapłacić za nich rachunek they sure got him in a jam – he had to pay their billⅡ ubrać się — ubierać się 1. (włożyć na siebie ubranie) to get dressed, to dress; (założyć na siebie) to put on (w coś sth)- ubrał się w pośpiechu he got dressed in a hurry- ubrała się starannie she dressed carefully- po kąpieli ubrała się w szlafrok after her bath she put on her dressing gown- ubrali się do teatru/do szkoły/na wycieczkę they dressed for the theatre/for school/for an outing- zaczekaj, właśnie się ubieram wait, I’m just getting dressed2. (kupować odzież) butiki, w których ubierają się nastolatki/starsze panie boutiques where teenagers/older women buy their clothes- ona ubiera się u najlepszych krawców her clothes are made by the best tailors- ubierał się w garnitury od krawca he wore tailor-made a. custom-made suits, he wore bespoke suits GB- u kogo ubierała się Margaret Thatcher? who was Margaret Thatcher’s tailor?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ub|rać
-
7 ubierać
ubierać w słowa lit in Worte kleiden;ubierać się sich anziehen;ubrała się w sukienkę sie hat ein Kleid angezogen;ubierać się (mieć określony styl) sich kleiden;ubierać się sportowo sich sportlich kleiden;ubierać się modnie sich modisch kleiden -
8 ubrać
См. также в других словарях:
ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… … Słownik języka polskiego
ubierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ubieraćam, ubieraća, ubieraćają, ubieraćany {{/stl 8}}– ubrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, ubiorę, ubierze, ubierz, ubieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okrywać kogoś (coś) … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubrać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ubierać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubrać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIb, ubiorę, ubierze, ubierz, ubraćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zlecić komuś do zrobienia coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
