Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

(stillare)

  • 1 stillare

    stillare v.tr. e intr. to drip; ( trasudare) to ooze, to seep: dalla ferita stilla sangue, blood is dripping from the wound; i pini stillano resina, pines exude resin; stillare lacrime, to shed tears // stillarsi il cervello, (fig. fam.) to rack (o to cudgel) one's brains.
    * * *
    [stil'lare] 1.
    verbo transitivo lett. to drip [ sudore]; to ooze, to exude [ resina]
    2.
    verbo intransitivo (aus. essere) lett. [ acqua] to drip, to seep; [sangue, linfa] to ooze, to drip
    * * *
    stillare
    /stil'lare/ [1]
     lett. to drip [ sudore]; to ooze, to exude [ resina]
     (aus. essere) lett. [ acqua] to drip, to seep; [sangue, linfa] to ooze, to drip.

    Dizionario Italiano-Inglese > stillare

  • 2 stillare vt vi

    [stil'lare]
    (aus essere) (gocciolare) to drip, (trasudare) to ooze

    Dizionario Italiano-Inglese > stillare vt vi

  • 3 stillare

    vt vi [stil'lare]
    (aus essere) (gocciolare) to drip, (trasudare) to ooze

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > stillare

  • 4 trasudare

    trasudare v. intr. to transude; ( sudare) to perspire; to sweat; ( umidità) to ooze: le piante trasudano quando non hanno abbastanza aria, plants transude when they haven't enough air
    v.tr. to ooze with (sthg.): i muri trasudavano umidità, the walls were oozing with dampness; tutto il suo discorso trasudava ipocrisia, (fig.) his whole speech oozed with hypocrisy.
    * * *
    [trasu'dare]
    1. vt
    2. vi
    * * *
    [trasu'dare] 1.
    verbo transitivo
    1) (lasciar filtrare) [muro, roccia] to ooze with [acqua, umidità]
    2) fig. (far trasparire) [ persona] to exude [noia, stupidità]
    2.
    verbo intransitivo (aus. essere, avere)
    1) (aus. avere) (mandar fuori) [muro, ferita] to ooze; [ formaggio] to sweat
    2) (aus. essere) (stillare) [ acqua] to seep
    * * *
    trasudare
    /trasu'dare/ [1]
     1 (lasciar filtrare) [muro, roccia] to ooze with [acqua, umidità]
     2 fig. (far trasparire) [ persona] to exude [noia, stupidità]
     (aus. essere, avere)
     1 (aus. avere) (mandar fuori) [muro, ferita] to ooze; [ formaggio] to sweat
     2 (aus. essere) (stillare) [ acqua] to seep.

    Dizionario Italiano-Inglese > trasudare

  • 5 stillo

    stillo, āvi, ātum, 1, v. n. and a [stilla].
    I.
    Neutr., to drop, drip, trickle, distil (mostly poet.; syn. roro).
    A.
    Lit.:

    vas, unde stillet lente aqua,

    Varr. R. R. 1, 41, 2:

    gutta (dulcedinis) in cor,

    Lucr. 4, 1060:

    umorem, quasi igni cera super calido tabescens multa liquescat,

    id. 6, 515:

    cruor ferro,

    Prop. 2, 8, 26 (2, 8 b, 26 (10)):

    unguenta capillo,

    Tib. 1, 7, 51:

    de viridi ilice mella,

    Ov. M. 1, 112:

    ros,

    id. ib. 11, 57:

    hammoniaci lacrima stillat m harenis,

    Plin. 12, 23, 49, § 107.—
    B.
    Transf., of things which drop or drop with a liquid:

    saxa guttis manantibu' stillent,

    Lucr. 6, 943 ' paenula multo nimbo, Juv. 5, 79:

    coma Syrio rore,

    Tib. 3, 4, 28:

    sanguine sidera,

    Ov. Am. 1, 8, 11; cf.

    ' arbor sanguineis roribus,

    Luc. 7, 837; Sen. Thyest 1061—Without abl.: umida saxa, super viridi stillantia musco, Lucr. 5, 951: ille, qui stillantem prae se pugionem tulit, * Cic. Phil. 2, 12, 30:

    uva,

    Mart. 10, 56, 5; Vulg. Job, 16, 21.—
    C.
    Trop.:

    stillantes voces,

    words that ooze out drop by drop, Calp. Ecl. 6, 23; cf.:

    orationem stillare,

    Sen. Ep. 40, 3:

    plumis stillare diem,

    to be full, to abound in, Stat. Th. 3, 537.—
    II.
    Act., to cause to drop, let fall in drops, to drop, distil: stillabit amicis Ex oculis rorem, * Hor. A. P. 429:

    coctam caepam cum adipe anserino,

    Plin. 20, 5, 20, § 40:

    stillata De ramis electra,

    dropped, distilled, Ov. M. 2, 364:

    stillata cortice myrrha,

    id. ib. 10, 501;

    acre malum stillans ocellus,

    Juv. 6, 109.—
    B.
    Trop., to drop, instil:

    cum facilem stillavit in aurem Exiguum de veneno,

    Juv. 3, 123.

    Lewis & Short latin dictionary > stillo

  • 6 stīllō

        stīllō āvī, ātus, āre    [stilla], to make drops, give drops, drop, distil, drip: stillantem pugionem ferre: paenula multo nimbo, Iu.: Sanguine sidera, O.: Ex oculis rorem, H.: stillata cortice myrrha, O.: acre malum stillans ocellus, Iu.—Of liquids, to fall in drops, drop, trickle: de viridi ilice mella, O.: ros, O.—Fig., to instil, whisper, breathe: stillavit in aurem Exiguum de veneno, Iu.: litterae quae mihi quiddam quasi animulae stillarunt.
    * * *
    stillare, stillavi, stillatus V
    fall in drops; drip; cause to drip; pour in drops

    Latin-English dictionary > stīllō

  • 7 distillare

    distil, AE distill
    * * *
    distillare v.tr.
    1 (chim.) to distil (anche fig.); to still; to extract the essence of (sthg.): distillare l'acqua, il vino, to distil water, wine
    2 ( stillare) to let* fall in drops, to trickle, to exude, to ooze: il pino distilla la resina, the pine exudes (o oozes) resin
    3 (fig., letter.) ( infondere) to instil: distillare veleno nell'animo di qlcu., to poison s.o.'s mind
    v. intr. to distil, to trickle, to fall* in drops, to ooze: la resina distillava dalla corteccia, resin was oozing down the bark.
    distillarsi v.intr.pron. (fig. letter.) to be consumed.
    * * *
    [distil'lare]
    verbo transitivo e verbo intransitivo (aus. essere) to distil BE, to distill AE
    * * *
    distillare
    /distil'lare/ [1]
    verbo tr. e verbo intr.
    (aus. essere) to distil BE, to distill AE.

    Dizionario Italiano-Inglese > distillare

  • 8 facilis

    făcĭlis, e, adj. (archaic forms nom. sing. facil, Plaut. Trin. 3, 2, 53; adv. facul, like difficul, simul; v. under adv. 2, and cf. Paul. ex Fest. p. 87 Müll.), [facio, properly, that may be done or made; hence, pregn.], easy to do, easy, without difficulty.
    I.
    In gen.
    A.
    Prop., constr. absol., with ad (and the gerund), the supine, inf., ut, and the dat.
    (α).
    Absol.:

    nulla est tam facilis res, quin difficilis siet, quam invitus facias,

    Ter. Heaut. 4, 6, 1; cf.:

    facilis et plana via (opp. difficilis),

    Plaut. Trin. 3, 2, 20:

    quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat,

    Caes. B. G. 2, 27 fin.; cf.

    also: mihi in causa facili atque explicata perdifficilis et lubrica defensionis ratio proponitur,

    Cic. Planc. 2, 5:

    justa res et facilis,

    Plaut. Am. prol. 33:

    facilis et prompta defensio,

    Cic. de Or. 1, 56, 237; cf.:

    facilis et expedita distinctio,

    id. Fin. 1, 10, 33:

    facilia, proclivia, jucunda,

    id. Part. Or. 27, 95; cf.:

    proclivi cursu et facili delabi,

    id. Rep. 1, 28:

    ascensus,

    Caes. B. G. 1, 21:

    aditus,

    id. ib. 3, 25 fin.;

    descensus Averno,

    Verg. A. 6, 126; Cic. de Imp. Pomp. 14, 41; cf.:

    celerem et facilem exitum habere,

    Caes. B. C. 3, 22 fin.:

    lutum,

    easy to work, Tib. 1, 1, 40:

    fagus,

    Plin. 16, 43, 84, § 229:

    humus,

    easy to cultivate, mellow, Curt. 4, 6, 5:

    arcus,

    Val. Fl. 1, 109:

    jugum,

    easy to climb, Prop. 4 (5), 10, 4:

    somnus,

    easy to obtain, Hor. C. 2, 11, 8; 3, 21, 4:

    irae,

    easily excited, Luc. 1, 173:

    saevitia,

    easily overcome, Hor. C. 2, 12, 26 et saep.:

    aurae,

    gentle, Ov. H. 16, 123:

    jactura,

    easily borne, Verg. A. 2, 646:

    cera,

    easily shaped, Ov. M. 15, 169:

    victus,

    copious, Verg. G. 2, 460.— Comp.:

    iter multo facilius atque expeditius,

    Caes. B. G. 1, 6, 2:

    cui censemus cursum ad deos faciliorem fuisse quam Scipioni?

    Cic. Lael. 4, 14:

    faciliore et commodiore judicio,

    id. Caecin. 3, 8.— Sup.:

    quod est facillimum, facis,

    Plaut. Trin. 3, 2, 4; cf. Cic. Rep. 2, 3:

    concordia,

    id. ib. 1, 32:

    hujus summae virtutis facillima est via,

    Quint. 8, 3, 71:

    in quibus (ceris) facillima est ratio delendi,

    id. 10, 3, 31 et saep.—
    (β).
    With ad and the gerund:

    nulla materies tam facilis ad exardescendum est,

    Cic. de Or. 2, 45, 190:

    ad subigendum,

    id. Rep. 2, 41:

    ad credendum,

    id. Tusc. 1, 32, 78:

    palmae ad scandendum,

    Plin. 13, 4, 7, § 29.— Comp.:

    faciliora ad intelligendum,

    Quint. 2, 3, 8.— Sup.:

    haec ad judicandum sunt facillima,

    Cic. Off. 3, 6, 30; id. Fin. 2, 20.—
    (γ).
    With ad and subst.:

    faciles ad receptum angustiae,

    Liv. 32, 12, 3:

    mens ad pejora,

    Quint. 1, 2, 4:

    credulitas feminarum ad gaudia,

    Tac. A. 14, 4.— Comp.:

    mediocritas praeceptoris ad intellectum atque imitationem facilior,

    Quint. 2, 3, 1.—
    (δ).
    With supine:

    facile inventust,

    Plaut. Trin. 3, 2, 53:

    res factu facilis,

    Ter. Heaut. 4, 3, 26:

    cuivis facile scitu est,

    id. Hec. 3, 1, 15:

    facilis victu gens,

    abounding in resources, Verg. A. 1, 445 Wagn.:

    (Cyclops) nec visu facilis nec dictu affabilis ulli,

    id. ib. 3, 621; cf.:

    sapiens facilis victu fuit,

    Sen. Ep. 90, 11.— Comp.:

    nihil est dictu facilius,

    Ter. Ph. 2, 1, 70.— Sup.:

    factu facillimum,

    Sall. C. 14, 1.—
    (ε).
    With inf.:

    materia facilis est, in te et in tuos dicta dicere,

    Cic. Phil. 2, 17, 42:

    facilis vincere ac vinci vultu eodem,

    Liv. 7, 33, 2:

    facilis corrumpi,

    Tac. H. 4, 39:

    Roma capi facilis,

    Luc. 2, 656.—So esp. freq. in the neuter, facile est, with a subject-clause:

    id esse verum, cuivis facile est noscere,

    Ter. Ad. 5, 4, 8:

    quod illis prohibere erat facile,

    Caes. B. C. 1, 50, 2:

    neque erat facile nostris, uno tempore propugnare et munire,

    id. ib. 3, 45, 4; Quint. 6, 4, 20:

    nec origines persequi facile est,

    Plin. 3, 5, 6, § 46:

    quīs facile est aedem conducere,

    Juv. 3, 31; 4, 103.— Comp.:

    plerumque facilius est plus facere quam idem,

    Quint. 10, 2, 10; 12, 6, 7.— Sup.:

    stulta reprehendere facillimum est,

    Quint. 6, 3, 71; 11, 1, 81.—
    (ζ).
    With ut:

    facilius est, ut esse aliquis successor tuus possit, quam ut velit,

    Plin. Pan. 44, 3; 87, 5; cf. with quod: facile est quod habeant conservam in villa, Varr. R. R. 2, 10, 6.—
    (η).
    With dat.:

    terra facilis pecori,

    i.e. suitable, proper, Verg. G. 2, 223; cf.:

    campus operi,

    Liv. 33, 17, 8:

    facilis divisui (Macedonia),

    id. 45, 30, 2:

    neque Thraces commercio faciles erant,

    Liv. 40, 58, 1:

    homines bello faciles,

    Tac. Agr. 21:

    juvenis inanibus,

    easily susceptible, open to, id. A. 2, 27; cf.:

    facilis capessendis inimicitiis,

    id. ib. 5, 11. —
    (θ).
    With gen. ( poet.):

    Hispania frugum facilis,

    fertile in, Claud. Laud. Seren. 54.—
    b.
    Adverbially, in facili, ex (e) facili, and rarely, de facili, easily:

    cum exitus haud in facili essent,

    not easy, Liv. 3, 8, 9 Drak.:

    in facili,

    Sen. Clem. 1, 7: Plin. 18, 28, 68, § 274; Dig. 26, 3, 8:

    ita adducendum, ut ex facili subsequatur,

    easily, Cels. 7, 9 med.:

    ex facili tolerantibus,

    Tac. Agr. 15 init.: ex facili, Cel. 6, 1, 1; Plin. 37, 4, 15, § 60;

    for which: e facili,

    Ov. A. A. 1, 356: de facili ab iis superabuntur, Firm. Math. 5, 6.—
    B.
    Transf.
    a.
    Of persons that do any thing with facility, ready, quick. — Constr. with ad, in, and simple abl.:

    facilis et expeditus ad dicendum,

    Cic. Brut. 48, 180:

    sermone Graeco promptus et facilis,

    Suet. Tib. 71; cf.:

    promptus et facillis ad extemporalitatem usque,

    id. Tit. 3:

    faciles in excogitando et ad discendum prompti,

    Quint. 1, 1, 1:

    exiguo faciles,

    content, Sil. 1, 615.—
    b.
    Of things, easily moving:

    oculi,

    Verg. A. 8, 310:

    manus,

    Ov. F. 3, 536:

    cervix,

    Mart. Spect. 23:

    canes, i. e. agiles,

    Nemes. Cyneg. 50.
    II.
    In partic.
    A.
    Of character, easy, good-natured, compliant, willing, yielding, courteous, affable:

    facilis benevolusque,

    Ter. Hec. 5, 1, 35:

    comes, benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur,

    Cic. Balb. 16, 36:

    facilis et liberalis pater,

    id. N. D. 3, 29, 73:

    lenis et facilis,

    id. Fam. 5, 2, 9:

    facilis et clemens,

    Suet. Aug. 67:

    facilem populum habere,

    Cic. Fam. 7, 1, 4:

    facilem stillare in aurem,

    Juv. 3, 122:

    di,

    id. 10, 8. —With in and abl.:

    facilem se in rebus cognoscendis praebere,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 11, § 32; cf.:

    facilis in causis recipiendis,

    id. Brut. 57, 207:

    faciles in suum cuique tribuendo,

    id. ib. 21, 85:

    faciles ad concedendum,

    id. Div. 2, 52, 107.—With in and acc.:

    sic habeas faciles in tua vota deos,

    Ov. H. 16, 282.—With inf.:

    faciles aurem praebere,

    Prop. 2, 21, 15 (3, 14, 5 M.):

    O faciles dare summa deos,

    Luc. 1, 505.—With gen.:

    facilis impetrandae veniae,

    Liv. 26, 15, 1:

    alloquii facilis (al. alloquiis),

    Val. Fl. 5, 407.— Absol.:

    comi facilique naturā,

    Suet. Gramm. 7:

    facili ac prodigo animo,

    id. Vit. 7.— Comp.:

    facilior aut indulgentior,

    Suet. Vesp. 21; Quint. 7, 1, 27; Flor. 4, 11, 2.— Sup.:

    quid dicam de moribus facillimis,

    Cic. Lael. 3, 11.—
    B.
    Of fortune, favorable, prosperous:

    res et fortunae tuae... quotidie faciliores mihi et meliores videntur,

    Cic. Fam. 6, 5, 1; Liv. 23, 11, 2.— Adv. in four forms: facile, facul, faculter, and faciliter.
    1.
    făcĭlĕ (the class. form).
    (α).
    easily, without trouble or difficulty:

    facile cum valemus recta consilia aegrotis damus,

    Ter. And. 2, 1, 9:

    quis haec non vel facile vel certe aliquo modo posset ediscere?

    Cic. de Or. 2, 57, 232:

    vitia in contraria convertuntur,

    id. Rep. 1, 45.— Comp.:

    cave putes, aut mare ullum aut flammam esse tantam, quam non facilius sit sedare quam, etc.,

    Cic. Rep. 1, 42 fin.:

    quo facilius otio perfruantur,

    id. ib. 1, 5: id hoc facilius eis persuasit, quod, etc., Caes, B. G. 1, 2, 3.— Sup.:

    ut optimi cujusque animus in morte facillime evolet tamquam e custodia,

    Cic. Lael. 4, 14:

    facillime fingi,

    id. Cael. 9, 22:

    facillime decidit,

    id. Rep. 2, 23:

    mederi inopiae frumentariae,

    Caes. B. G. 5, 24, 6 et saep.—
    (β).
    To add intensity to an expression which already signifies a high degree, certainly, unquestionably, without contradiction, beyond dispute, by far, far (often in Cic.;

    elsewh. rare): virum unum totius Graeciae facile doctissimum,

    Cic. Rab. Post. 9, 23:

    facile deterrimus,

    id. Tusc. 1, 33, 81:

    genere et nobilitate et pecunia facile primus,

    id. Rosc. Am. 6, 15; cf.:

    virtute, existimatione, nobilitate facile princeps,

    id. Clu. 5, 11:

    facile princeps,

    id. Div. 2, 42, 87; id. Fam. 6, 10, 2; id. Univ. 1; Flor. 3, 14, 1:

    facile praecipuus,

    Quint. 10, 1, 68:

    facile hic plus mali est, quam illic boni,

    Ter. And. 4, 3, 5: Pe. Sed tu novistin' fidicinam? Fi. Tam facile quam me, as well as I do myself, Plaut. Ep. 3, 4, 68.—With verbs that denote superiority (vincere, superare, etc.):

    post illum (Herodotum) Thucydides omnes dicendi artificio, mea sententia, facile vicit,

    Cic. de Or. 2, 13, 56; cf. id. Off. 2, 19, 59; id. Rep. 1, 23; cf.

    also: stellarum globi terrae magnitudinem facile vincebant,

    id. ib. 6, 16 fin.; id. de Or. 1, 33, 150:

    Sisenna omnes adhuc nostros scriptores facile superavit,

    id. Leg. 1, 2, 7; cf. id. de Or. 3, 11, 43:

    facile palmam habes!

    Plaut. Trin. 3, 2, 80.— In naming a large amount, quite, fully:

    huic hereditas facile ad HS. tricies venit testamento propinqui sui,

    Cic. Verr. 2, 2, 14, § 35.—
    (γ).
    With a negative, non facile or haud facile, to add intensity, not easily, i.e. hardly:

    mira accuratio, ut non facile in ullo diligentiorem majoremque cognoverim,

    Cic. Brut. 67, 238:

    sed haud facile dixerim, cur, etc.,

    id. Rep. 1, 3 fin.; cf.:

    de iis haud facile compertum narraverim,

    Sall. J. 17, 2:

    animus imbutus malis artibus haud facile libidinibus carebat,

    id. C. 13, 5. —
    b.
    Readily, willingly, without hesitation:

    facile omnes perferre ac pati,

    Ter. And. 1, 1, 35; cf.:

    te de aeternitate dicentem aberrare a proposito facile patiebar,

    Cic. Tusc. 1, 33, 81:

    disertus homo et facile laborans,

    id. Off. 2, 19, 66:

    ego unguibus facile illi in oculos involem,

    Ter. Eun. 4, 3, 6.— Comp.:

    locum habeo nullum, ubi facilius esse possim quam Asturae,

    Cic. Att. 13, 26, 2.—
    c.
    (Acc. to facilis, II. B.) Pleasantly, agreeably, well:

    propter eas (nugas) vivo facilius,

    Plaut. Curc. 5, 2, 6:

    cum animo cogites, Quam vos facillime agitis, quam estis maxume Potentes, dites, fortunati, nobiles,

    Ter. Ad. 3, 4, 56:

    facillime agitare,

    Suet. Vit. Ter. 1:

    ubi Crassus animadvertit, suas copias propter exiguitatem non facile diduci,

    not safely, Caes. B. G. 3, 23, 7.—
    2.
    făcul (anteclass.), easily: nobilitate facul propellere iniquos, Lucil. ap. Non. 111, 19; Pac. ib. 21:

    haud facul, ut ait Pacuvius, femina una invenietur bona,

    Afran. ib. 22:

    advorsam ferre fortunam facul,

    Att. ib. 24.—
    3.
    făculter, acc. to the statement of Paul. ex Fest. p. 87, 1 Müll.; cf. Mart. Cap. 3, § 325. —
    4.
    făcĭlĭter (post-Aug.; predominating in Vitruvius; censured by Quint. 1, 6, 17), easily:

    ferrum percalefactum faciliter fabricatur,

    Vitr. 1, 4, 3 et saep.; Mart. Cap. 3, § 325.

    Lewis & Short latin dictionary > facilis

См. также в других словарях:

  • stillare — [dal lat. stillare uscire a stille; mandar fuori a stille , der. di stilla ], lett. ■ v. tr. 1. [estrarre o ricavare un liquido goccia a goccia, mediante distillazione o filtrazione: fattesi venire erbe e radici velenose... quelle stillò e in… …   Enciclopedia Italiana

  • stillare — index distill Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • stillare — stil·là·re v.tr. e intr. 1. v.tr. LE distillare, filtrare: fattesi venire erbe e radici velenose ... quelle stillò e in acqua redusse (Boccaccio) 2. v.tr. CO lasciar cadere goccia a goccia: l alambicco stillava vapore condensato 3. v.tr. RE tosc …   Dizionario italiano

  • stillare — {{hw}}{{stillare}}{{/hw}}A v. tr. 1 Mandare fuori a stille: i favi stillano miele. 2 (raro) Distillare, filtrare | (fig., fam.) Stillarsi il cervello, lambiccarsi il cervello. B v. intr.  ( aus. essere ) Uscire a stille: il miele stilla dai favi; …   Enciclopedia di italiano

  • stillare — v. tr. e intr. gocciare, colare, gocciolare, sgocciolare, gemere, lacrimare, piangere, fuoriuscire, scaturire, trapelare, trasudare, versare □ (raro) filtrare, distillare CONTR. inondare □ scrosciare, grondare …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • colare — 1co·là·re v.tr. e intr. (io cólo) AD 1. v.tr., far passare un liquido o una sostanza fluida attraverso un filtro per purificarla: colare il vino, il brodo, l olio | separare un cibo dall acqua di cottura: colare la pasta, il riso bollito | estens …   Dizionario italiano

  • distillare — di·stil·là·re v.tr. e intr. CO 1a. v.tr., sottoporre a distillazione; decantare: distillare un liquido | ottenere per distillazione: distillare un liquore, un profumo 1b. v.tr., fig., ottenere, ricavare, estrarre: distillare le sensazioni più… …   Dizionario italiano

  • stillation — [ stilasjɔ̃ ] n. f. • XVe; lat. stillatio, de stillare; cf. distiller ♦ Didact. Écoulement d un liquide qui tombe goutte à goutte. Formation des stalactites par stillation de l eau. stillation n. f. Didac. écoulement goutte à goutte d un liquide …   Encyclopédie Universelle

  • stilligoutte — [ stiligut ] n. m. • 1889; de still(ation) et goutte ♦ Didact. Compte gouttes. Un « nez au bout duquel il semblait que l on eût adjoint [...] un stilligoutte » (Huysmans) . ● stilligoutte nom masculin (latin stillare, tomber goutte à goutte, et… …   Encyclopédie Universelle

  • colare — [lat. cŏlare filtrare, gocciolare, versare ] (io cólo, ecc.). ■ v. tr. 1. a. [far passare una sostanza liquida o fluida attraverso un filtro, un setaccio e sim. per purgarla da materie estranee: c. il brodo, l olio, la calcina, la rena ]… …   Enciclopedia Italiana

  • estilar — ► verbo transitivo/ intransitivo/ pronominal 1 Tener una costumbre, estar de moda: ■ ya no se estila la minifalda; estilaba cantar. SINÓNIMO [llevarse] usar ► verbo transitivo 2 Escribir un documento según el estilo establecido. * * * estilar1… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»