Перевод: с польского на английский

с английского на польский

(tuczyć)

См. также в других словарях:

  • tuczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, tuczyćczę, tuczyćczy, tuczyćczony {{/stl 8}}– utuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} intensywnie karmiąc, doprowadzać do szybkiego przyrostu wagi i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tuczyć — ndk VIb, tuczyćczę, tuczyćczysz, tucz, tuczyćczył, tuczyćczony 1. «karmić intensywnie zwierzęta gospodarskie treściwym pokarmem w celu uzyskania przyrostu mięsa i tłuszczu» Tuczyć drób, świnie. Tuczyć świnie ziemniakami. Gęsi tuczone na owsie. □… …   Słownik języka polskiego

  • tuczyć się – utuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: zwiększać wagę ciała, obrastając w mięso, tłuszcz; paść się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drób tuczył się na farmie. Wieprzek szybko się utuczył. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gęś — ż V, DCMs. gęsi; lm MD. gęsi, N. gęsiami a. gęśmi 1. «Anser, ptak z rzędu blaszkodziobych, zwykle duży, głównie roślinożerny, o dość wysokich nogach z palcami spiętymi błoną pływną, dziobie silnym, u nasady wysokim, sprawnie chodzący i latający… …   Słownik języka polskiego

  • indyczka — ż III, CMs. indyczkaczce; lm D. indyczkaczek «samica indyka» Hodowla indyczek. Tuczyć indyczki. Indyczka wyprowadza stadko indycząt …   Słownik języka polskiego

  • karmić — ndk VIa, karmićmię, karmićmisz, karm, karmićmił, karmićmiony 1. «o kobietach lub o samicach niektórych ssaków: żywić potomstwo własnym mlekiem» Karmić niemowlę piersią. Kotka karmi swe młode. 2. «dawać jeść, dostarczać pożywienia, żywić; tuczyć»… …   Słownik języka polskiego

  • paść — I → padać II ndk XI, pasę, pasiesz, paś, pasł, pasła, paśli, pasiony 1. «pilnować bydła, owiec itp. na pastwisku» Paść gęsi, krowy. ◊ posp. Świń z tobą (z nim itp.) nie pasłem «nie ma powodu do poufałości, nie znamy się dostatecznie» 2. «dawać… …   Słownik języka polskiego

  • prosiak — m III, DB. a, N. prosiakkiem; lm M. i «małe świni; prosię» Tuczyć prosiaki na sprzedaż. przen. «ktoś nieporządny; niechluj» …   Słownik języka polskiego

  • świnia — ż I, DCMs. świniani; lm D. świń 1. «Sus (domesticus), zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, hodowane prawie na całym świecie, głównie dla mięsa i tłuszczu; pochodzi od dzika, udomowione przed kilkoma tysiącami lat» Świnia domowa. Świnia… …   Słownik języka polskiego

  • tuczenie — n I rzecz. od tuczyć …   Słownik języka polskiego

  • wieprzek — m III, DB. wieprzekrzka, N. wieprzekrzkiem; lm M. wieprzekrzki «młody wieprz; duże, podchowane prosię» Tuczyć wieprzka …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»