-
1 licować
licować [liʦ̑ɔvaʨ̑]vi1) (książk: harmonizować)nie \licować z czymś mit etw nicht zusammenpassentakie zachowanie nie licuje z jego stanowiskiem solch ein Verhalten ist seinem Posten nicht angemessen2) archit verkleiden
См. также в других словарях:
Catascopia occulta — Taxobox name = Catascopia occulta image width = 225px status = NE regnum = Animalia phylum = Mollusca classis = Gastropoda subclassis = Orthogastropoda superordo = Heterobranchia ordo = Pulmonata familia = Lymnaeidae genus = Catascopia species =… … Wikipedia
posterunek — Być, trwać, stać itp. na (swoim) posterunku «wypełniać obowiązki związane ze swoją funkcją, ze swoim stanowiskiem»: Dokładała do pieca, wypełniała dokuczliwą ciszę gadaniem radia, zapalała światło o wczesnym zmierzchu, żebym z daleka widział, że… … Słownik frazeologiczny
docent — m IV, DB. a, Ms. docentncie; lm M. docentnci, DB. ów «stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie i instytuty naukowe; w Polsce związany ze stanowiskiem tytuł samodzielnego pracownika naukowo dydaktycznego lub naukowo badawczego, mającego… … Słownik języka polskiego
kolega — m odm. jak ż III, CMs. kolegaedze; lm M. kolegaedzy, DB. kolegagów «towarzysz pracy, nauki, zabawy» Kolega biurowy, szkolny, uniwersytecki. Kolega ze szkolnej ławy. ∆ Kolega po fachu, po piórze «ktoś pracujący w tym samym zawodzie; towarzysz w… … Słownik języka polskiego
komorny — komornyni hist. «odnoszący się do komornika dworzanina, urzędnika królewskiego, dworskiego lub sądowego; związany z jego stanowiskiem» Pisarz komorny. Urząd komorny. komorny w użyciu rzecz., hist. «w średniowiecznej Polsce: dworzanin zarządzający … Słownik języka polskiego
kosz — I m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «rodzaj naczynia, różnego kształtu i wielkości, wykonanego z rozmaitych materiałów, używanego do noszenia, przechowywania, mierzenia czegoś; koszyk» Kosz wiklinowy, blaszany. Kosz do bielizny, do śmieci. Kosz… … Słownik języka polskiego
licować — ndk IV, licowaćcuję, licowaćcujesz, licowaćcuj, licowaćował, licowaćowany 1. «dobrze harmonizować z czymś, być stosownym, pasować do czegoś (dziś częściej z przeczeniem)» Powaga nie licująca z wiekiem. Czyjeś postępowanie nie licuje ze… … Słownik języka polskiego
paziowski — «dotyczący pazia, związany ze stanowiskiem pazia» Strój paziowski. Służba paziowska … Słownik języka polskiego
posłuchanie — n I 1. rzecz. od posłuchać. 2. blm «uznawanie czyjegoś autorytetu; posłuch» Mieć posłuchanie u podwładnych, w narodzie. 3. lm D. posłuchanieań przestarz. «przyjęcie kogoś, zwykle niższego stanowiskiem, w celu wysłuchania jego sprawy; audiencja»… … Słownik języka polskiego
prerogatywa — ż IV, CMs. prerogatywawie; lm D. prerogatywayw zwykle w lm, książk. «przywilej, szczególne prawo związane z zajmowanym stanowiskiem» Konstytucyjne prerogatywy głowy państwa. Korzystać z prerogatyw. Nadać komuś specjalne prerogatywy. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
proboszczowski — proboszczowskiscy «dotyczący proboszcza, należący do niego; związany ze stanowiskiem, z działalnością proboszcza» Proboszczowskie gospodarstwo … Słownik języka polskiego