-
1 szturchnąć
глаг.• пихнуть• толкнуть* * *szturchn|ąć\szturchnąćięty сов. толкнуть, пихнуть* * *szturchnięty сов.толкну́ть, пихну́ть -
2 szturchnąć się
сов.толкну́ть друг дру́га -
3 szturchnąć\ się
сов. толкнуть друг друга -
4 potrącić
глаг.• потерять* * *potrac|ić\potracićę, \potracićony сов. kogo-co 1. лишиться ко-го-чего;\potracić rodziców лишиться родителей; \potracić liście лишиться листвы;
2. поубивать, перебить;● \potracićili głowy они потеряли голову (растерялись)+1. stracić 2. pozabijać
* * *potrącę, potrącony сов.1) тро́нуть; заде́ть, толкну́тьpotrącić nogą — заде́ть (толкну́ть) ного́й
2) (o) co косну́ться чего, затро́нуть чтоpotrącić jakąś sprawę — затро́нуть како́й-л. вопро́с
3) отчи́слить, вы́честьpotrącić z pensji — вы́честь (удержа́ть) из зарпла́ты
Syn: -
5 knuffen
knuffen szturchać, szturchnąć pf
См. также в других словарях:
szturchnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. szturchać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szturchnąć — → szturchać … Słownik języka polskiego
szturchać się – szturchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} szturchać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopcy szturchali się na przerwie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szturchać — ndk I, szturchaćam, szturchaćasz, szturchaćają, szturchaćaj, szturchaćał, szturchaćany szturchnąć dk Va, szturchaćnę, szturchaćniesz, szturchaćnij, szturchaćnął, szturchaćnęła, szturchaćnęli, szturchaćnięty, szturchaćnąwszy «lekko uderzać… … Słownik języka polskiego
potrącić — dk VIa, potrącićcę, potrącićcisz, potrącićtrąć, potrącićcił, potrącićcony potrącać ndk I, potrącićam, potrącićasz, potrącićają, potrącićaj, potrącićał, potrącićany 1. «przechodząc obok, uderzyć z lekka kogoś lub coś, zwykle przez nieuwagę,… … Słownik języka polskiego
poszturchać — dk I, poszturchaćam, poszturchaćasz, poszturchaćają, poszturchaćaj, poszturchaćał, poszturchaćany «kilka razy szturchnąć kogoś; spędzić jakiś czas na szturchaniu; pobić szturchając» Poszturchał kolegę w bok. poszturchać się rzad. «poszturchać… … Słownik języka polskiego
szturchnięcie — ↨ szturchnięcie się n I rzecz. od szturchnąć (się) … Słownik języka polskiego
bok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prawa lub lewa strona ciała człowieka albo zwierzęcia (zwłaszcza prawa lub lewa strona tułowia) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć sparaliżowany lewy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poszturchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poszturchaćam, poszturchaća, poszturchaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} szturchnąć kogoś kilka razy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszturchać kogoś w kolejce. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słabo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., słabobiej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działając niewielką siłą; niemocno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słabo kogoś szturchnąć, dotknąć. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szturchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, szturchaćam, szturchaća, szturchaćają, szturchaćany {{/stl 8}}– szturchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, szturchaćnę, szturchaćnie, szturchaćnij, szturchaćnął, szturchaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} trącać, popychać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień