-
1 u
ntU jak Urszula — ≈U for Uncle
* * *I.un.indecl. ( litera) U, u; U jak Urszula U is for Uniform; U as in Uniform.II.uprep.+ Gen.1. ( w pobliżu) at; u drzwi at the door; u stóp wzgórza at the foot of the hill; być u władzy be in power; znaleźć się u celu/mety reach the destination/finishing line.2. (część składowa, przynależność) of; rzemyk u hełmu stap of one's helmet; klamka u drzwi doorhandle; palce u nogi toes; palce u rąk fingers; szyja smukła jak u łabędzia a neck as slender as a swan's; u Szekspira in Shakespeare.3. ( wskazuje na osobę) at; u Anny at Anna's, at Anna's place; wizyta u dentysty a visit to the dentist; (być) u siebie (be) at one's own place; czuć się jak u siebie w domu feel at home; mieszkać u przyjaciół stay with one's friends; pracować u szewca work at shoemaker's; co u was słychać? how is it going?, how are things with you?int.1. ( ból) ooh.2. ( rozczarowanie) doggone.3. ( zdziwienie) oho.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > u
-
2 flasz|ka
f pot. bottle; (smukła) flask; (z alkoholem) bottle (of alcohol)- płaska flaszka a hip flask- puste flaszki dead men przen., pot.; empties- kupić dwie flaszki to buy two bottles of alcoholThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > flasz|ka
-
3 smuk|ły
adj. grad. [osoba, szyja, palce, wieża] slender- jej smukła sylwetka her slender figureThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > smuk|ły
См. также в других словарях:
smukły — smukłykli, smukłyklejszy «wysoki i szczupły, wysmukły; cienki, wiotki» Smukła dziewczyna. Smukła szyja, talia. Smukła figura. Smukłe kształty. Smukłe nogi. Smukły jak topola. Smukła wieża, budowla … Słownik języka polskiego
linia — 1. Dbać o linię «dbać o to, by być szczupłym, zgrabnym»: Mam szybką przemianę materii. Dlatego nie muszę dbać o linię. T. Bojarska, Świtanie. 2. Iść, pójść po linii najmniejszego oporu «wybierać, wybrać najłatwiejszy sposób postępowania, dążyć do … Słownik frazeologiczny
szyja — 1. poet. Łabędzia szyja «szyja długa, smukła»: Uwagę przyciągały jej wielkie, pełne ekspresji oczy, skore do uśmiechu usta, łabędzia szyja. Przekrój 28/1995. 2. pot. Mieć nogi do samej szyi «o kobiecie: mieć długie nogi»: Widziałeś nową pannę… … Słownik frazeologiczny
butelka — ż III, CMs. butelkalce; lm D. butelkalek «naczynie, zwykle szklane, z wąską szyjką i małym otworem, używane do przechowywania płynów; także płyn wypełniający to naczynie» Pękata, płaska, smukła butelka. Litrowa, półlitrowa butelka. Butelka piwa,… … Słownik języka polskiego
fiala — ż I, DCMs. fialali; lm D. fial 1. archit. «mała, smukła wieżyczka, element dekoracyjny architektury gotyckiej; pinakiel» 2. hist. «naczynie w kształcie płytkiej czary, bez uchwytu i podstawy, używane w starożytnej Grecji do picia i do celów… … Słownik języka polskiego
gazela — ż I, DCMs. gazelali; lm D. gazelael a. gazelaeli zool. «Gazella, zwierzę z rodziny pustorożców, bardzo zwinne i szybkie, wyróżnione w grupie antylop ze względu na małe rozmiary, smukłą, delikatną budowę; zamieszkuje pustynie i stepy Afryki i… … Słownik języka polskiego
lora — I ż IV, CMs. lorze; lm D. lor 1. żegl. «węzeł marynarski łatwy do rozplątania» 2. przestarz. «platforma kolejowa lub samochodowa» ‹niem., ang.› II ż IV, CMs. lorze; lm D. lor zool. «Lori, papuga z podrodziny o tej samej nazwie, charakteryzująca… … Słownik języka polskiego
nordyczny — «północnoeuropejski, skandynawski; nordycki» Społeczeństwa, kraje nordyczne. ∆ antr. Typ nordyczny «typ antropologiczny białej odmiany człowieka charakteryzujący się wysokim wzrostem i smukłą budową ciała, nieco wydłużoną głową, wąską twarzą,… … Słownik języka polskiego
orientalny — orientalnyni «właściwy ludom, językom i kulturze Wschodu, charakterystyczny dla Wschodu; wschodni» Orientalny przepych, zbytek. Orientalna gościnność. Sztuka orientalna. Zapożyczenia językowe orientalne. ∆ Filologia orientalna → orientalistyka ∆… … Słownik języka polskiego
pacyficzny — «dotyczący Pacyfiku, Oceanu Spokojnego» Basen pacyficzny. ∆ antr. Typ pacyficzny «typ antropologiczny żółtej odmiany człowieka, występujący u wybrzeży Oceanu Spokojnego, charakteryzujący się smukłą budową ciała, ciemnymi, nieco skośnymi oczami,… … Słownik języka polskiego
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
