-
1 przemowa
сущ.• речь• язык* * *przem|owa♀, мн. Р. \przemowaów речь, выступление ň;wygłosić \przemowaowe произнести речь, выступить с речью
+ mowa, przemówienie* * *ж, мн P przemówречь, выступле́ние nwygłosić przemowę — произнести́ речь, вы́ступить с ре́чью
Syn: -
2 przemówienie
сущ.• обращение• речь• язык* * *☼ речь ž, выступление;\przemówienie powitalne приветственная речь
+ przemowa, mowa* * *сречь ż, выступле́ниеprzemówienie powitalne — приве́тственная речь
Syn: -
3 rzecz
сущ.• вещь• вопрос• дело• имущество• объект• повод• предмет• пункт• случай• факт* * *вещьmowa, przemowa, przemówienie речь* * *♀, мн. И. \rzeczу вещь;spakować \rzeczу уложить вещи; biuro \rzeczy znalezionych бюро находок; ● spis \rzeczу содержание, оглавление; \rzecz gustu дело вкуса; istota (sedno) \rzeczy суть дела; stan (postać) \rzeczу положение вещей; niestworzone \rzeczу чепуха, небылицы; wziąć się (zabrać się) do \rzeczy приступить к делу;
znać się na \rzeczу быть знатоком своего дела, хорошо разбираться (в чём-л.);\rzecz dzieje się w... дело происходит в...; w gruncie \rzeczу в сущности, собственно говоря; па \rzecz kogoś, czegoś в пользу кого-л. (чыо-л.), чегол.; nie od \rzeczy będzie przypomnieć... нелишне напомнить..; \rzecz w tym..., \rzecz polega na tym... дело в том...* * *ж, мн И rzeczyspakować rzeczy — уложи́ть ве́щи
- rzecz gustubiuro rzeczy znalezionych — бюро́ нахо́док
- istota rzeczy
- sedno rzeczy
- stan rzeczy
- postać rzeczy
- niestworzone rzeczy
- wziąć się do rzeczy
- zabrać się do rzeczy
- znać się na rzeczy
- rzecz dzieje się w...
- w gruncie rzeczy
- na rzecz kogoś, czegoś
- nie od rzeczy będzie przypomnieć...
- rzecz w tym...
- rzecz polega na tym...
См. также в других словарях:
przemowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. przemowawie; lm D. przemowamów {{/stl 8}}{{stl 7}} uroczysta wypowiedź z jakiejś okazji, skierowana do zgromadzenia; przemówienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wygłosić przemowę. Wysłuchać przemowy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przemowa — ż IV, CMs. przemowawie; lm D. przemowamów «okolicznościowa wypowiedź, często o charakterze uroczystym, skierowana do jakiegoś zgromadzenia; dłuższa wypowiedź; przemówienie, mowa» Przemowa powitalna, pochwalna. Godzinna przemowa. Wygłosić przemowę … Słownik języka polskiego
Снядецкий, Иван Андреевич — ректор Виленского университета, известный астроном, математик и польский общественный деятель, род. в 1756 г., 29 августа, в великом княжестве Познанском, в Гнезненском воеводстве, в местечке Криницкого прихода Жнине. Болезненный с детства, С.… … Большая биографическая энциклопедия
Ярковский, Антоний — доктор философии, первый префект Кременецкой гимназии, преобразованной впоследствии в лицей. Известен своими сорокалетними заслугами в области народного просвещения. Был любим и уважаем своими учениками, среди которых умел поддерживать школьную… … Большая биографическая энциклопедия
Щавинский — (Szczawiński, 1577 1673) известный своим красноречием воевода брестский. Был маршалком сейма в 1616 г.; в 1622 г. стал воеводой брестско куявским. Кроме произнесенных на сеймах речей, Щ. напечатал: Przemowa na pogrzebie Andrzeja Boboli (Вильна,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
alokucja — ż I, DCMs. alokucjacji; lm D. alokucjacji (alokucjacyj) książk. «uroczysta przemowa; zwrot rozpoczynający przemowę» Forma alokucji. Wygłosić alokucję. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
oracja — ż I, DCMs. oracjacji; lm D. oracjacji (oracjacyj) 1. «ozdobna, kwiecista mowa, przemówienie wygłaszane przy uroczystych okazjach, świętach itp.; dziś często żartobliwie: długa, napuszona przemowa» Oracja powitalna. 2. rel. «w liturgii rzymskiej:… … Słownik języka polskiego
perora — ż IV, CMs. peroraorze; lm D. peroraor 1. książk. «rozwlekłe, nudne upominanie, pouczanie; reprymenda» Prawić komuś perory. 2. przestarz. «uroczysta przemowa; oracja» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
przemówienie — n I 1. rzecz. od przemówić. 2. lm D. przemówieniewień «wypowiedź okolicznościowa skierowana do jakiegoś zgromadzenia, rzadziej do osoby; przemowa, mowa» Przemówienie powitalne, pożegnalne. Wygłosić, mieć przemówienie. Wystąpić z przemówieniem … Słownik języka polskiego
toast — m IV, D. u, Ms. toastaście; lm M. y «krótka przemowa wygłoszona w celu uczczenia kogoś, czegoś, życzenia komuś pomyślności, udania się czegoś itp., po której następuje wypicie kieliszka wina lub wódki» Toast na cześć solenizanta, jubilata.… … Słownik języka polskiego
dyskurs — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dyskurssie {{/stl 8}}{{stl 7}} rozmowa, dyskusja, przemowa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prowadzić, toczyć dyskurs. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień