-
1 sztućce
sztućce m/pl (G -ów) Besteck n -
2 sztućce
-
3 nakrycie
-
4 srebrny
-
5 Besteck
-
6 Besteckkoffer
Besteckkoffer <-s, -> mwalizka f na sztućce -
7 Einmalbesteck
Ei nmalbesteck <-[e]s, -e> ntsztućce Pl jednorazowe -
8 reiben
rei ben ['raɪbən] <rieb, gerieben>I. vt1) ( über etw hinfahren) trzećdas Besteck blank \reiben polerować [ perf wy-] sztućcemit einem Tuch über etw reiben przetrzeć coś ręcznikiem2) ( auftragen)4) ( verletzen)sich die Haut wund \reiben obetrzeć sobie skóręII. vi1) ( über etw hinfahren) trzećdurch Reiben przez tarciedie Schuhe \reiben an Zehen buty obcierają palce; s. a. gerieben -
9 Silberbesteck
srebrne sztućce mPl
См. также в других словарях:
sztućce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. sztućców {{/stl 8}}{{stl 7}} przybory do jedzenia: łyżka, nóż, widelec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Srebrne sztućce. Posługiwać się sztućcami. <wł.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
frażetowy — «platerowany, frażetowski» Frażetowe sztućce … Słownik języka polskiego
futerał — m IV, D. u, Ms. futerałale; lm M. y «rodzaj pokrowca, zwykle sztywnego, służącego do ochrony przedmiotów wartościowych lub mogących ulec uszkodzeniu» Futerał do skrzypiec. Sztućce w futerale. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
plater — m IV, D. u, Ms. platererze; lm M. y 1. zwykle w lm «przedmioty metalowe platerowane, zwłaszcza naczynia i sztućce» Nakryć stół platerami. 2. «cienka warstwa metalu szlachetnego pokrywająca przedmioty z metalu nieszlachetnego» … Słownik języka polskiego
srebrny — 1. «zrobiony, ulany, wykuty, bity ze srebra» Srebrny kielich. Srebrny naszyjnik. Srebrna biżuteria. Szkatułka ze srebrnym okuciem. Srebrne monety. Srebrne sztućce. ∆ Srebrny medal, srebrny krzyż «medal, krzyż ze srebra lub innego metalu… … Słownik języka polskiego
sztuciec — m II, D. sztuciecućca; lm M. sztuciecućce, D. sztuciecućców zwykle w lm «przybory używane przy jedzeniu: nóż, widelec, łyżka» Nierdzewne, platerowane, srebrne sztućce. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
zaszczękać — dk I, zaszczękaćam, zaszczękaćasz, zaszczękaćają, zaszczękaćaj, zaszczękaćał «wydać szczęk, spowodować szczękanie; szczęknąć, zabrzękać czymś» Zaszczękały rozkładane na stole sztućce. Zaszczękała otwierana brama. Pies zaszczękał łańcuchem. ◊… … Słownik języka polskiego
ciemnieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, ciemniećeję, ciemniećeje, ciemniećniał, ciemniećnieli {{/stl 8}}– pociemnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}ściemnieć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czernieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, czerniećeję, czerniećeje, czerniećniał, czerniećnieli {{/stl 8}}– sczernieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się czarnym, nabierać czarnego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łyżnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonana z drewna półeczka, w której znajdują się otwory na sztućce; używana głównie w domach na wsi {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nakrywać – nakryć do stołu — {{/stl 13}}{{stl 7}} kłaść na stole obrus, talerze i sztućce tak, by można było zjeść posiłek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nakryła do stołu i czekała na powrót męża. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień