-
1 skłócić
-
2 skłócić
глаг.• поссорить• рассорить* * *skłóc|ić\skłócićę, \skłócićony сов. рассорить, поссорить; вызвать раздоры;\skłócićone rodziny враждующие семьи
+ poróżnić, zwaśnić* * *skłócę, skłócony сов.рассо́рить, поссо́рить; вы́звать раздо́рыskłócone rodziny — вражду́ющие се́мьи
Syn: -
3 skłócić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skłócić
-
4 skłócić
brouiller -
5 skłócić
посварити -
6 skłócić się
-
7 skłócić\ się
сов. рассориться, поссориться+poróżnić się, zwaśnić się
-
8 skłócić się
посваритися -
9 skłó|cić
pf — skłó|cać impf vi 1. (doprowadzić do kłótni) to set [sb] at variance- skłócić kogoś z kimś to set sb at variance with sb- skłócić ze sobą kolegów/całą rodzinę to set one’s colleagues/the whole family at variance- był skłóony ze sobą i ze światem he was at variance with himself and the whole world, he was a misfit2. przest. (zmieszać) to stir [płyn]- skłócić spirytus z sokiem to stir spirit into the juiceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skłó|cić
-
10 skłócać
impf ⇒ skłócić* * ** * *ipf.skłócić pf.1. (= antagonizować) divide; kwestia kary śmierci głęboko skłóciła członków partii the issue of capital punishment deeply divided the party.2. (= zmieszać) stir; (= wymieszać) mix ( coś z czymś sth with sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skłócać
-
11 рассорить
глаг.• skłócić* * *poróżnić, pokłócić, skłócić, zwaśnić -
12 pomącić
pomąc|ić\pomącićę, \pomącićony сов. 1. помутить, замутить;2. (skłócić) внести замешательство (беспорядок); ● \pomącić głowę (w głowie) komuś сбить с толку кого-л.* * *pomącę, pomącony сов.1) помути́ть, замути́ть2) ( skłócić) внести́ замеша́тельство (беспоря́док)•- pomącić w głowie komuś -
13 skłócać
-
14 рассориться
podrzeć się разг., pokłócić się, skłócić się -
15 poróżnić
-
16 poróżnij
ć, \poróżnijj, \poróżnijony сов. рассорить+pokłócić, skłócić
-
17 поссорить
глаг.• pokłócić• poróżnić• posprzeczać• powaśnić• skłócić• zwaśnić -
18 zantagoniz|ować
pf książk. vt (wywołać wrogość) to antagonize; (skłócić) to divide, to set [sb] at loggerheads- zantagonizować kogoś z kimś to drive a wedge between sb and sb ⇒ antagonizowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zantagoniz|ować
-
19 brouiller
1. chmurzyć2. kłócić3. mieszać4. mącić5. plątać6. pomieszać7. poróżnić8. skłócać9. skłócić10. zagmatwać11. zamącić12. zawikłać -
20 skłócać
См. также в других словарях:
skłócić — dk VIa, skłócićcę, skłócićcisz, skłóć, skłócićcił, skłócićcony skłócać ndk I, skłócićam, skłócićasz, skłócićają, skłócićaj, skłócićał, skłócićany 1. «doprowadzić do kłótni, do niezgody; poróżnić kogoś z kimś» Skłócić ze sobą braci, kolegów, całą… … Słownik języka polskiego
skłócać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, skłócaćam, skłócaća, skłócaćają, skłócaćany {{/stl 8}}– skłócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, skłócaćcę, skłócaćci, skłóć, skłócaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać niezgodę między kimś a kimś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Piotr van der Coghen — (* 23. Februar 1953 in Krynica Zdrój) ist ein polnischer Politiker der Platforma Obywatelska (Bürgerplattform). Er ist weiterhin Leiter des polnischen Bergrettungsdiensts Grupa Jurajska GOPR.[1] Bei den vorgezogenen Parlamentswahlen 2007 konnte… … Deutsch Wikipedia
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
zantagonizować — dk IV, zantagonizowaćzuję, zantagonizowaćzujesz, zantagonizowaćzuj, zantagonizowaćował, zantagonizowaćowany «skłócić, poróżnić; przeciwstawić sobie» Zantagonizować załogę, partnerów. Dyskusja zantagonizowała obie strony. Zantagonizowane grupy… … Słownik języka polskiego
zbełtać — dk I, zbełtaćam, zbełtaćasz, zbełtaćają, zbełtaćaj, zbełtaćał, zbełtaćany «zmącić, skłócić, spienić jakąś ciecz; bełtając zmieszać coś z cieczą» Zbełtać zupę ze śmietaną. Morze zbełtane przez wiatr … Słownik języka polskiego
zmącić — dk VIa, zmącićcę, zmącićcisz, zmąć, zmącićcił, zmącićcony rzad. zmącać ndk I, zmącićam, zmącićasz, zmącićają, zmącićaj, zmącićał, zmącićany 1. «uczynić (płyn) mętnym, nie przezroczystym; zburzyć, zbełtać, skłócić» Zmącić lekarstwo w butelce.… … Słownik języka polskiego
pokłócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pokłócićcę, pokłócićci, pokłócićkłóć, pokłócićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} doprowadzić do kłótni, skłócić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokłóciły ich rozbieżne plany inwestycyjne. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} skłócić się, zwaśnić się z kimś, także mieć odrębne zdanie w jakiejś sprawie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie zespołu poróżnili się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wbić klina między — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}(a {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś}{{/stl 8}}) {{/stl 13}}{{stl 7}} skłócić kogoś z kimś, doprowadzić do niezgody : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzyżacy starali się wbić klina między Polaków a Litwinów. Usiłował wbić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień