-
1 tasiemka
сущ.• лента• ленточка• тесьма• тесёмка* * *tasiem|ka♀, мн. Р. \tasiemkaek тесёмка* * *ж, мн Р tasiemek -
2 gumka
сущ.• каучук• ластик• резина• резинка* * *gum|ka♀, мн. Р. \gumkaek 1. ластик ♂, резинка;2. (tasiemka) резинка, резиновая тесёмка+* * *ж, мн Р gumek1) ла́стик m, рези́нка2) ( tasiemka) рези́нка, рези́новая тесёмкаSyn:
См. также в других словарях:
tasiemka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. tasiemkamce; lm D. tasiemkamek {{/stl 8}}{{stl 7}} wąska taśma : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spódnica podszyta tasiemką. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tasiemka — ż III, CMs. tasiemkamce; lm D. tasiemkamek «wąska, cienka taśma» Obszyć coś tasiemką (np. kaftanik, beret, bluzkę). Zawiązać bambosze na tasiemki … Słownik języka polskiego
marynarski — «odnoszący się do marynarki floty, do marynarzy» Służba marynarska. Stopnie marynarskie. ∆ Czapka marynarska «okrągła czapka bez daszka, biała lub granatowa, obszyta granatową tasiemką, noszona przez marynarzy» ∆ Kołnierz marynarski; ubranie… … Słownik języka polskiego
dodatek — m III, D. dodatektku, N. dodatektkiem; lm M. dodatektki 1. «rzecz dodana; to, co się dodaje ponad normę, ponad określoną ilość, miarę, ponad program» Dodatek miesięczny, kwartalny do pensji. Dodatek ilustrowany, powieściowy w gazecie. Potrawa z… … Słownik języka polskiego
garnirować — ndk IV, garnirowaćruję, garnirowaćrujesz, garnirowaćruj, garnirowaćował, garnirowaćowany 1. «ozdabiać potrawy lub półmiski z potrawami; przybierać» Garnirować tort kremem. Ryba, pieczeń garnirowana. 2. przestarz. «obszywać brzegi czegoś wstążkami … Słownik języka polskiego
gumka — ż III, CMs. gumkamce; lm D. gumkamek 1. «kawałek odpowiednio przygotowanego kauczuku, służący do wycierania ołówka, atramentu itp.; guma» Gumka atramentowa, kreślarska, ołówkowa. Wycierać gumką uwagi na marginesie. 2. «elastyczna taśma z gęstego… … Słownik języka polskiego
kapitałka — ż III, CMs. kapitałkałce; lm D. kapitałkałek «w introligatorstwie: specjalna tasiemka lub skórka przyklejona do górnego i dolnego brzegu grzbietu książki przygotowanej do twardej oprawy» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
lamować — ndk IV, lamowaćmuję, lamowaćmujesz, lamowaćmuj, lamowaćował, lamowaćowany 1. «obszywać brzegi materiału paskiem innego materiału, tasiemką, futrem; bramować» Suknia lamowana białą taśmą. Płaszcz lamowany futrem. 2. «w introligatorstwie:… … Słownik języka polskiego
lamówka — ż III, CMs. lamówkawce; lm D. lamówkawek «pasek materiału, skóry, tasiemka itp., którymi obszyte są brzegi ubrania, wyrobów skórzanych, zwykle różniące się kolorem od całości; obramowanie, lamowanie, obszywka» Biała, kolorowa, skórzana lamówka.… … Słownik języka polskiego
naszywka — ż III, CMs. naszywkawce; lm D. naszywkawek «tasiemka lub galonik naszyty na mundurze, najczęściej wojskowym, dla oznaczenia stopnia służbowego, zasług itp.» Naszywki kaprala, sierżanta … Słownik języka polskiego
obrzeżyć — dk VIb, obrzeżyćżę, obrzeżyćżysz, obrzeż, obrzeżyćżył, obrzeżyćżony obrzeżać ndk I, obrzeżyćam, obrzeżyćasz, obrzeżyćają, obrzeżyćaj, obrzeżyćał, obrzeżyćany «otoczyć, oznaczyć coś czymś wzdłuż brzegów; okolić, obramować» Obrzeżać beret skórzaną… … Słownik języka polskiego