-
1 stillare
stillare v.tr. e intr. to drip; ( trasudare) to ooze, to seep: dalla ferita stilla sangue, blood is dripping from the wound; i pini stillano resina, pines exude resin; stillare lacrime, to shed tears // stillarsi il cervello, (fig. fam.) to rack (o to cudgel) one's brains.* * *[stil'lare] 1. 2.* * *stillare/stil'lare/ [1] -
2 stillare vt vi
[stil'lare] -
3 stillare
vt vi [stil'lare] -
4 trasudare
trasudare v. intr. to transude; ( sudare) to perspire; to sweat; ( umidità) to ooze: le piante trasudano quando non hanno abbastanza aria, plants transude when they haven't enough air◆ v.tr. to ooze with (sthg.): i muri trasudavano umidità, the walls were oozing with dampness; tutto il suo discorso trasudava ipocrisia, (fig.) his whole speech oozed with hypocrisy.* * *[trasu'dare]1. vt2. vi* * *[trasu'dare] 1.verbo transitivo1) (lasciar filtrare) [muro, roccia] to ooze with [acqua, umidità]2.verbo intransitivo (aus. essere, avere)1) (aus. avere) (mandar fuori) [muro, ferita] to ooze; [ formaggio] to sweat2) (aus. essere) (stillare) [ acqua] to seep* * *trasudare/trasu'dare/ [1]1 (lasciar filtrare) [muro, roccia] to ooze with [acqua, umidità](aus. essere, avere) -
5 stillo
stillo, āvi, ātum, 1, v. n. and a [stilla].I. A.Lit.:B.vas, unde stillet lente aqua,
Varr. R. R. 1, 41, 2:gutta (dulcedinis) in cor,
Lucr. 4, 1060:umorem, quasi igni cera super calido tabescens multa liquescat,
id. 6, 515:cruor ferro,
Prop. 2, 8, 26 (2, 8 b, 26 (10)):unguenta capillo,
Tib. 1, 7, 51:de viridi ilice mella,
Ov. M. 1, 112:ros,
id. ib. 11, 57:hammoniaci lacrima stillat m harenis,
Plin. 12, 23, 49, § 107.—Transf., of things which drop or drop with a liquid:C.saxa guttis manantibu' stillent,
Lucr. 6, 943 ' paenula multo nimbo, Juv. 5, 79:coma Syrio rore,
Tib. 3, 4, 28:sanguine sidera,
Ov. Am. 1, 8, 11; cf.' arbor sanguineis roribus,
Luc. 7, 837; Sen. Thyest 1061—Without abl.: umida saxa, super viridi stillantia musco, Lucr. 5, 951: ille, qui stillantem prae se pugionem tulit, * Cic. Phil. 2, 12, 30:uva,
Mart. 10, 56, 5; Vulg. Job, 16, 21.—Trop.:II.stillantes voces,
words that ooze out drop by drop, Calp. Ecl. 6, 23; cf.:orationem stillare,
Sen. Ep. 40, 3:plumis stillare diem,
to be full, to abound in, Stat. Th. 3, 537.—Act., to cause to drop, let fall in drops, to drop, distil: stillabit amicis Ex oculis rorem, * Hor. A. P. 429:B.coctam caepam cum adipe anserino,
Plin. 20, 5, 20, § 40:stillata De ramis electra,
dropped, distilled, Ov. M. 2, 364:stillata cortice myrrha,
id. ib. 10, 501;acre malum stillans ocellus,
Juv. 6, 109.— -
6 stīllō
stīllō āvī, ātus, āre [stilla], to make drops, give drops, drop, distil, drip: stillantem pugionem ferre: paenula multo nimbo, Iu.: Sanguine sidera, O.: Ex oculis rorem, H.: stillata cortice myrrha, O.: acre malum stillans ocellus, Iu.—Of liquids, to fall in drops, drop, trickle: de viridi ilice mella, O.: ros, O.—Fig., to instil, whisper, breathe: stillavit in aurem Exiguum de veneno, Iu.: litterae quae mihi quiddam quasi animulae stillarunt.* * *stillare, stillavi, stillatus Vfall in drops; drip; cause to drip; pour in drops -
7 distillare
distil, AE distill* * *distillare v.tr.1 (chim.) to distil (anche fig.); to still; to extract the essence of (sthg.): distillare l'acqua, il vino, to distil water, wine2 ( stillare) to let* fall in drops, to trickle, to exude, to ooze: il pino distilla la resina, the pine exudes (o oozes) resin3 (fig., letter.) ( infondere) to instil: distillare veleno nell'animo di qlcu., to poison s.o.'s mind◆ v. intr. to distil, to trickle, to fall* in drops, to ooze: la resina distillava dalla corteccia, resin was oozing down the bark.* * *[distil'lare]* * *distillare/distil'lare/ [1]verbo tr. e verbo intr. -
8 facilis
făcĭlis, e, adj. (archaic forms nom. sing. facil, Plaut. Trin. 3, 2, 53; adv. facul, like difficul, simul; v. under adv. 2, and cf. Paul. ex Fest. p. 87 Müll.), [facio, properly, that may be done or made; hence, pregn.], easy to do, easy, without difficulty.I.In gen.A. (α).Absol.:(β).nulla est tam facilis res, quin difficilis siet, quam invitus facias,
Ter. Heaut. 4, 6, 1; cf.:facilis et plana via (opp. difficilis),
Plaut. Trin. 3, 2, 20:quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat,
Caes. B. G. 2, 27 fin.; cf.also: mihi in causa facili atque explicata perdifficilis et lubrica defensionis ratio proponitur,
Cic. Planc. 2, 5:justa res et facilis,
Plaut. Am. prol. 33:facilis et prompta defensio,
Cic. de Or. 1, 56, 237; cf.:facilis et expedita distinctio,
id. Fin. 1, 10, 33:facilia, proclivia, jucunda,
id. Part. Or. 27, 95; cf.:proclivi cursu et facili delabi,
id. Rep. 1, 28:ascensus,
Caes. B. G. 1, 21:aditus,
id. ib. 3, 25 fin.;descensus Averno,
Verg. A. 6, 126; Cic. de Imp. Pomp. 14, 41; cf.:celerem et facilem exitum habere,
Caes. B. C. 3, 22 fin.:lutum,
easy to work, Tib. 1, 1, 40:fagus,
Plin. 16, 43, 84, § 229:humus,
easy to cultivate, mellow, Curt. 4, 6, 5:arcus,
Val. Fl. 1, 109:jugum,
easy to climb, Prop. 4 (5), 10, 4:somnus,
easy to obtain, Hor. C. 2, 11, 8; 3, 21, 4:irae,
easily excited, Luc. 1, 173:saevitia,
easily overcome, Hor. C. 2, 12, 26 et saep.:aurae,
gentle, Ov. H. 16, 123:jactura,
easily borne, Verg. A. 2, 646:cera,
easily shaped, Ov. M. 15, 169:victus,
copious, Verg. G. 2, 460.— Comp.:iter multo facilius atque expeditius,
Caes. B. G. 1, 6, 2:cui censemus cursum ad deos faciliorem fuisse quam Scipioni?
Cic. Lael. 4, 14:faciliore et commodiore judicio,
id. Caecin. 3, 8.— Sup.:quod est facillimum, facis,
Plaut. Trin. 3, 2, 4; cf. Cic. Rep. 2, 3:concordia,
id. ib. 1, 32:hujus summae virtutis facillima est via,
Quint. 8, 3, 71:in quibus (ceris) facillima est ratio delendi,
id. 10, 3, 31 et saep.—With ad and the gerund:(γ).nulla materies tam facilis ad exardescendum est,
Cic. de Or. 2, 45, 190:ad subigendum,
id. Rep. 2, 41:ad credendum,
id. Tusc. 1, 32, 78:palmae ad scandendum,
Plin. 13, 4, 7, § 29.— Comp.:faciliora ad intelligendum,
Quint. 2, 3, 8.— Sup.:haec ad judicandum sunt facillima,
Cic. Off. 3, 6, 30; id. Fin. 2, 20.—With ad and subst.:(δ).faciles ad receptum angustiae,
Liv. 32, 12, 3:mens ad pejora,
Quint. 1, 2, 4:credulitas feminarum ad gaudia,
Tac. A. 14, 4.— Comp.:mediocritas praeceptoris ad intellectum atque imitationem facilior,
Quint. 2, 3, 1.—With supine:(ε).facile inventust,
Plaut. Trin. 3, 2, 53:res factu facilis,
Ter. Heaut. 4, 3, 26:cuivis facile scitu est,
id. Hec. 3, 1, 15:facilis victu gens,
abounding in resources, Verg. A. 1, 445 Wagn.:(Cyclops) nec visu facilis nec dictu affabilis ulli,
id. ib. 3, 621; cf.:sapiens facilis victu fuit,
Sen. Ep. 90, 11.— Comp.:nihil est dictu facilius,
Ter. Ph. 2, 1, 70.— Sup.:factu facillimum,
Sall. C. 14, 1.—With inf.:(ζ).materia facilis est, in te et in tuos dicta dicere,
Cic. Phil. 2, 17, 42:facilis vincere ac vinci vultu eodem,
Liv. 7, 33, 2:facilis corrumpi,
Tac. H. 4, 39:Roma capi facilis,
Luc. 2, 656.—So esp. freq. in the neuter, facile est, with a subject-clause:id esse verum, cuivis facile est noscere,
Ter. Ad. 5, 4, 8:quod illis prohibere erat facile,
Caes. B. C. 1, 50, 2:neque erat facile nostris, uno tempore propugnare et munire,
id. ib. 3, 45, 4; Quint. 6, 4, 20:nec origines persequi facile est,
Plin. 3, 5, 6, § 46:quīs facile est aedem conducere,
Juv. 3, 31; 4, 103.— Comp.:plerumque facilius est plus facere quam idem,
Quint. 10, 2, 10; 12, 6, 7.— Sup.:stulta reprehendere facillimum est,
Quint. 6, 3, 71; 11, 1, 81.—With ut:(η).facilius est, ut esse aliquis successor tuus possit, quam ut velit,
Plin. Pan. 44, 3; 87, 5; cf. with quod: facile est quod habeant conservam in villa, Varr. R. R. 2, 10, 6.—With dat.:(θ). b.terra facilis pecori,
i.e. suitable, proper, Verg. G. 2, 223; cf.:campus operi,
Liv. 33, 17, 8:facilis divisui (Macedonia),
id. 45, 30, 2:neque Thraces commercio faciles erant,
Liv. 40, 58, 1:homines bello faciles,
Tac. Agr. 21:juvenis inanibus,
easily susceptible, open to, id. A. 2, 27; cf.:facilis capessendis inimicitiis,
id. ib. 5, 11. —Adverbially, in facili, ex (e) facili, and rarely, de facili, easily:B.cum exitus haud in facili essent,
not easy, Liv. 3, 8, 9 Drak.:in facili,
Sen. Clem. 1, 7: Plin. 18, 28, 68, § 274; Dig. 26, 3, 8:ita adducendum, ut ex facili subsequatur,
easily, Cels. 7, 9 med.:ex facili tolerantibus,
Tac. Agr. 15 init.: ex facili, Cel. 6, 1, 1; Plin. 37, 4, 15, § 60;for which: e facili,
Ov. A. A. 1, 356: de facili ab iis superabuntur, Firm. Math. 5, 6.—Transf.a.Of persons that do any thing with facility, ready, quick. — Constr. with ad, in, and simple abl.:b.facilis et expeditus ad dicendum,
Cic. Brut. 48, 180:sermone Graeco promptus et facilis,
Suet. Tib. 71; cf.:promptus et facillis ad extemporalitatem usque,
id. Tit. 3:faciles in excogitando et ad discendum prompti,
Quint. 1, 1, 1:exiguo faciles,
content, Sil. 1, 615.—Of things, easily moving:II.oculi,
Verg. A. 8, 310:manus,
Ov. F. 3, 536:cervix,
Mart. Spect. 23:canes, i. e. agiles,
Nemes. Cyneg. 50.In partic.A.Of character, easy, good-natured, compliant, willing, yielding, courteous, affable:B.facilis benevolusque,
Ter. Hec. 5, 1, 35:comes, benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur,
Cic. Balb. 16, 36:facilis et liberalis pater,
id. N. D. 3, 29, 73:lenis et facilis,
id. Fam. 5, 2, 9:facilis et clemens,
Suet. Aug. 67:facilem populum habere,
Cic. Fam. 7, 1, 4:facilem stillare in aurem,
Juv. 3, 122:di,
id. 10, 8. —With in and abl.:facilem se in rebus cognoscendis praebere,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 11, § 32; cf.:facilis in causis recipiendis,
id. Brut. 57, 207:faciles in suum cuique tribuendo,
id. ib. 21, 85:faciles ad concedendum,
id. Div. 2, 52, 107.—With in and acc.:sic habeas faciles in tua vota deos,
Ov. H. 16, 282.—With inf.:faciles aurem praebere,
Prop. 2, 21, 15 (3, 14, 5 M.):O faciles dare summa deos,
Luc. 1, 505.—With gen.:facilis impetrandae veniae,
Liv. 26, 15, 1:alloquii facilis (al. alloquiis),
Val. Fl. 5, 407.— Absol.:comi facilique naturā,
Suet. Gramm. 7:facili ac prodigo animo,
id. Vit. 7.— Comp.:facilior aut indulgentior,
Suet. Vesp. 21; Quint. 7, 1, 27; Flor. 4, 11, 2.— Sup.:quid dicam de moribus facillimis,
Cic. Lael. 3, 11.—Of fortune, favorable, prosperous:1.res et fortunae tuae... quotidie faciliores mihi et meliores videntur,
Cic. Fam. 6, 5, 1; Liv. 23, 11, 2.— Adv. in four forms: facile, facul, faculter, and faciliter.făcĭlĕ (the class. form).(α).easily, without trouble or difficulty:(β).facile cum valemus recta consilia aegrotis damus,
Ter. And. 2, 1, 9:quis haec non vel facile vel certe aliquo modo posset ediscere?
Cic. de Or. 2, 57, 232:vitia in contraria convertuntur,
id. Rep. 1, 45.— Comp.:cave putes, aut mare ullum aut flammam esse tantam, quam non facilius sit sedare quam, etc.,
Cic. Rep. 1, 42 fin.:quo facilius otio perfruantur,
id. ib. 1, 5: id hoc facilius eis persuasit, quod, etc., Caes, B. G. 1, 2, 3.— Sup.:ut optimi cujusque animus in morte facillime evolet tamquam e custodia,
Cic. Lael. 4, 14:facillime fingi,
id. Cael. 9, 22:facillime decidit,
id. Rep. 2, 23:mederi inopiae frumentariae,
Caes. B. G. 5, 24, 6 et saep.—To add intensity to an expression which already signifies a high degree, certainly, unquestionably, without contradiction, beyond dispute, by far, far (often in Cic.;(γ).elsewh. rare): virum unum totius Graeciae facile doctissimum,
Cic. Rab. Post. 9, 23:facile deterrimus,
id. Tusc. 1, 33, 81:genere et nobilitate et pecunia facile primus,
id. Rosc. Am. 6, 15; cf.:virtute, existimatione, nobilitate facile princeps,
id. Clu. 5, 11:facile princeps,
id. Div. 2, 42, 87; id. Fam. 6, 10, 2; id. Univ. 1; Flor. 3, 14, 1:facile praecipuus,
Quint. 10, 1, 68:facile hic plus mali est, quam illic boni,
Ter. And. 4, 3, 5: Pe. Sed tu novistin' fidicinam? Fi. Tam facile quam me, as well as I do myself, Plaut. Ep. 3, 4, 68.—With verbs that denote superiority (vincere, superare, etc.):post illum (Herodotum) Thucydides omnes dicendi artificio, mea sententia, facile vicit,
Cic. de Or. 2, 13, 56; cf. id. Off. 2, 19, 59; id. Rep. 1, 23; cf.also: stellarum globi terrae magnitudinem facile vincebant,
id. ib. 6, 16 fin.; id. de Or. 1, 33, 150:Sisenna omnes adhuc nostros scriptores facile superavit,
id. Leg. 1, 2, 7; cf. id. de Or. 3, 11, 43:facile palmam habes!
Plaut. Trin. 3, 2, 80.— In naming a large amount, quite, fully:huic hereditas facile ad HS. tricies venit testamento propinqui sui,
Cic. Verr. 2, 2, 14, § 35.—With a negative, non facile or haud facile, to add intensity, not easily, i.e. hardly:b.mira accuratio, ut non facile in ullo diligentiorem majoremque cognoverim,
Cic. Brut. 67, 238:sed haud facile dixerim, cur, etc.,
id. Rep. 1, 3 fin.; cf.:de iis haud facile compertum narraverim,
Sall. J. 17, 2:animus imbutus malis artibus haud facile libidinibus carebat,
id. C. 13, 5. —Readily, willingly, without hesitation:c.facile omnes perferre ac pati,
Ter. And. 1, 1, 35; cf.:te de aeternitate dicentem aberrare a proposito facile patiebar,
Cic. Tusc. 1, 33, 81:disertus homo et facile laborans,
id. Off. 2, 19, 66:ego unguibus facile illi in oculos involem,
Ter. Eun. 4, 3, 6.— Comp.:locum habeo nullum, ubi facilius esse possim quam Asturae,
Cic. Att. 13, 26, 2.—(Acc. to facilis, II. B.) Pleasantly, agreeably, well:2.propter eas (nugas) vivo facilius,
Plaut. Curc. 5, 2, 6:cum animo cogites, Quam vos facillime agitis, quam estis maxume Potentes, dites, fortunati, nobiles,
Ter. Ad. 3, 4, 56:facillime agitare,
Suet. Vit. Ter. 1:ubi Crassus animadvertit, suas copias propter exiguitatem non facile diduci,
not safely, Caes. B. G. 3, 23, 7.—făcul (anteclass.), easily: nobilitate facul propellere iniquos, Lucil. ap. Non. 111, 19; Pac. ib. 21:3.haud facul, ut ait Pacuvius, femina una invenietur bona,
Afran. ib. 22:advorsam ferre fortunam facul,
Att. ib. 24.—‡ făculter, acc. to the statement of Paul. ex Fest. p. 87, 1 Müll.; cf. Mart. Cap. 3, § 325. —4.
См. также в других словарях:
stillare — [dal lat. stillare uscire a stille; mandar fuori a stille , der. di stilla ], lett. ■ v. tr. 1. [estrarre o ricavare un liquido goccia a goccia, mediante distillazione o filtrazione: fattesi venire erbe e radici velenose... quelle stillò e in… … Enciclopedia Italiana
stillare — index distill Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
stillare — stil·là·re v.tr. e intr. 1. v.tr. LE distillare, filtrare: fattesi venire erbe e radici velenose ... quelle stillò e in acqua redusse (Boccaccio) 2. v.tr. CO lasciar cadere goccia a goccia: l alambicco stillava vapore condensato 3. v.tr. RE tosc … Dizionario italiano
stillare — {{hw}}{{stillare}}{{/hw}}A v. tr. 1 Mandare fuori a stille: i favi stillano miele. 2 (raro) Distillare, filtrare | (fig., fam.) Stillarsi il cervello, lambiccarsi il cervello. B v. intr. ( aus. essere ) Uscire a stille: il miele stilla dai favi; … Enciclopedia di italiano
stillare — v. tr. e intr. gocciare, colare, gocciolare, sgocciolare, gemere, lacrimare, piangere, fuoriuscire, scaturire, trapelare, trasudare, versare □ (raro) filtrare, distillare CONTR. inondare □ scrosciare, grondare … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
colare — 1co·là·re v.tr. e intr. (io cólo) AD 1. v.tr., far passare un liquido o una sostanza fluida attraverso un filtro per purificarla: colare il vino, il brodo, l olio | separare un cibo dall acqua di cottura: colare la pasta, il riso bollito | estens … Dizionario italiano
distillare — di·stil·là·re v.tr. e intr. CO 1a. v.tr., sottoporre a distillazione; decantare: distillare un liquido | ottenere per distillazione: distillare un liquore, un profumo 1b. v.tr., fig., ottenere, ricavare, estrarre: distillare le sensazioni più… … Dizionario italiano
stillation — [ stilasjɔ̃ ] n. f. • XVe; lat. stillatio, de stillare; cf. distiller ♦ Didact. Écoulement d un liquide qui tombe goutte à goutte. Formation des stalactites par stillation de l eau. stillation n. f. Didac. écoulement goutte à goutte d un liquide … Encyclopédie Universelle
stilligoutte — [ stiligut ] n. m. • 1889; de still(ation) et goutte ♦ Didact. Compte gouttes. Un « nez au bout duquel il semblait que l on eût adjoint [...] un stilligoutte » (Huysmans) . ● stilligoutte nom masculin (latin stillare, tomber goutte à goutte, et… … Encyclopédie Universelle
colare — [lat. cŏlare filtrare, gocciolare, versare ] (io cólo, ecc.). ■ v. tr. 1. a. [far passare una sostanza liquida o fluida attraverso un filtro, un setaccio e sim. per purgarla da materie estranee: c. il brodo, l olio, la calcina, la rena ]… … Enciclopedia Italiana
estilar — ► verbo transitivo/ intransitivo/ pronominal 1 Tener una costumbre, estar de moda: ■ ya no se estila la minifalda; estilaba cantar. SINÓNIMO [llevarse] usar ► verbo transitivo 2 Escribir un documento según el estilo establecido. * * * estilar1… … Enciclopedia Universal