-
1 skrajność
- ci; -ci; gen pl; -ci; f* * *f.extremity; popadać z jednej skrajności w drugą go from one extreme to the other.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skrajność
-
2 skrajnoś|ć
f 1. sgt extremity- skrajność jego poglądów the extremity of his views- realizm posunięty do skrajności realism at its most extreme2. (przeciwieństwo) extreme- popadać w skrajność to go to extremes- popadać z jednej skrajności w drugą to go from one extreme to the otherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skrajnoś|ć
-
3 ekstremizm
m sgt (G ekstremizmu) 1. (skrajność) radicalism, extremism- jego ekstremizm w poglądach na sztukę his radical views on art2. Polit. extremism- ekstremizm polityczny political extremism* * *miextremism.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ekstremizm
-
4 krańcowość
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krańcowość
-
5 ekstrem|um
n (G pl ekstremów) 1. książk. (skrajność) extreme- ekstrema klimatyczne climatic extremes2. Mat. extreme, extremum- funkcja osiąga a. ma ekstremum w punktach 1 i –1 the function reaches its extrema a. extremums at points 1 and –1The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ekstrem|um
-
6 ostatecznoś|ć
f sgt książk. 1. (konieczność) necessity; (konieczne działania) the last resort- ostateczność zmusiła go do sprzedaży obrazów necessity forced him into selling the paintings- pożyczanie pieniędzy to już ostateczność borrowing money is a last resort- w ostateczności pot. (w razie potrzeby) if it comes to the push a. pinch, as a last a. in the last resort- w ostateczności sprzedamy mieszkanie if it comes to the push, we’ll sell the flat- te środki stosujemy tylko w ostateczności we only use those measures as a last resort2. (skrajność) extremity, extreme- rozwścieczony do ostateczności furious in the extreme- wpadać a. przerzucać się z jednej ostateczności w drugą książk. to go from one extreme to the otherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostatecznoś|ć
См. также в других словарях:
skrajność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. skrajnośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} skrajny, najdalszy od normy stopień czegoś; także realizacja czegoś w sposób skrajny, najdalszy od normalnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skrajność poglądów. Popadać w skrajność.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skrajność — ż V, DCMs. skrajnośćści; lm D. skrajnośćści «odznaczanie się skrajną, krańcową postacią, bycie skrajnym; fakt, objaw, zjawisko itp. występujące w najbardziej ostrej, krańcowej postaci; krańcowość» Odznaczali się skrajnością poglądów. Popadać w… … Słownik języka polskiego
skrajność — Wpadać, przerzucać się z jednej skrajności w drugą zob. drugi 2 … Słownik frazeologiczny
arminianizm — m IV, D. u, Ms. arminianizmzmie, blm rel. «liberalna i tolerancyjna sekta, odłam kalwinizmu w Holandii; łagodzi skrajność doktryny Kalwina, podkreślając zależność zbawienia człowieka od jego uczynków; remonstrantyzm» ‹od nazwiska założyciela… … Słownik języka polskiego
ekstremizm — m IV, D. u, Ms. ekstremizmzmie, blm «podzielanie skrajnych poglądów w danej kwestii, krańcowość, skrajność; stosowanie ostatecznych środków, aby osiągnąć dany cel polityczny, ideologiczny itp.» Ekstremistyczne prądy artystyczne. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
krańcowość — ż V, DCMs. krańcowośćści, blm «skrajność, ostateczność» Wpadać z jednej krańcowości w drugą … Słownik języka polskiego
ostateczność — ż V, DCMs. ostatecznośćści, blm «ostatni, krańcowy stopień czegoś; krańcowość, skrajność, konieczność» Ostateczność zmusiła go do sprzedaży pamiątek. Pożyczanie pieniędzy to już ostateczność. ◊ Doprowadzić kogoś do ostateczności «doprowadzić… … Słownik języka polskiego
pałka — ż III, CMs. pałkałce; lm D. pałkałek 1. «gruby kij, zwykle tępo zakończony» Uderzyć, walić kogoś pałką. ∆ Pałka gumowa «pręt gumowy z uchwytem, noszony przez policjantów jako rodzaj broni» ∆ Korona z (pięcioma, siedmioma, dziewięcioma) pałkami… … Słownik języka polskiego
radykalizm — m IV, D. u, Ms. radykalizmzmie, blm 1. «bezkompromisowość, skrajność w poglądach i metodach działania, postępowania; postawa i działanie skrajne co do środków i celów» 2. «w polityce: kierunek zmierzający do wprowadzenia zasadniczych zmian w… … Słownik języka polskiego
radykalność — ż V, DCMs. radykalnośćści, blm «bycie radykalnym; skrajność, bezkompromisowość» Radykalność środków, metod. Radykalność poglądów … Słownik języka polskiego
ultra- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający skrajność, najwyższy poziom tego, co wyraża drugi człon wyrazu; poza, ponad (pewną granicą); nadzwyczaj, nadmiernie, skrajnie, np. ultraakustyka, ultradźwięk, ultranowoczesny, ultrakonserwatysta» ‹łac … Słownik języka polskiego