-
1 skilja
отделять, разделять, разлучать -
2 skilja
skilja (v.)separare; dividere; fare in parti -
3 SKILJA
* * *(skil, skilda; skiliðr, later skildr, skilinn), v.1) to part, divide, separate (sú er nú kölluð Jökulsá ok skirl landsfjórðunga);skilr hann flokk sinn, he divides his band;2) to break off, break up (þessi sótt mun skilja samvistu okkra);síðan skildu þau talit, they broke off their talk;3) to part company, take leave (skildu þeir með mikilli vináttu);4) impers.; þar er leidir (acc.) skildi, þá skildi ok slóðina, where the roads parted, there the tracks too parted;mundi skilja vegu þeirra, their ways would diverge;með þessu skilr skipti þeirra, thus ended their dealings;it differs, mikit (acc.) skilr hamingju okkra, there is a wide difference between our fortunes;þá skilr á um e-t, they disagree about a thing;ef skrár skilr á, if the scrolls differ;5) to distinluish, discern, with the eyes (nú má ek þann eigi sjá eða biða mér fulltings, er ek má harm eigi skilja);with the ears, to hear (eru þeir hér svá, at þeir megi skilja mál mitt);6) to understand, find out (þá þóttist Þórr skilja hvat látum verity hafði of nóttina);7) to decide, settle (skildi konungr erendi Sighvats svá, at honum líkaði vel);8) to set apart, reserve for one (þó at konungr hafi mér skilit eignir minar eða landsvist í Orkneyjum);eiga e-t skilit, to have reserved, stipulated (þat átta ek skilit við þik, at);skilja sér e-t, to reserve to oneself (jarðir hafði hann hygt ok skilit sér allar landskyldir);skilja e-t í sætt, to lay down, stipulate, in an agreement (þat var skilit í sæt- várri, at);9) with preps.:skilja e-t á við e-n, to stipulate (þó vil ek skilja á við þik einn hlut);skilja e-t eptir, to leave behind;skilja e-t frá e-u, to separate from (hann skildi sik sjálfr frá ríki ok fór í klaustr);to exeinpt from (hverr maðr skyldi gjalda konungi fimm aura, sá er eigi væri frá því skiliðr);skilja fyrir e-u, to formulate, dictate (skilja fyrir eiðstafinum);skilja fyrir heiti, to formulate, pronounce a vow;skilja með mönnum, to part, separate (nótt skildi þá með þeim);impers., skilr með þeim, they part (eptir þetta skildi með þeim);skilja e-t í sundr, to part asunder (hinir skildu í sundr skipin ok gerðu hlið í millum skipanna);skilja e-t til, to stipulate (vil ek ok til skilja, at);skilja e-t undan, to except, to make a reservation for (at undan skildum, heraðssektum);skilja e-t undan e-m, to deprive one of;skilja e-t undir e-n, to leave it to one (Njáll kvaðst þat vilja skilja undir Höskuld);skilja e-n undir sætt, to include one in an agreement (hversu marga menn viltu skilja undir sættir okkar);skilja undir eið, to make an oath with reservation;skilja við e-n, to part with, put away;skilja við konu, bónda, to divorce one’s wife, one’s husband;segja skilit við konu, to declare oneself separated from;10) refl., skiljast.* * *pres. skil, skill, Grág.; pret. skilði, skildi; part. skiliðr, and later, skildr and skilinn; neut. skilið and skilt: [the original sense, viz. to cut, Lat. secare, appears in Goth. skilja = a butcher; A. S. scylan = to separate.]A. To part, separate, divide; Tanais skilr heims-þriðjunga, Al. 131; sú er nú kölluð Jökulsá ok skilr lands-fjórðunga, Landn. 251; Gautelfr skilr Noregs-konungs ríki ok Svía-konungs, Rb. 330:—to break off, break up, þessi sótt mun skilja vára samvistu, Ld. 286; mun sá einn hlutr vera at s. mun með okkr, Nj. 112; mun þat s. með okkr, Fs. 16: segja Rúti at betra mun at s. ykkr, of fighters, Nj. 32; Höskuldr skildi þær, Ld. 36; þá er barsmíð skilið, Grág. ii. 114; s. ræðu, s. talit, to break off the conversation, Ld. 36, Fms. ii. 262, Nj. 48, Bjarn. 22; s. boðinu (dat.), Gísl. 116, is prob. an error; skilja hjúskap, to divorce, K. Á. 6; váru skilið ráð þeirra Sigríðar, Fms. x. 219; skilr hann flokk sinn, then he divided his band, viii. 59; þá skildi ekki nema hel, vii. 233.2. with prepp.: s. frá, to separate, Fms. xi. 350, Blas. 42; frá skildr, excepted, Dipl. v. 22, K. Á. 182; frá skiliðr, Grág. i. 16; skilja mik frá trú, Blas. 42; at engu frá skildu, nothing excepted. Dipl. v. 22; eiðar frá skildir, K. Á. 182; sá maðr er nú var frá skiliðr, Grág;. i. 16, 17:—s. sundr, to put asunder, Nj. 42:—s. við, to part with, put away; s. við konu, s. við bónda, 686 B. 14, Þórð. 46 new Ed.; at ek vilja s. við félaga minn, Grág. i. 326; ok sé hann skildr við ( have forfeited) ábúð jarðar, Gþl 337:—s. eptir, to leave behind, Mag.: passim in mod. usage, eg skildi það eptir heima.3. to part company, leave; svá skildu vér næstum, at…, Nj. 49; eptir þat skildu þeir, 98; skildu þeir með mikilli vináttu, 138; hefir þú mér heitið, at vit skyldim aldri s., 201.4. impers. one parts; hence followed by acc., one parts a thing, i. e. it branches off, is separated; þar skilr Spán inn Kristna ok Spán inn heiðna, Fms. vii. 80; þar er leiðir skildi ( where the roads parted) þá skildi ok slóðna, there the tracks too parted, Eg. 579; mundi skilja vegu þeirra, their ways would diverge, 126; með þessu skilr skipti þeirra, thus ended their dealings, Ísl. ii. 274; er þat nú bezt at skili með oss, Finnb. 334; skilr þá með þeim, Nj. 112.β. it differs; at mikit (acc.) skili hamingju okkra, there is a wide difference between, Eg. 719; hvat skilr þær ástgjafar, 656 A. i. 12; þvíat mennina skildi, Sks. 733 B.γ. it falls out, comes to a difference; even with a double acc. of person and of thing, e-n skilr á um e-t; þá skildi aldri á orð (acc.) né verk, Nj. 147; ef þá skill á, Grág. ii. 70; þeir skyldu sik láta á, skilja um einhvern hlut, Ld. 60; þeir urðu missáttir, ok skildi þá (á) um eignina á Auslrátt, Fms. ix. 458; skildi þá ekki (acc.) á ek Rúnólf, they and R. disagreed in nought, Nj. 178; hver-vitna þess er menn skilr á um sætr, N. G. L. i. 42; nú skilr menn á (um) markteig, id.; ef menn skilr á (um) merki, id.; hann (acc.) hafði skilt á við gesti jarls, Fms. ix. 449; ek vil at þú látir þik á skilja við einhvern húskarl minn, Rd. 318; ef skrár skilr á, if the scrolls differ, Grág. i. 7.B. Metaph. usages:I. [Old Engl. to skill], to distinguish, discern, understand; vóru svá skilið nöfn með þeim, Ísl. ii. 332; eru þeir hér svá, at þeir megi s. mál mitt ( hear it), Eg. 735; spilltisk svá sýnin at eingi þeirra mátti s. hann, Hom. 120; s. ljós frá myrkum, Sks. 626 B; kunna drauma at skilja, to know how to ‘skill’ dreams, Fms. iv. 381: to understand, þat er at skilja ( that is to say) á vára tunga, Anecd. 16, 18; konungr skildi at þetta var með spotti gört, Fms. i. 15; vér þykkjumk hitt s., at …, Ld. 180; ef þat er rétt skilt, sem þar kveðr at, Grág. ii. 37; hón skildi þó raunar hvat hann mælti til hjálpar manninum, Fs. 76; kunnu vér alira þjóða tungur at mæla ok skilja, 656 A. ii. 10: very freq. in mod. usage, skilr þú þetta? eg skil ekki hvat þú segir, það er ó-skiljandi.II. as a law term, to decide; skildi konungr erendi Sighvats svá, at …, Fms. v. 180; þá er kviðir eigu at s. mál manna, Grág. i. 49; skulu heimilis-búar hans fimm skilja þat, hvárt …, 58; allt þat sem lögbók skilr eigi, Gþl. 18; enir sömu búar skolu um þat skilja, Grág. i. 43; at þeir eru þess kviðar kvaddir er þeir eigu eigi um at s., 55; skulu vetfangs-búar s. um hvárt-tveggja, ii. 37; tólflar-kviðr átti um at s., Eb., Nj. 238.2. to set apart, reserve; þat skil ek er ek vil, Nj. 55; þessu sem nú var skilt með þeim, Fms. xi. 100; nú hefir maðr kú skilt í skyld sína, Gþl. 503; þat var skilit í sætt vára, Nj. 257; þat var skilið í sæll þeirra Þóris föður míns ok Bjarnar, at …, Eg. 345; var þat skilit til brigða um áðr-nefnt kaup, Dipl. iii. 10; hann skildi af sér ( declined responsibility) um fyrnd á kirkju alla ábyrgð, iv. 4; þat er stórmæl ok skilit ( express) boðorð, Anecd. 46; nema þat væri skilt (expressly reserved), Fms. x. 447: eiga skilit, to have reserved, stipulated; þat átta ek skilit við þik, at …, ii. 93; sem Hrani átti skilt, iv. 31; at hann vill hafa gripina svá sem hann átti skilit, vi. 60: hence the mod. phrase, eg á það ekki skilið, ‘tis not due to reserve this for me, i. e. I do not deserve it; hann á það skilið, it is owing to him, it serves him right:—s. sér e-t, to reserve to oneself, Fas. i. 527, Fms. v. 293, ix. 323, Landn. 304; Njáll kveðsk þat vilja s. undir Höskuld, to make a reservation, reserve it for H., Nj. 149; þeir sem gáfu, skildu æfinlig forræði þeirra undir sik ok sína arfa, reserved it for themselves and their heirs, Bs. i. 689.3. esp. with a prep.; s. á, fyrir, til, undan, to stipulate, reserve; vil ek s. á við þik einn hlut, Hrafn. 6; skaltú s. þat á við hann, Fms, x. 334:—s. fyrir, hversu var skilt fyrir félagi þeirra, Grág. i. 330; ok skili þeir þá fyrir þegar, 118; skal einn maðr s. fyrir ( pronounce) en aðrir gjalda samkvæði á, i. 2; at svá fyrir-skildu ( so stipulated), Dipl, v. 19; handa-band þeirra var svá fyrir skilit, iv. 9; þá skilði Sverrir konungr fyrir eidstafinum ( dictated it), Fms. viii. 150; er hann hafði fyrir skilt heitinu, made (said) the vow, 55:—þann hlut vilda ek til s., at vér værim austr hér. Nj. 149; þat vil ek þá s. til, segir Hallr, at …, 156; þat vil ek ok til s. við ykkr bræðr jarla mína, at …, Ó. H. 98; megu þeir eigi aðra göra sekð hans en til var skilit fyrir váttum, Grág. i. 118:—s. undir eið, to take an oath with reservation, Grág. i. 56, Sturl. i. 66:—s. undan, to reserve, make a reservation; s. undan goðorð, utanferðir, sektir, Ld. 308, Sturl. ii. 63.C. Reflex. to separate, break up; skildisk þá ok riðlaðisk fylkingin, Fms. vii. 277; at þau væri skild, Grág. i. 307; vóru þau þá skilið, Nj. 268:—s. við e-n, to part from; sá er skiliðr við konuna, Grág. i. 33; segja skilið við, konu, bónda, to declare oneself separated from, Nj. 14, 50; ef kona skilsk við bónda sinn ( divorces), 656 A. 15; hvar hann skildisk við Þórólf, Ld. 44: to forsake. Fms. i. 34, Nj. 250; s. við mál e-s, Ld. 308, Nj. 177; þeir er ekki vildu við skiljask ( leave off) ok láta af heiðninni, Fms. iv. 144.2. recipr. to part company; at vit skilimk í orrostu, Eg 293; þótt vit skilimk, Korm. 88; þeir skiljask fóstrar, Fms. xi. 99; skildusk þeir með blíðskap. feðgar, Eg. 790.β. to be divorced, Grág. i. 325, 326, K. Á. 116.II. impers., e-m skilsk e-t, ‘it skills one’, one perceives; honum hafði þat skilisk, Eg. 715; haun kenndi honum atferli—Nú skaltú vita hvárt mér hafi skilisk, Ísl. ii. 206; konunginum skildusk vel orð jarls, Fms. xi. 13; má mér þat eigi skiljask, Sks. 61; hón lét sér þat ok vel skiljask, to make up one’s mind to it, Hkr. ii. 88; Barði lætr sér skiljask at svá er, Ísl. ii. 327; þú vill þér ekki skiljask (láta) þat er á mót er þínum vilja. 625. 68.III. part. skilinn, q. v. -
4 skilja
[sg̊ʲɪlja]I. skil, skildi, skildum, skilið1. vt1) разделять, образовывать границу; ( e-ð frá e-u) отделять (что-л. от чего-л.)2) разлучать3) различать, проводить различие4) кончать, прерывать5)2. vi1) расставаться2) расходиться, разводиться ( о супругах)pp skilinn — разошедшийся, разведённый
þau eru skilin að borði og sæng — они разошлись, они не живут вместе
3) ( við e-n) оставлять, покидать (кого-л.)skilja við konu sína [mann sinn] — разводиться с женой [мужем]
segja skilið við e-n — расстаться с кем-л., покинуть кого-л.
3.imp:þá skilur á um þetta — они несогласны в этом, они расходятся в отношении этого
□II. skil, skildi, skildum, skilið1. vtпонимать, разуметьláta e-ð á sér skilja — давать понять что-л.
skilja í e-u — понимать что-л.
ég skil ekkert í honum — я его не понимаю, его поведение для меня загадка
ég skil ekki í, að hann geri það — я не могу представить себе, что он сделает это
2. skiljast1) быть понятым, пониматься2)mér skilst það — я понимаю это так, мне это представляется так
mér skildist þú segja…, mér skildist, að þú segðir… — я понял так, что ты сказал…, я думал, что ты сказал…
III.vt:eiga e-ð skilið — заслуживать чего-л.
-
5 skilja
v (acc) (-di, -ið)1. rozumět2. rozdělit3. rozejít seFélagarnir skildu með vináttu.4. rozvést seÞau skildu.Ég skil ekkert í þessu. -
6 skilja
skilja [˅ʃilja] (-de)1. v/t trennen, scheiden, (ab)sondern;skilja 'av abtrennen2. v/i: skilja på trennen; unterscheiden;skilja på person och sak die Person von der Sache trennen;inte kunna skilja på mitt och ditt mein und dein nicht unterscheiden können3. v refl: skilja sig sich trennen; sich unterscheiden;(låta) skilja sig JUR sich scheiden lassen -
7 skilja
verbum1. skille, være en grænse mellem to ting/områder3. skille ad, fjerne nogen/noget fra nogen/noget4. skelne (mellem), holde ude fra hinanden, se/forstå forskellenL. har vanskeligt ved at skelne mellem fantasi og virkelighedSærlige udtryk: -
8 skilja ut
verbum1. udvælge nogen/nogetSkilja ut de bästa rockbanden, de bästa spelarna, de bästa sångarna
Udvælge de bedste rockbands, de bedste spillere, de bedste sangere2. udskille, finde et emne frem ved at udelukke nogle andreSærlige udtryk:Skilja ut sig, profilera sig
Skille sig ud, adskille sig fra andre, være anderledes -
9 skilja
-
10 skilja ut
verbum1. udvælge nogen/nogetSkilja ut de bästa rockbanden, de bästa spelarna, de bästa sångarna
Udvælge de bedste rockbands, de bedste spillere, de bedste sangere
2. udskille, finde et emne frem ved at udelukke nogle andreSkilja ut sig, profilera sig
Skille sig ud, adskille sig fra andre, være anderledes
-
11 skilja
verbum1. skille, være en grænse mellem to ting3. skille ad, fjerne noget fra noget4. skelne (mellem), holde ude fra hinanden, se/forstå forskellenL. har vanskeligt ved at skelne mellem fantasi og virkelighed
-
12 skilja åt
-
13 skilja åt
-
14 skilja
distinguish, understand, realize -
15 skilja úr
выделять, отделять -
16 skilja við
умирать, испускать дух -
17 skilja út
-
18 skilja
separate, sever -
19 skilja
1) gedeelte2) bijzonder3) scheiden -
20 skilja
v.to understand
См. также в других словарях:
skilja — • differentiera, skilja, sära, särskilja, särbehandla … Svensk synonymlexikon
skilja — v (skilde äv. skiljde, skilt äv. skiljt, skild, pres. skiljer) … Clue 9 Svensk Ordbok
(s)kel-1 — (s)kel 1 English meaning: to cut Deutsche Übersetzung: ‘schneiden” Note: not reliable from kel “hit” and kel “prick” (above S. 545 f.) to separate. Material: O.Ind. kalü ‘small part” (: Serb. pro kola “Teil eines gespaltenen… … Proto-Indo-European etymological dictionary
Skill — Skill, n. [Icel. skil a distinction, discernment; akin to skilja to separate, divide, distinguish, Sw. skilja,. skille to separate, skiel reason, right, justice, Sw. sk[ a]l reason, Lith. skelli to cleave. Cf. {Shell}, {Shoal}, a multitude.] 1.… … The Collaborative International Dictionary of English
skill — skill1 /skil/, n. 1. the ability, coming from one s knowledge, practice, aptitude, etc., to do something well: Carpentry was one of his many skills. 2. competent excellence in performance; expertness; dexterity: The dancers performed with skill.… … Universalium
Säg ingenting till mig — Album par Melissa Horn Sortie 14 octobre 2009 Genre Pop … Wikipédia en Français
Shoal — Shoal, n. [AS. scolu, sceolu, a company, multitude, crowd, akin to OS. skola; probably originally, a division, and akin to Icel. skilja to part, divide. See {Skill}, and cf. {School}. of fishes.] A great multitude assembled; a crowd; a throng;… … The Collaborative International Dictionary of English
skill — I. intransitive verb Etymology: Middle English skilen, from Old Norse skilja to separate, divide; akin to Old Norse skil distinction Date: 13th century archaic to make a difference ; matter, avail II. noun Etymology: Middle English skil … New Collegiate Dictionary
Elf — This article is about the mythical creature. For other uses, see Elf (disambiguation). An elf (plural elves) is a being of Germanic mythology. The elves were originally thought of as a race of divine beings (wights, vættir) endowed with magical… … Wikipedia
Norse dwarves — Dvergar or Norse dwarves (Old Norse dvergar , sing. dvergr ) are highly significant entities in Norse mythology, who associate with stones, the underground, deathliness, luck, magic, and technology, especially forging. They are identified with… … Wikipedia
Gøtudanskt — Gøtudanskt/Dano Faroese IPA| [ˈgøːtʊdaɲ̊kst] (Faroese for Gøta Danish or alternatively street Danish ) is a name for the Danish language as spoken in the Faroe Islands. Its intonation and pronunciation is influenced by Faroese. It is likely that… … Wikipedia