-
1 szarpać
глаг.• вырывать• вытащить• выхватывать• дергать• драть• дрыгать• затягиваться• изодрать• мучить• отдирать• отрывать• передергивать• поранить• порвать• притягивать• продрать• прорывать• раздирать• разорвать• разрывать• рвать• стаскивать• стягивать• терзать• тянуть* * *szarp|ać\szarpaćie, \szarpaćany несов. 1. рвать, разрывать; терзать;2. дёргать, тормошить; 3. (о bólu) рвать; ● \szarpać nerwy трепать нервы+1. rozszarpywać, rozdzierać 2. targać, tarmosić
* * *szarpie, szarpany несов.1) рвать, разрыва́ть; терза́ть2) дёргать, тормоши́ть3) ( о bólu) рвать•Syn: -
2 szarpać nerwy
трепа́ть не́рвы -
3 szarpać się
несов.1) вырыва́ться, рва́ться; мета́ться3) na со перен. порыва́ться, покуша́ться4) вози́ться, дёргать (тереби́ть) друг дру́гаSyn:szamotać się, miotać się 1), biedzić się, męczyć się 2), porywać się 3), borykać się, mocować się 4) -
4 szarpać\ się
несов. 1. вырываться, рваться; метаться;2. z czym перен. разг. биться над чем; 3. па со перен. порываться, покушаться; 4. возиться, дёргать (теребить) друг друга+1. szamotać się, miotać się 2. biedzić się, męczyć się 3. porywać się 4. borykać się, mocować się
-
5 szarpać broń
рвать оружиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > szarpać broń
-
6 szarpać obraz
рвать обидOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > szarpać obraz
-
7 szarpać wiatr
рвать ветерOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > szarpać wiatr
-
8 szarpać worek
рвать мешокOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > szarpać worek
-
9 nerw
сущ.• нерв* * *♂, Р. \nerwu 1. нерв;\nerw wzrokowy зрительный нерв;
2. \nerwу мн. нервы;psuć (szarpać, targać) \nerwу трепать (мотать) нервы;
3. (zacięcie) дарование ň, жилка ž;4. бот. жилка ž;● grać z \nerwem играть с жаром (с воодушевлением)
* * *м, Р nerwu1) нервnerw wzrokowy — зри́тельный нерв
2) nerwy мн не́рвыpsuć (szarpać, targać) nerwy — трепа́ть (мота́ть) не́рвы
3) ( zacięcie) дарова́ние n, жи́лка ż4) бот. жи́лка ż• -
10 pociągać
глаг.• вызывать• вытащить• дергать• затягиваться• передергивать• потягивать• привлекать• притягивать• притянуть• рвать• стаскивать• стягивать• тянуть* * *pociąg|ać\pociągaćany несов. 1. потягивать, дёргать;2. czym po czym водить чем по чему;\pociągać
smyczkiem po strunach водить смычком по струнам;3. (prowadzić linię) проводить, прочерчивать;4. привлекать; влечь; увлекать;\pociągać swoim przykładem увлекать своим примером;
5. do czego привлекать к чему;\pociągać do odpowiedzialności привлекать к ответственности;
6. влечь за собой, иметь последствием;7. покрывать тонким слоем (краски etc.); 8. тянуть, дуть;● \pociągać nosem а) шмыгать носом;
б) (wąchać) принюхиваться;\pociągać nogami волочить ноги; \pociągać z butelki разг. прикладываться к бутылке;
\pociągać za język выпытывать, выуживать+1. szarpać 2. wodzić 4. nęcić, przyciągać 6. powodować, wywoływać 7. powlekać 8. ciągnąć
* * *pociągany несов.1) потя́гивать, дёргать2) czym po czym води́ть чем по чемуpociągać smyczkiem po strunach — води́ть смычко́м по стру́нам
3) ( prowadzić linię) проводи́ть, проче́рчивать4) привлека́ть; влечь; увлека́тьpociągać swoim przykładem — увлека́ть свои́м приме́ром
5) do czego привлека́ть к чемуpociągać do odpowiedzialności — привлека́ть к отве́тственности
6) влечь за собо́й, име́ть после́дствием7) покрыва́ть то́нким сло́ем (краски и т. п.)8) тяну́ть, дуть•- pociągać nogami
- pociągać z butelki
- pociągać za językSyn: -
11 szamotać
глаг.• бороться• сражаться* * *szamo|tać\szamotaćcze/\szamotaćta, \szamotaćtany несов. тормошить, дёргать+szarpać, targać
* * *szamocze / szamota, szamotany несов.тормоши́ть, дёргатьSyn: -
12 targać
глаг.• взлохмачивать• дергать• дрыгать• трепать* * *targa|ć\targaćny несов. 1. дёргать, тормошить; трепать;2. перен. терзать; 3. разг. тащить; 4. уст. разрывать; ● \targać nerwy трепать нервы+1. szarpać, tarmosić 3. dźwigać 4. rwać
* * *targany несов.1) дёргать, тормоши́ть; трепа́ть2) перен. терза́ть3) разг. тащи́ть4) уст. разрыва́ть•Syn: -
13 tarmosić
глаг.• ерошить• тормошить* * *tarmo|sić\tarmosićszę, \tarmosićszony несов. pa\tarmosiću. тормошить, теребить+targać, szarpać
* * *tarmoszę, tarmoszony несов. разг.тормоши́ть, тереби́тьSyn: -
14 szamotać się
несов.1) мета́ться, рва́ться, би́тьсяSyn: -
15 targać się
несов.1) тормоши́ть ( дёргать) друг дру́га2) дёргать себя́ (за волосы, бороду)Syn:szarpać się 1), ciągnąć się 2) -
16 szamotać\ się
несов. 1. метаться, рваться, биться;2. (z kimś) бороться, возиться; тормошить (дёргать) друг друга+1. szarpać się, miotać się 2. borykać się, mocować się
-
17 targać\ się
несов. 1. тормошить (дёргать) друг друга;2. дёргать себя (за волосы, бороду)+1. szarpać się 2. ciągnąć się
См. также в других словарях:
szarpać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, szarpaćpię, szarpaćpie, szarpaćany {{/stl 8}}– szarpnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, szarpaćnę, szarpaćnie, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpać — (komuś, sobie) nerwy zob. nerwy 7 … Słownik frazeologiczny
szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… … Słownik języka polskiego
szarpać się – szarpnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocować się z czymś (z kimś) gwałtownie, zwykle w celu wydostania się, wyrwania się skądś; szamotać się, wyrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryby szarpią się w sieci. Szarpnął się w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpać [psuć, targać] sobie nerwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} denerwować się, żyć w stresie, napięciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Targać sobie nerwy w domu, w pracy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpnąć — → szarpać … Słownik języka polskiego
targać — ndk I, targaćam, targaćasz, targaćają, targaćaj, targaćał, targaćany targnąć dk Va, targaćnę, targaćniesz, targaćnij, targaćnął, targaćnęła, targaćnęli, targaćnięty, targaćnąwszy 1. «pociągać coś gwałtownym ruchem, z pewną siłą, szarpać; wichrzyć … Słownik języka polskiego
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać … Słownik języka polskiego
miotać — ndk I, miotaćam, miotaćasz, miotaćają, miotaćaj, miotaćał, miotaćany 1. «wprawiać jakiś przedmiot w ruch z wielką siłą, tak aby przeleciał pewną odległość i spadł; rzucać, ciskać» Miotać kamienie. Miotać dyskiem. Działa miotają ogniem. ◊ Miotać… … Słownik języka polskiego
szamotać — ndk IX, szamotaćoczę a. szamotaćocę, szamotaćoczesz a. szamotaćocesz, szamotaćocz, szamotaćał, szamotaćany, rzad. I, szamotaćam, szamotaćasz, szamotaćają, szamotaćaj «gwałtownie szarpać, kołysać coś, trząść czymś na wszystkie strony» Wiatr… … Słownik języka polskiego
