-
1 przodować
-uję, -ujesz; viprzodować w czymś — to excel in lub at sth
* * *ipf.lead the way ( w czymś in l. at sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przodować
-
2 cel|ować
impf vi 1. (mierzyć) to aim (do kogoś/czegoś at sb/sth)- celować w kogoś/coś to aim at a. for sb/sth- celować do kogoś z rewolweru/karabinu to aim a revolver/rifle at sb- celować w serce/głowę to aim for the heart/head2. (być skierowanym) to point (w kogoś/coś at sb/sth)- jej palec celował we mnie her finger was pointing at a. towards me3. (przodować) to excel (w czymś at a. in sth)- celować w sporcie/naukach ścisłych to excel at sport/in the sciences4. pot. (starać się zdążyć) to aim- celowaliśmy na ostatni autobus, ale się spóźniliśmy we were aiming to get the last bus, but we were too late- sportowcy celowali z formą na olimpiadę the athletes were aiming to be on form in time for the Olympics ⇒ wcelowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cel|ować
-
3 prowa|dzić
impf Ⅰ vt 1. (wieść) to lead [dziecko, zwierzę]- prowadzić kogoś do stołu to lead sb over a. to escort sb to the table- co czwartek prowadziła go na spacer/na badanie krwi every Thursday she took him for a walk/blood test ⇒ zaprowadzić2. (być pierwszym) to lead [grupę, wycieczkę]- prowadzić mazura/poloneza to lead the mazurka/polonaise3. (przesuwać, wodzić) prowadzić pióro/ołówek to guide a pen/pencil- prowadzić smyczek to draw the bow, to bow- prowadzić piłkę/krążek to dribble the ball/puck- prowadzić ręką/palcem po czymś to run one’s hand/finger over sth ⇒ poprowadzić4. (kierować pojazdem) to drive [samochód, motocykl]; to fly [samolot]- ona bardzo dobrze prowadzi she’s a very good driver5. (doprowadzać) to carry- żyły prowadzą krew do serca the veins carry the blood to the heart- te rury prowadziły wodę do starego domu these pipes conveyed water to the old house6. (kierować w tańcu) to lead [partnerkę]- przyjemnie się z nim tańczy, bo dobrze prowadzi it’s fun to dance with him because he leads well- pewnie prowadził swą partnerkę w tańcu he led his dancing partner confidently7. (sprawować nadzór) to run [dom, firmę, sklep, restaurację]; to preside over, to chair [spotkanie, zebranie, obrady]- prowadzić orkiestrę to conduct an orchestra8. (realizować, wykonywać) to conduct [badania]; to carry on, to have [rozmowę]; to do [interesy]- prowadzić spór to have an argument- prowadzić korespondencję to carry on a. to conduct (a) correspondence- prowadzić dziennik/dziennik pokładowy to keep a diary/log (book)- prowadzić dochodzenie/śledztwo to carry out a. conduct an investigation a. inquiry- prowadzić sprzedaż obuwia sportowego/mebli ogrodowych kryt. to sell sports shoes/garden furniture- prowadzić wykład to give a. deliver a lecture- prowadzić lekcję to conduct a. hold (a) class- prowadzić sprawę to hear a case9. Mat. prowadzić równoległą to draw a parallel line ⇒ poprowadzić 10. Budow. to construct [drogę, chodnik] ⇒ poprowadzić 11. Muz. to lead [linię melodyczną] 12. Ogr. to train [krzewy, pnącza] 13. Techn. prowadzić wiertło to guide a drill- prowadzić chodnik (w kopalni) to drive a heading (in the mine)Ⅱ vi 1. (wskazywać drogę) to lead- te schody prowadzą do piwnicy the staircase leads to the cellar- ścieżka prowadziła do stacji/przez las the path led to the station/through the woods2. (przodować) to lead, to take the lead- prowadzić 2:0 to lead 2-0- prowadzić o 5 sekund to lead by 5 seconds- prowadzić trzema punktami to have a lead of three points- w pierwszej połowie nasi prowadzili 1:0 our team took a 1-0 lead in the first half- socjaliści prowadzili w pierwszej turze wyborów the Socialists took the lead in the first round of the elections3. (powodować) to cause vt (do czegoś sth); to lead (do czegoś to sth)- palenie często prowadzi do raka płuc smoking often causes lung cancer- takie postępowanie prowadzi do śmieszności such behaviour makes one look ridiculousⅢ prowadzić się 1. (trzymać się) spacerowali prowadząc się pod rękę/za ręce they were walking along arm in arm/holding hands- prowadzą się jak zakochani they behave a. carry on as though they were in love2. (postępować) kobieta/dziewczyna źle się prowadząca a woman of loose morals, a woman of easy virtue- przyzwoicie się prowadziła she led a blameless life- prowadził się nienagannie he conducted himself with the utmost propriety książk.- mówili, że się źle prowadziła they said she was a woman of easy virtue- □ dźwięk prowadzący Muz. leading note■ prowadzić kogoś do ołtarza to lead sb to the altar- prowadzić dom otwarty to keep (an) open house- prowadzić kogoś na pasku a. na sznurku to have/keep sb on a short a. tight leash- prowadzić beztroskie/hulaszcze życie to lead a life of pleasure/a life of dissipation a. a decadent life- prowadzić bujne życie towarzyskie to have an active social life; (często wychodzić z domu) to go out a lot; (przyjmować gości) to entertain a lot- do niczego nie prowadzić to lead nowhereThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prowa|dzić
-
4 przod|ować
impf vi to lead the way przen. (w czymś in sth)- przodować w produkcji samochodów to be a leading car producer- zawsze przodował w dobrych pomysłach he always came up with the best ideasThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przod|ować
-
5 przodując|y
Ⅰ pa ⇒ przodować Ⅱ adj. [osoba, instytucja, kraj] leading- kraje przodujące pod względem uprzemysłowienia the leading industrialized countries- zajmować przodujące miejsce a. odgrywać przodującą rolę w świecie to play a leading role in the worldThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przodując|y
См. также в других словарях:
przodować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, przodowaćduję, przodowaćduje {{/stl 8}}{{stl 7}} być pierwszym, najlepszym pod jakimś względem w pewnej zbiorowości; górować, celować w czymś, stać na czele czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przodować w pracy, nauce,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przodować — ndk IV, przodowaćduję, przodowaćdujesz, przodowaćduj, przodowaćował «być najlepszym, pierwszym, przewyższać kogoś pod jakimś względem; górować, celować w czymś; przewodzić, stać na czele» Przodować w sporcie, w pracy. Przodować w produkcji.… … Słownik języka polskiego
wieść — I. Głucha wieść zob. głuchy 1. Hiobowa wieść zob. hiobowy. Wieść głosi, niesie zob. głosić. Wieść gruchnęła zob. gruchnąć. Wieść o kimś, o czymś zaginęła zob. zaginąć. II. Wieść, wodzić prym, rej «górować, celować w czymś, mieć … Słownik frazeologiczny
awangarda — ż IV, CMs. awangardardzie 1. lm D. awangardaard «grupa ludzi przodujących, torujących nowe drogi w jakiejś dziedzinie» Należeć, wejść do awangardy kulturalnej. Działalność awangardy technicznej, naukowej. Ideologia awangardy ludzi teatru. ◊ Iść,… … Słownik języka polskiego
celować — I ndk IV, celowaćluję, celowaćlujesz, celowaćluj, celowaćował, celowaćowany «mierzyć do celu» Celować do napastnika z pistoletu. Celować w środek tarczy, w czyjąś pierś, w głowę. przen. «zmierzać do czegoś, dążyć do osiągnięcia czegoś; starać się … Słownik języka polskiego
górować — ndk IV, górowaćruję, górowaćrujesz, górowaćruj, górowaćował 1. «być wyższym od kogoś lub czegoś; być wyżej położonym, wznosić się ponad coś, przewyższać kogoś, coś wzrostem, wysokością» Nad miastem górował komin fabryczny. Topole w parku górowały … Słownik języka polskiego
królować — ndk IV, królowaćluję, królowaćlujesz, królowaćluj, królowaćował «sprawować rządy w królestwie, panować w królestwie» Dynastia Jagiellonów królowała w Polsce wieki. przen. a) «zajmować najważniejsze miejsce, przodować, wybijać się, panować» W… … Słownik języka polskiego
prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę … Słownik języka polskiego
przodowanie — n I rzecz. od przodować … Słownik języka polskiego
wieść — I ż V, DCMs. wieśćści; lm MD. wieśćści książk. «wiadomość, często nie sprawdzona na temat faktu lub wypadku; pogłoska, fama» Alarmująca, nagła, pomyślna, smutna, tragiczna, dobra, zła wieść. Odebrać, otrzymać wieści od kogoś. Brak o kimś, o czymś … Słownik języka polskiego
celować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, celowaćluję, celowaćluje, celowaćany {{/stl 8}}– wycelować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mierzyć z czegoś (np. broni) do celu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień