(rozdrażnić)

См. также в других словарях:

• rozdrażnić — dk VIa, rozdrażnićnię, rozdrażnićnisz, rozdrażnićnij, rozdrażnićnił, rozdrażnićniony rozdrażniać ndk I, rozdrażnićam, rozdrażnićasz, rozdrażnićają, rozdrażnićaj, rozdrażnićał, rozdrażnićany 1. «drażniąc spowodować zwiększenie bolesności… …   Słownik języka polskiego

• rozdrażniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozdrażniaćam, rozdrażniaća, rozdrażniaćają, rozdrażniaćany {{/stl 8}}– rozdrażnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozdrażniaćnię, rozdrażniaćni, rozdrażniaćnij, rozdrażniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płachta — pot. Działać, podziałać na kogoś jak, niczym (czerwona) płachta na byka «drażnić, rozdrażnić kogoś, złościć, rozzłościć, doprowadzać, doprowadzić kogoś do gniewu»: Wiedziałem, że nigdy nie zostanę ani dobrym referentem, ani głównym księgowym.… …   Słownik frazeologiczny

• podirytować — dk IV, podirytowaćtuję, podirytowaćtujesz, podirytowaćtuj, podirytowaćował, podirytowaćowany «trochę kogoś zdenerwować, zirytować, rozdrażnić» Podirytować kogoś swoim uporem. podirytować się «ulec irytacji, rozdrażnieniu» …   Słownik języka polskiego

• poruszyć — dk VIb, poruszyćszę, poruszyćszysz, poruszyćrusz, poruszyćszył, poruszyćszony poruszać ndk I, poruszyćam, poruszyćasz, poruszyćają, poruszyćaj, poruszyćał, poruszyćany 1. «wyprowadzić z pierwotnego położenia, wprawić w ruch; ruszyć coś z miejsca» …   Słownik języka polskiego

• rozdrażnienie — n I 1. rzecz. od rozdrażnić. 2. lm D. rozdrażnienieeń «podniecenie nerwowe będące wynikiem doznanej przykrości, zmęczenia itp.» Histeryczne rozdrażnienie. Wpaść w rozdrażnienie, w stan rozdrażnienia …   Słownik języka polskiego

• rozstroić — dk VIa, rozstroićstroję, rozstroićstroisz, rozstroićstrój, rozstroićstroił, rozstroićstrojony rozstrajać ndk I, rozstroićam, rozstroićasz, rozstroićają, rozstroićaj, rozstroićał, rozstroićany 1. «doprowadzić do rozstroju, spowodować rozstrój,… …   Słownik języka polskiego

• zdenerwować — dk IV, zdenerwowaćrwuję, zdenerwowaćrwujesz, zdenerwowaćrwuj, zdenerwowaćował, zdenerwowaćowany «wyprowadzić z równowagi; rozdrażnić, zirytować» Zdenerwowało go to wydarzenie. Był okropnie zdenerwowany. zdenerwować się «stracić równowagę, wpaść w …   Słownik języka polskiego

• zirytować — [wym. z irytować] dk IV, zirytowaćtuję, zirytowaćtujesz, zirytowaćtuj, zirytowaćował, zirytowaćowany «przyprawić kogoś o irytację; rozdrażnić, zdenerwować, rozgniewać» Bardzo, trochę kogoś zirytować. Zirytować kogoś swoją arogancją, swoim… …   Słownik języka polskiego

• zniecierpliwić — dk VIa, zniecierpliwićwię, zniecierpliwićwisz, zniecierpliwićliw, zniecierpliwićwił, zniecierpliwićwiony «doprowadzić kogoś do utraty cierpliwości; zdenerwować, rozdrażnić» Zniecierpliwić kogoś milczeniem, uporem. Był zniecierpliwiony długim… …   Słownik języka polskiego

• rozdrażnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. rozdrażnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan nerwowego niepokoju wywołany różnymi czynnikami, np.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień