(robocza)

См. также в других словарях:

• roboczy — 1. «przeznaczony do pracy, na pracę; wykonujący pracę, pomagający w pracy, ułatwiający pracę; należny za pracę» Brygada robocza. Karta robocza. Ubranie robocze. Zwierzę robocze. ∆ Dniówka robocza «liczba godzin przepracowanych przez jednego… …   Słownik języka polskiego

• radlica — ż II, DCMs. radlicacy; lm D. radlicaic 1. roln. «część robocza radła służąca do spulchniania gleby przy uprawie roślin okopowych» 2. roln. «robocza część składowa siewnika żłobiąca w glebie bruzdki, do których wpadają ziarna siewne» …   Słownik języka polskiego

• ЗАХВАТКА — участок фронта работ, на котором бригада непрерывно ведёт один или несколько видов работ (Болгарский язык; Български) участък (от работен фронт) (Чешский язык; Čeština) záběr (Немецкий язык; Deutsch) Arbeitsabschnitt; Takt (Венгерский язык;… …   Строительный словарь

• kwestia — Coś nie ulega, nie podlega kwestii «coś jest pewne, niewątpliwe, nie może być podważone»: Nie ulega kwestii, że postęp mechanizacji, automatyzacji, robotyzacji i – jak to się jeszcze nazywa – powoduje i musi powodować stały spadek zapotrzebowania …   Słownik frazeologiczny

• bluza — ż IV, CMs. bluzazie; lm D. bluz «górna część ubrania sportowego, roboczego lub munduru, mająca fason koszulowy lub wszyta w pasek i sięgająca do bioder» Bluza marynarska, harcerska. Bluza robocza. Bluza z płótna, z drelichu, z sukna. Nosić do… …   Słownik języka polskiego

• brygada — ż IV, CMs. brygadaadzie; lm D. brygadaad 1. «zorganizowana grupa ludzi wykonujących jakąś określoną pracę lub zadanie» Brygada robocza. Brygada remontowa, transportowa. Młodzieżowa brygada żniwna. Brygada monterów. 2. wojsk. «związek taktyczny… …   Słownik języka polskiego

• czerpak — m III, D. a, N. czerpakkiem; lm M. i 1. «naczynie drewniane lub metalowe z trzonkiem lub uchem, służące do czerpania cieczy lub ciał sypkich» Góralski, drewniany czerpak. Czerpak do mleka, do wody. 2. techn. «część robocza czerparek, koparek,… …   Słownik języka polskiego

• dźwignica — ż II, DCMs. dźwignicacy; lm D. dźwignicaic techn. «maszyna robocza do przenoszenia ciał stałych na małą odległość ruchem przerywanym» …   Słownik języka polskiego

• grupa — ż IV, CMs. grupapie; lm D. grup 1. «pewna liczba jednostek skupiona w wyodrębniającą się całość» Grupa drzew. Grupa młodzieży, sportowców, uczniów, zwiedzających. Rozejść się grupami. Dzielić na grupy. Dyskutować w grupach. Zbierać się w grupy. 2 …   Słownik języka polskiego

• gryz — m IV, D. u, Ms. gryzzie; lm M. y techn. «uzbrojona część robocza narzędzia wiertniczego mająca kształt krążka, walca, stożka itp.» …   Słownik języka polskiego

• gryzowy — przym. od gryz ∆ Świder gryzowy «świder wiertniczy obrotowy, którego część roboczą stanowią gryzy» …   Słownik języka polskiego