-
1 przekląć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przekląć
-
2 przekląć
przekląć pf →LINK="przeklinać" przeklinać -
3 przekląć
-
4 przekląć
глаг.• выругать• выругаться• изругать• проклясть* * *przekl|ąć\przekląćnę, \przekląćnie, \przekląćnij, \przekląćety сов. проклясть* * *przeklnę, przeklnie, przeklnij, przeklęty сов.прокля́сть -
5 przekląć
maudire -
6 przekląć
-
7 przekląć
проклясти -
8 przeklinać
impf ⇒ przekląć* * *1. -am, -asz, przekląć; perf; vt 2.* * *ipf.1. (= używać przekleństw) swear, curse; przeklinał na czym świat stoi he was like a trooper; przeklinać tak, że aż uszy więdną swear like hell; swear so that sb's ears wither.2. (= potępiać coś) damn, curse; przeklinam dzień, w którym się urodziłem I wish I had never been born.3. (= rzucać klątwę) curse.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeklinać
-
9 выругаться
-
10 изругать
-
11 вилаятися
-
12 проклясти
prokl'astyдієсл.przekląć, rzucić klątwę -
13 verfluchen
-
14 curse
[kəːs] 1. vikląć (zakląć perf), przeklinać2. vt 3. n( spell) klątwa f, przekleństwo nt; (swearword, scourge) przekleństwo nt* * *[kə:s] 1. verb1) (to wish that evil may fall upon: I curse the day that I was born!; The witch cursed him.) przeklinać2) (to use violent language; to swear: He cursed (at his own stupidity) when he dropped the hammer on his toe.) kląć2. noun1) (an act of cursing, or the words used: the witch's curse.) przekleństwo, klątwa2) (a thing or person which is cursed: Having to work is the curse of my life.) przekleństwo• -
15 damn
[dæm] 1. vt 2. n ( inf)3. adj ( inf)I don't give a damn — mam to gdzieś (inf)
(also: damned) cholerny (inf)damn (it)! — cholera! (inf)
* * *[dæm] 1. verb1) (to sentence to unending punishment in hell: His soul is damned.) skazać na potępiemie2) (to cause to be condemned as bad, unacceptable etc: That film was damned by the critics.) potępić2. interjection(expressing anger, irritation etc: Damn! I've forgotten my purse.) cholera!3. noun(something unimportant or of no value: It's not worth a damn; I don't give a damn! (= I don't care in the least).) figa, nic- damned- damning -
16 выругать
глаг.• kląć• naurągać• nawyzywać• przeklinać• przekląć• skarcić• zakląć• zwymyślać -
17 проклясть
глаг.• kląć• przeklinać• przekląć• wykląć -
18 przeklę|ty
Ⅰ pp ⇒ przekląć Ⅱ adj. damned, blasted pot.- ten przeklęty samochód znowu nie chce zapalić this blasted car won’t start again- to przeklęte babsko na mnie naskarżyło pot. that damned old bat has complained about me- kiedy skończy się ta przeklęta wojna! let this damned war be over!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeklę|ty
-
19 rzu|cić
impf — rzu|cać pf Ⅰ vt 1. (cisnąć) to throw- rzucić coś a. czymś to throw sth- rzucić w kogoś kamieniem to throw a stone at sb- rzucić coś w kąt to throw sth aside- rzucić komuś koniec liny to throw sb one end of a rope- rzucić sieci to cast the nets- rzucić kotwicę to drop a. cast anchor- rzucić broń to drop one’s weapons- rzuć broń! drop the gun!- rzucić monetą to toss a coin- rzucić monetą, kto pójdzie to toss up who should go- rzućmy monetą let’s toss for it2. (powalić) [cios, wybuch, osoba] to throw- rzucić przeciwnika na deski to throw one’s opponent to the ground- wichura rzuciła nim o ścianę the wind threw him against the wall- zahamował tak ostro, że aż go rzuciło na szybę he braked so abruptly that he was thrown against the windscreen3. (poruszyć gwałtownie) [osoba, zwierzę] to toss- rzucać głową/ramionami to toss one’s head/arms- konie rzucały łbami the horses were tossing their heads4. (potrząsnąć) [wiatr] to toss [łódką]- fale rzucały statkiem waves tossed the ship about- samolotem rzucało the plane was tossed about- samochód rzucał na wybojach the car bumped over the rutted road- rzucały nim drgawki he was shaken by convulsions5. (wysłać) to send [wojska, piechotę]- rzucić oddziały do natarcia to send the troops into battle- rzucić na rynek nowy produkt to launch a new product- do sklepu rzucili masło/mięso pot. there’s some butter/meat at the grocery6. (emitować) [lampa, drzewo] to cast, to throw [światło, cień]- latarnia rzucała krąg światła na chodnik the street lamp cast a ring of light on the pavement- rzucić nowe światło na coś przen. [dowód, odkrycie] to shed new light on sth7. (wyświetlić, namalować, opisać) [osoba] to throw [obraz]- rzucić obraz na ścianę/ekran to throw an image onto a wall/screen- rzucić coś na papier to put sth on paper- ciemny wzór rzucony na białe tło a dark pattern against a white background8. (skierować) to cast [czar, zaklęcie, oskarżenie]; to throw, to cast [spojrzenie, uśmiech]- rzucić na kogoś urok to cast a spell on sb- rzucić komuś wyzwanie to throw down the gauntlet to sb- rzucić komuś spojrzenie pełne nienawiści to throw sb a look of hatred- rzucić na coś okiem to have a look at sth- rzucić na kogoś podejrzenie to cast suspicion on sb9. (powiedzieć) rzucić rozkaz/pytanie to order/to ask a question- rzucać uwagi to make remarks- rzucić przekleństwo to curse- rzucić komuś w twarz obelgę to throw an insult at sb- rzucić myśl a. pomysł, żeby… to come up with an idea to…- rzucić hasło do odmarszu to give an order to depart- rzucić hasło odnowy moralnej to call for moral revival- „zobaczysz, że mam rację” – rzucił na odchodnym ‘you’ll see I was right,’ was his parting shot10. (zbudować) to throw- rzucić most przez rzekę to throw a bridge over a river11. (zdecydować o miejscu pobytu) los rzucił go do Francji he found himself in France 12. pot. (porzucić) to leave; to dump pot. [żonę, męża]- chłopak ją rzucił her boyfriend dumped her- rzucił ją dla młodszej he left her for a younger woman13. (zrezygnować) to give [sth] up [palenie, pracę]- rzucić szkołę to give up a. quit school- rzucić wszystko w diabły pot. to let it all go to hell- rzucił wszystko i wyjechał he dropped everything and left- rzucił wszystko i wybiegł z domu he dropped everything and ran outsideⅡ rzucić się — rzucać się 1. (skoczyć, paść) to throw oneself- rzucić się w przepaść/z okna to throw oneself off a rock/out of a window- rzucić się pod pociąg to throw oneself in front of a train- rzucić się na ziemię/łóżko to throw oneself on the ground/bed2. (pobiec) to rush; (skoczyć) to lunge- rzucić się do drzwi to rush towards the door- rzucić się do przodu to lunge forward- rzucić się do ucieczki to dart away- rzucić się w pościg za kimś to dart after sb- rzucić się komuś na ratunek to rush to sb’s rescue3. (zaatakować) rzucić się na kogoś to throw oneself at sb- rzucić się na kogoś z nożem to lunge at sb with a knife- rzucił się na niego pies he was attacked by a dog4. (zabrać się z zapałem) to throw oneself- rzucić się w wir pracy to throw oneself into work- rzucił się na jedzenie he attacked the food ravenously- rzucać się na książki to read voraciously- rzucić się robić coś to rush to do sth- wszyscy rzucili się kupować maski gazowe people rushed to buy gas masks5. (miotać się) to thrash about; (we śnie) to toss about- rzucać się przez sen to toss about in one’s sleep- ryba rzucała się na piasku the fish was thrashing about on the sand6. (obruszyć się) to bridle- rzucił się na to oskarżenie he bridled at the accusation7. pot. (wdać się) [infekcja, zakażenie] to set in- rzuciła się gangrena gangrene set in- rzuciło jej się na płuca/nerki her lungs/kidneys were affected- na mózg a. rozum mu się rzuciło it made him crazy8. pot. (wydać pieniądze) to lash out pot.- rzucił się i kupił jej złoty pierścionek he lashed out and bought her a gold ringⅢ rzucać się pot. (wykłócać się) to argue; (sprawiać kłopot) to cause trouble■ rzucać mięsem pot. to hurl abuse- rzucać się w oczy to be conspicuous, to stick out- od razu rzucało się w oczy, że… it was clearly visible that…- rzuciło mi się w oczy, że… I noticed that…- rzucający/nierzucający się w oczy conspicuous/inconspicuousThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzu|cić
-
20 maudire
1. kląć2. przeklinać3. przekląć4. przeklęcie5. wyklinać6. złorzeczyć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
przekląć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przeklinać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przekląć — dk Xc, przekląćklnę, przekląćklniesz, przekląćklnij, przekląćklął, przekląćklęła, przekląćklęli, przekląćklęty, przekląćkląwszy przeklinać ndk I, przekląćam, przekląćasz, przekląćają, przekląćaj, przekląćał, przekląćany 1. «rzucić klątwę na kogoś … Słownik języka polskiego
przeklinać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeklinaćam, przeklinaća, przeklinaćają, przeklinaćany {{/stl 8}}– przekląć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, przeklinaćklnę, przeklinaćklnie, przeklinaćklnij, przeklinaćklął, przeklinaćklęli, przeklinaćklęty {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeklęty — przeklętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przekląć (p.) przeklęty w użyciu przym. «zasługujący na przekleństwa, niegodziwy; nieznośny, trudny do zniesienia, okropny» Przeklęci plotkarze. Wszystkiemu winna ta przeklęta wojna. Przeklęte… … Słownik języka polskiego
przeklinać — ndk I, przeklinaćam, przeklinaćasz, przeklinaćają, przeklinaćaj, przeklinaćał, przeklinaćany 1. forma ndk czas. przekląć (p.) 2. «używać przekleństw, wymysłów; kląć» Przeklinać w zdenerwowaniu. ◊ Przeklinać na czym świat stoi «używać najgorszych … Słownik języka polskiego
zakląć — dk Xc, zakląćklnę, zakląćklniesz, zakląćklnij, zakląćklął, zakląćklęła, zakląćklęli, zakląćklęty zaklinać ndk I, zakląćam, zakląćasz, zakląćają, zakląćaj, zakląćał, zakląćany 1. tylko dk «wypowiedzieć przekleństwo, przekląć» Zakląć brzydko,… … Słownik języka polskiego
zakląć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zaklinać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakląć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Va, zakląćklnę, zakląćklnie, zakląćklnij, zakląćklął, zakląćklęli {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
