-
1 rudiment
tr['rʊːdɪmənt]1 rudimentorudiment ['ru:dəmənt] n: rudimento m, noción f básicathe rudiments of Spanish: los rudimentos del españoln.• embrión s.m.• germen s.m.• rudimento s.m.• umbral s.m.['ruːdɪmǝnt]N (Bio) rudimento m rudiments rudimentos mpl, primeras nociones fpl -
2 Rudiment
-
3 rudiment
rudiment зачаток, рудиментlimb rudiment зачаток конечности, рудиментарная конечностьorgan rudiment зачаток органаEnglish-Russian dictionary of biology and biotechnology > rudiment
-
4 rudiment
rudiment /ˈru:dɪmənt/n.2 (pl.) fasi iniziali; stadi preliminari: the rudiments of a welfare system, un sistema assistenziale allo stato embrionale● (biol.) the rudiment of a tail, una coda rudimentalerudimentala.( raro) rudimentale. -
5 rudiment
rudiment [ruudiemã]〈m.〉 -
6 rudiment
-
7 rudiment
rudiment [ˊru:dɪmənt] n1) pl нача́тки, зача́тки; элемента́рные зна́ния2) рудимента́рный о́рган -
8 rudiment
-
9 Rudiment
Rudiment n vestigeDeutsch-Englisch Fachwörterbuch Architektur und Bauwesen > Rudiment
-
10 rudiment
Rudiment n, rudimentäres (rückgebildetes) Organ n; Verkümmerung f -
11 rudiment
Rudiment:1. İnkişaf etməmiş orqan; inkişafını tamamlamadan ibtidai halda qalmış orqan2. İnkişafın müəyyən dövründə funksiyasını itirmiş orqanın qalığı -
12 rudiment
-
13 Rudiment
-
14 rudiment
rudimentzárodek ústrojí mpočátek mzáklad mzárodek m -
15 rudiment
ʀydimɑ̃
1.
nom masculin Anatomie rudiment
2.
rudiments nom masculin pluriel rudiments* * *B rudiments nmpl (de langue, matière, discipline) rudiments; s'initier aux rudiments de to learn the rudiments of; nous n'en sommes qu'au stade des rudiments we are still at the rudimentary stage; avoir quelques rudiments de to have a rudimentary knowledge of.[rydimɑ̃] nom masculin1. (littéraire) [début, ébauche] rudimentrudiments nom masculin plurielapprendre les rudiments de la grammaire to learn some basic grammar, to get a basic (working) knowledge of grammar -
16 Rudiment
n; -(e)s, -e1. (Rest) remnant2. BIO. vestigial organ* * *das Rudimentrudiment; vestige* * *Ru|di|mẹnt [rudi'mɛnt]nt -(e)s, -erudiment* * *Ru·di·ment<-[e]s, -e>[rudiˈmɛnt]nt* * *1. (Rest) remnant2. BIOL vestigial organ3. obs:Rudimente (Grundlagen) rudiments* * *-e n.rudiment n. -
17 rudiment
рудимент имя существительное: -
18 rudiment·o
1. элементарные понятия, начальные сведения, начатки, азы; 2. анат. рудиментарный орган, рудимент \rudiment{}{·}o{}{·}a 1. начальный, элементарный; en \rudiment{}{·}o{}{·}a formo в зачаточной форме; en \rudiment{}{·}o{}{·}a stato в зачаточном состоянии; 2. анат. рудиментарный, недоразвитый \rudiment{}{·}o{}{·}a vosto рудиментарный хвост. -
19 rudiment
n. rudiment, beginselen[ roe:dimmənt] -
20 rudiment
substantiv1. rudiment, levn, restBlindtarmen betraktas ofta som ett rudiment utan funktion, men så är det fömodligen inte
Blindtarmen betragtes ofte som et rudiment uden funktion, men sådan forholder det sig formodentlig ikke
См. также в других словарях:
rudiment — [ rydimɑ̃ ] n. m. • 1495; lat. rudimentum « apprentissage, premier élément » 1 ♦ Plur. Notions élémentaires d une science, d un art. ⇒ abc, b. a. ba, base, élément. Les rudiments de la grammaire, de la mécanique. 2 ♦ (1782) Ébauche (⇒ embryon) ou … Encyclopédie Universelle
rudiment — RUDIMÉNT, rudimente, s.n. 1. (La pl.) Noţiuni elementare ale unei ştiinţe, ale unei arte. 2. Organ care abia începe să se formeze sau care a rămas nedezvoltat; organ rudimentar. Rudiment de coadă. – Din fr. rudiment, lat. rudimentum. Trimis de… … Dicționar Român
rudiment — rudìment (rudimȅnt) m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. anat. zakržljao ostatak organa koji je izgubio svoju funkciju 2. pren. razg. ostatak, ono što postoji kao zaostatak [rudiment patrijarhalnih odnosa] ETIMOLOGIJA njem. Rudiment ← lat.… … Hrvatski jezični portal
Rudiment — Ru di*ment, n. [L. rudimentum, fr. rudis unwrought, ignorant, rude: cf. F. rudiment. See {Rude}.] 1. That which is unformed or undeveloped; the principle which lies at the bottom of any development; an unfinished beginning. [1913 Webster] but I… … The Collaborative International Dictionary of English
rudiment — 1540s, from M.Fr. rudiment (16c.), from L. rudimentum early training, first experience, beginning, first principle, from rudis unlearned, untrained (see RUDE (Cf. rude)) … Etymology dictionary
Rudiment — Ru di*ment, v. t. To furnish with first principles or rules; to insrtuct in the rudiments. Gayton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Rudimént — (lat.), Anfang, erster Versuch; verkümmerte, unausgebildete (rudimentäre) Form eines Organs. Rudimente, Anfangsgründe; verkümmerte Reste alter Lebensformen … Kleines Konversations-Lexikon
rudiment — index cornerstone, element, embryo, foundation (basis), necessity Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
rudìment — (rudimȅnt) m 〈G mn nātā〉 1. {{001f}}anat. zakržljao ostatak organa koji je izgubio svoju funkciju 2. {{001f}}pren. razg. ostatak, ono što postoji kao zaostatak [∼ patrijarhalnih odnosa] ✧ {{001f}}njem. ← lat … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
rudiment — ► NOUN 1) (rudiments) the first principles of a subject. 2) (rudiments) an elementary or primitive form of something. 3) Biology an undeveloped or immature part or organ. ORIGIN Latin rudimentum, from rudis unwrought … English terms dictionary
rudiment — [ro͞o′də mənt] n. [L rudimentum < rudis: see RUDE] 1. a first principle, element, or fundamental, as of a subject to be learned usually used in pl. [the rudiments of physics] 2. a first slight beginning or appearance, or undeveloped form or… … English World dictionary