(stwierdzić)

См. также в других словарях:

• stwierdzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}stwierdzać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}stwierdzić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}twierdzić I {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stwierdzić — dk VIa, stwierdzićdzę, stwierdzićdzisz, stwierdź, stwierdzićdził, stwierdzićdzony stwierdzać ndk I, stwierdzićam, stwierdzićasz, stwierdzićają, stwierdzićaj, stwierdzićał, stwierdzićany «dowiedziawszy się, przekonawszy się o czymś, uznać to za… …   Słownik języka polskiego

• stwierdzać — → stwierdzić …   Słownik języka polskiego

• stwierdzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stwierdzaćam, stwierdzaća, stwierdzaćają, stwierdzaćany {{/stl 8}}– stwierdzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stwierdzaćdzę, stwierdzaćdzi, stwierdź, stwierdzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} ustalać na podstawie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podpisać — dk IX, podpisaćpiszę, podpisaćpiszesz, podpisaćpisz, podpisaćał, podpisaćany podpisywać ndk VIIIa, podpisaćsuję, podpisaćsujesz, podpisaćsuj, podpisaćywał, podpisaćywany 1. «zaświadczyć, stwierdzić coś własnym podpisem, np. fakt swojej własności …   Słownik języka polskiego

• uznać — dk I, uznam, uznasz, uznają, uznaj, uznał, uznany uznawać ndk IX, uznaję, uznajesz, uznaćwaj, uznaćwał, uznaćwany 1. «dojść do wniosku, że coś jest słuszne, właściwe, konieczne, obowiązujące; orzec» Uznać czyjeś prawa do spadku. Nie uznawać… …   Słownik języka polskiego

• zdyskwalifikować — dk IV, zdyskwalifikowaćkuję, zdyskwalifikowaćkujesz, zdyskwalifikowaćkuj, zdyskwalifikowaćował, zdyskwalifikowaćowany «stwierdzić u kogoś brak wymaganych kwalifikacji, nieprzydatność do podjętej pracy, niezastosowanie się do regulaminu;… …   Słownik języka polskiego

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• kawał — 1. Brać, wziąć kogoś na kawał «oszukiwać, oszukać kogoś, czynić, uczynić kogoś przedmiotem kpin, żartów»: Wiersz (...) był haniebnym zdemaskowaniem cesarza Leopolda, którego Sobieski wziął na kawał z udanym ukłonem. K. Makuszyński, Lata. 2. pot.… …   Słownik frazeologiczny

• miecz — 1. książk. Coś wisi, zawisło nad kimś, nad czymś jak miecz Damoklesa, Damoklesowy; wisi, zawisł nad kimś, nad czymś miecz Damoklesa, Damoklesowy «coś, jakieś niebezpieczeństwo lub nieszczęście, stale komuś grozi»: „Piknik pod Wiszącą Skałą” to… …   Słownik frazeologiczny

• sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… …   Słownik frazeologiczny