-
1 rozweselić
глаг.• повеселить• развеселить• увеселить* * *rozwesel|ić\rozweselićony сов. развеселить* * *rozweselony сов.развесели́ть -
2 rozweselić się
сов.развесели́ться -
3 rozweselić\ się
сов. развеселиться -
4 rozerwać
глаг.• веселить• взорвать• забавлять• лопаться• позабавить• потешать• развлекать• развлечь• разорвать• разрывать• тешить• увеселять* * *rozerw|ać\rozerwaćę, \rozerwaćie, \rozerwaćij, \rozerwaćany сов. 1. разорвать;2. развлечь, развеселить+2. rozweselić
* * *rozerwę, rozerwie, rozerwij, rozerwany сов.1) разорва́ть2) развле́чь, развесели́тьSyn:rozweselić 2) -
5 rozochocić
глаг.• оживлять• подбодрять• развеселить* * *rozochoc|ić\rozochocićę, \rozochocićony сов. 1. развеселить;2. разохотить, раззадорить+1. rozweselić 2. ożywić, rozruszać
* * *rozochocę, rozochocony сов.1) развесели́ть2) разохо́тить, раззадо́ритьSyn: -
6 ubawić
глаг.• веселить• забавлять• позабавить• потешать• развлекать• развлечь• тешить• увеселять* * *забавить, позабавить, развеселить, уморитьodjąć, ująć, zabrać, zmniejszyć убавить* * *ubawi|ć\ubawićony сов. рассмешить, развеселить, потешить+rozśmieszyć, rozweselić
* * *ubawiony сов.рассмеши́ть, развесели́ть, поте́шитьSyn: -
7 zabawić
глаг.• веселить• позабавить• потешить• развлечь* * *zabawi|ć\zabawićony сов. 1. развлечь, занять;2. книжн. провести время, задержаться, пробыть (где-л., у кого-л.); długo nie \zabawićę я долго не задержусь+1. rozweselić 2. zatrzymać się
* * *zabawiony сов.1) развле́чь, заня́ть2) книжн. провести́ вре́мя, задержа́ться, пробы́ть (где-л., у кого-л.)długo nie zabawię — я до́лго не задержу́сь
Syn:rozweselić 1), zatrzymać się 2) -
8 pocieszyć
глаг.• порадовать• утешать• утешить* * *утешитьrozbawić, rozweselić, zabawić потешить* * *pociesz|yć\pocieszyćony сов. утешить* * *pocieszony сов.уте́шить -
9 rozerwać się
сов.1) разорва́тьсяsznur się rozerwał — верёвка разорвала́сь (ло́пнула)
pocisk się rozerwał — снаря́д разорва́лся
2) развле́чься, рассе́ятьсяSyn: -
10 rozochocić się
сов.1) развесели́ться2) разохо́титься, раззадо́ритьсяSyn: -
11 rozerwać\ się
rozerwa|ć sięсов. 1. разорваться;sznur się \rozerwać\ sięl верёвка разорвалась (лопнула); pocisk się \rozerwać\ sięł снаряд разорвался;
2. развлечься, рассеяться+2. rozweselić się, zabawić się
-
12 rozochocić\ się
сов. 1. развеселиться;2. разохотиться, раззадориться+1. rozweselić się 2. ożywić się, rozruszać się
-
13 Stimmung
in Stimmung bringen wprawi(a)ć w dobry humor, fam. rozruszać pf;nicht in Stimmung sein być nie w humorze;in Stimmung kommen rozweselić się pf
См. также в других словарях:
rozweselić — dk VIa, rozweselićlę, rozweselićlisz, rozweselićsel, rozweselićlił, rozweselićlony rozweselać ndk I, rozweselićam, rozweselićasz, rozweselićają, rozweselićaj, rozweselićał, rozweselićany «uczynić wesołym, wprawić w dobry humor; rozbawić»… … Słownik języka polskiego
rozweselać się – rozweselić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się wesołym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozweselił się w jej towarzystwie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozchmurzyć — dk VIb, rozchmurzyćrzę, rozchmurzyćrzysz, rozchmurzyćchmurz, rozchmurzyćrzył, rozchmurzyćrzony rozchmurzać ndk I, rozchmurzyćam, rozchmurzyćasz, rozchmurzyćają, rozchmurzyćaj, rozchmurzyćał, rozchmurzyćany «uczynić pogodnym, nie zasępionym;… … Słownik języka polskiego
rozpogodzić — dk VIa, rozpogodzićdzę, rozpogodzićdzisz, rozpogodzićgódź, rozpogodzićdził, rozpogodzićdzony rozpogadzać ndk I, rozpogodzićam, rozpogodzićasz, rozpogodzićają, rozpogodzićaj, rozpogodzićał, rozpogodzićany «uczynić pogodnym, wesołym; rozweselić,… … Słownik języka polskiego
rozbawić — dk VIa, rozbawićwię, rozbawićwisz, rozbawićbaw, rozbawićwił, rozbawićwiony rozbawiać ndk I, rozbawićam, rozbawićasz, rozbawićają, rozbawićaj, rozbawićał «wzbudzić w kimś wesołość, rozweselić kogoś, wprowadzić kogoś w dobry, pogodny nastrój,… … Słownik języka polskiego
rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… … Słownik języka polskiego
ubawić — dk VIa, ubawićwię, ubawićwisz, ubaw, ubawićwił, ubawićwiony «uprzyjemnić komuś czas, zabawić; wywołać wesołość, rozśmieszyć, rozweselić» Ubawić kogoś opowiadaniami, dowcipami. Ubawił nas swoją naiwnością. ubawić się «zostać ubawionym,… … Słownik języka polskiego
ucieszyć — dk VIb, ucieszyćszę, ucieszyćszysz, uciesz, ucieszyćszył, ucieszyćszony «sprawić (komuś) radość, przyjemność, wywołać zadowolenie, wesołość; uradować, rozweselić, zabawić» Nowina ucieszyła kogoś. Jego przybycie wcale mnie nie ucieszyło. ◊… … Słownik języka polskiego
dla śmiechu [żartów] — {{/stl 13}}{{stl 7}} po to, aby wzbudzić śmiech, rozbawić, rozweselić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie bierz tego na poważnie, powiedziałem to dla śmiechu! Dla żartów wrzucili kolegę do wody. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozweselać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, rozweselaćam, rozweselaća, rozweselaćają, rozweselaćany {{/stl 8}}– rozweselić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozweselaćlę, rozweselaćli, rozweselaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś staje się wesoły;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
