Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

(psoty)

См. также в других словарях:

  • psotny — psotnyni, psotnyniejszy «lubiący płatać psoty, wyrządzający psoty; będący psotą» Psotny chłopiec. Psotne zachowanie. Psotna zabawa …   Słownik języka polskiego

  • psi — 1. Psie figle «bezmyślne, czasem złośliwe psoty»: (...) trzymały się go różne psie figle i pod tym względem nie brakło mu nigdy coraz to nowych pomysłów. Z. Kosidowski, Opowieści. 2. Psie przywiązanie, psia wierność «głębokie przywiązanie,… …   Słownik frazeologiczny

  • figiel — m I, D. figielgla; lm M. figielgle, D. figielglów, rzad. figielgli 1. «psota, żart, psikus, krotochwila» Sztubacki, wesoły, złośliwy figiel. Spłatać figla. Zaprzestać figlów. Komuś tylko figle w głowie. ◊ O mały figiel «o mało, omal» ◊ Psi figiel …   Słownik języka polskiego

  • migiel — m I, D. migielgla; lm M. migielgle, D. migielgli tylko w wyrażeniu: Figle migle «żarty, psoty, psikusy» Stroić figle migle …   Słownik języka polskiego

  • nieszkodliwy — nieszkodliwywi «nie wyrządzający szkody, nie grożący niebezpieczeństwem, nie działający ujemnie, nie mający złego wpływu; niegroźny» Nieszkodliwe psoty. Chory umysłowo nieszkodliwy dla otoczenia. Środki farmakologiczne nieszkodliwe dla zdrowia. ◊ …   Słownik języka polskiego

  • psocić — ndk VIa, psocićcę, psocićcisz, psocićpsoć, psocićcił, psocićcony «płatać figle, robić psoty» Psocić z przekory, z żywości. Psocić za plecami rodziców …   Słownik języka polskiego

  • psotnik — m III, DB. a, N. psotnikkiem; lm M. psotnikicy, DB. ów «człowiek lubiący psoty, figlarz» Jakiś psotnik zrobił mi niespodziankę …   Słownik języka polskiego

  • spsocić — dk VIa, spsocićcę, spsocićcisz, spsoć, spsocićcił «dopuścić się psoty, spłatać figla» …   Słownik języka polskiego

  • swawola — ż I, DCMs. swawolali; lm D. swawolali 1. «dokazywanie, zabawa, figle, psoty» Dziecinne swawole. Paweł spokojny, nie wadził nikomu, Gaweł najdziksze wymyślał swawole. (Fredro) Jedzą, piją, lulki palą, tańce, hulanka, swawola. (Mickiewicz) 2.… …   Słownik języka polskiego

  • zbytek — m III, D. zbytektku, N. zbytektkiem; lm M. zbytektki 1. «przepych, wystawność, luksus; rzecz, bez której można się obejść, nie służąca codziennym materialnym potrzebom» Przedmioty zbytku. Otaczać się zbytkiem. Nie stać mnie na zbytki. 2. blm… …   Słownik języka polskiego

  • dziecięcy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do dzieci; przeznaczony dla dzieci : {{/stl 7}}{{stl 10}}Teatr dziecięcy. Literatura dziecięca. Szpital dziecięcy. Choroby dziecięce.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»