-
1 проказить
-
2 баловать
глаг.• cackać• marnować• pieścić• psuć• rozkaprysić• rozpieszczać• rozpieścić• swawolić• zbytkować• zepsuć* * * -
3 баловаться
глаг.• swawolić• zbytkować* * *baraszkować, brykać, (чем-л.) zabawiać się шутл. -
4 озорничать
глаг.• łobuzować* * *figlować, łobuzować, psocić, swawolić -
5 резвиться
глаг.• baraszkować• bawić• dokazywać• hasać• hulać• igrać• podokazywać• psocić• swawolić* * *brykać, bujać, fikać, harcować, hasać -
6 самовольничать
-
7 шалить
baraszkować, broić, brykać, dokazywać, figlować, harcować, łobuzować, swawolić, szwankować, zbytkować -
8 сваволити
swawolytyдієсл. -
9 frolic
['frɔlɪk] 1. vi 2. nigraszki pl* * *['frolik]past tense, past participle - frolicked; verb((of children, young animals etc) to play happily: The puppies frolicked in the garden.) swawolić, dokazywać -
10 проказничать
глаг.• psocić• swawolić -
11 badiner
1. igrać2. przekomarzać3. swawolić4. żartować -
12 batifoler
1. baraszkować2. dokazywać3. igrać4. swawolić5. wygłupiać6. wygłupić -
13 folichonner
1. psocić2. swawolić -
14 folâtrer
1. dokazywać2. figlować3. swawolić -
15 lutiner
1. dokuczać2. drażnić3. dręczyć4. straszyć5. swawolić6. łaskotać7. łechtać -
16 pléaráca
1 baraszkować 2 bawić 3 brykać 4 dokazywać 5 hałaśliwy 6 swawola 7 swawolić -
17 guníguní
1 baraszkować2 dokazywać3 duch4 fantastyczny5 imaginacyjny6 swawolić7 upiór8 urojony9 widmo10 wymyślony11 zjawa -
18 kathâ
1 baraszkować2 dokazywać3 działać4 dzieło5 obrabiać6 praca7 przyrząd8 swawolić9 urządzenie10 utwór -
19 spillen
1) baraszkować2) bawić3) brykać4) dokazywać5) figlować6) grać7) igrać8) odgrywać9) psocić10) swawolić11) występować -
20 zänken
1) baraszkować2) brykać3) dokazywać4) figlować5) psocić6) swawolić
См. также в других словарях:
swawolić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, swawolićlę, swawolićli {{/stl 8}}{{stl 7}} dokazywać, psocić, figlować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Swawolić na zabawie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
swawolić — ndk VIa, swawolićlę, swawolićlisz, swawolićol, swawolićlił 1. «bawić się wesoło, dokazywać, figlować; psocić» Dzieci swawolą na podwórzu. 2. przestarz. «nadużywać swobody, postępować samowolnie» … Słownik języka polskiego
baraszkować — ndk IV, baraszkowaćkuję, baraszkowaćkujesz, baraszkowaćkuj, baraszkowaćował «bawić się dokazując; zbytkować, swawolić» Dzieci baraszkowały z ojcem … Słownik języka polskiego
broić — ndk VIa, broję, broisz, brój, broił «płatać figle; dokazywać, swawolić, psocić; dawniej też: czynić coś złego, dopuszczać się wybryków» Dzieci broiły na podwórku. Bezkarnie broić … Słownik języka polskiego
dokazywać — ndk VIIIa, dokazywaćzuję, dokazywaćzujesz, dokazywaćzuj, dokazywaćywał 1. forma ndk czas. dokazać (p.) 2. «bawić się wesoło, zachowywać się zbyt swobodnie, płatać figle; swawolić, zbytkować, szaleć» Dokazywać wesoło, ochoczo. Dokazywali jak małe… … Słownik języka polskiego
figlować — ndk IV, figlowaćluję, figlowaćlujesz, figlowaćluj, figlowaćował «bawić się, dokazywać, swawolić» Figlujące dziecko. Figlować z kolegami, z psem … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
gzić się — ndk VIa, gżę się, gzisz się, gzij się, gził się 1. «o niektórych zwierzętach: biegać z bólu spowodowanego ukąszeniami gzów; niespokojnym zachowaniem ujawniać popęd płciowy; zaspokajać popęd płciowy» 2. wulg. «swawolić, zbytkować, zalecać się,… … Słownik języka polskiego
harcować — ndk IV, harcowaćcuję, harcowaćcujesz, harcowaćcuj, harcowaćował 1. «wyprawiać harce; dokazywać, swawolić, skakać, hasać» Harcować na koniu. Chłopcy harcujący na łące. 2. daw. «odbywać harce przed bitwą» … Słownik języka polskiego
łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… … Słownik języka polskiego
rozswawolić się — dk VIa, rozswawolić sięlę się, rozswawolić sięlisz się, rozswawolić sięol się, rozswawolić sięlił się «zacząć na dobre swawolić; rozdokazywać się, rozbrykać się» Dzieci rozswawoliły się … Słownik języka polskiego