-
1 przeciwstawiać
impf ⇒ przeciwstawić* * *-wiam, -wiasz, -wić; perf; vt* * *ipf.przeciwstawić pf. contrast, contrapose, set against; (= skonfrontować) confront; przeciwstawić coś czemuś contrast sth with sth.ipf.przeciwstawić się pf. oppose, defy, counter; przeciwstawiać się komuś stand up to sb, oppose sb; przeciwstawiać się czemuś oppose sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeciwstawiać
-
2 przeciwstawiać
przeciwstawiać [pʃɛʨ̑ifstavjaʨ̑], przeciwstawić [pʃɛʨ̑ifstaviʨ̑]I. vt\przeciwstawiać coś czemuś etw einer S. +dat gegenüberstellen, etw mit etw konfrontierenII. vr\przeciwstawiać się komuś/czemuś sich +akk jdm/etw widersetzen [ lub entgegenstellen] -
3 przeciwstawiać
-
4 przeciwstawiać
1. vtgegenüberstellen, entgegensetzen2. vr: przeciwstawiać sięsich entgegensetzen, entgegentreten -
5 przeciwstawiać
глаг.• оппонировать• противиться• противопоставить• противопоставлять* * *przeciwstawia|ć\przeciwstawiaćny несов. противопоставлять* * *przeciwstawiany несов.противопоставля́ть -
6 przeciwstawiać
1. contredire2. fronder3. opposer4. réclame -
7 przeciwstawiać
1 codarsnach 2 gas -
8 przeciwstawiać
протиставляти -
9 przeciwstawiać
1 lumaban2 sumalangsang3 sumalungat4 tumutol -
10 przeciwstawiać się
vrprzeciwstawiać się komuś — to stand up to sb, to oppose sb
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeciwstawiać się
-
11 przeciwstawiać się
-
12 przeciwstawiać\ się
несов. komu-czemu выступать против кого-чего, противиться кому-чему -
13 przeciwstawiać się
• resist• withstandSłownik polsko-angielski dla inżynierów > przeciwstawiać się
-
14 przeciwstawiać prawomocność
противопоставлять правомочностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przeciwstawiać prawomocność
-
15 przeciwstawiać się
протиставитися -
16 protestować
глаг.• протестовать* * *protestowa|ć\protestowaćny несов. протестовать, заявлять протест;\protestować przeciw czemuś протестовать против чего-л.+oponować, nie zgadzać się, przeciwstawiać się
* * *protestowany несов.протестова́ть, заявля́ть проте́стprotestować przeciw czemuś — протестова́ть про́тив чего́-л.
Syn: -
17 przeciwstawić
-
18 protestować
-uję, -ujesz, za-; perf; viprotestować (przeciwko czemuś) — to protest (against lub about sth)
* * *ipf.(= przeciwstawiać się) protest (przeciw l. przeciwko komuś/czemuś against l. about sb/sth); (= sprzeciwiać się) object (przeciw l. przeciwko komuś/czemuś to sb/sth); protestuję! I object!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > protestować
-
19 sprzeciwiać się
impf sprzeciwić się* * *(-wiam, -wiasz)sprzeciwiać się czemuś — ( wyrażać sprzeciw) to object to sth
* * *ipf.sprzeciwić się pf.1. (= nie zgadzać się) oppose, stand against (komuś/czemuś sb/sth); object, stand opposed (komuś/czemuś to sb/sth); zdecydowanie sprzeciwić się put one's foot down, be dead against, stand firm l. fast against.2. (= być niezgodnym z czymś) contradict, counter; be contrary to, run counter to, clash with; sprzeciwiać się czyimś interesom run against sb's interests; to sprzeciwia się zasadom mojej wiary this contradicts l. is contrary to my faith.3. przest. (= dokuczać) tease.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciwiać się
-
20 stawiać się
несов.1) явля́ться, прибыва́ть; ср. stawić się2) ста́вить себя́stawiać się się w czyimś położeniu (w czyjejś sytuacji) — ста́вить себя́ в чьё-л. положе́ние
3) разг. держа́ть себя́ вызыва́юще (де́рзко); прекосло́витьSyn:
- 1
- 2
См. также в других словарях:
przeciwstawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeciwstawiaćam, przeciwstawiaća, przeciwstawiaćają, przeciwstawiaćany {{/stl 8}}– przeciwstawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przeciwstawiaćwię, przeciwstawiaćwi, przeciwstawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} wysuwać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
przeciwstawić — dk VIa, przeciwstawićwię, przeciwstawićwisz, przeciwstawićstaw, przeciwstawićwił, przeciwstawićwiony przeciwstawiać ndk I, przeciwstawićam, przeciwstawićasz, przeciwstawićają, przeciwstawićaj, przeciwstawićał, przeciwstawićany «postawić, wysunąć… … Słownik języka polskiego
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
mur — 1. Ktoś jest jak mur «ktoś jest nieugięty, nieustępliwy» 2. pot. Na mur, na mur beton «z całą pewnością, bez żadnej wątpliwości»: Ci chłopi to na ogół honorowi ludzie. Jak już obiecają to na mur. A. Strączek, Wyznanie. (...) nie mogę wam niejako… … Słownik frazeologiczny
płynąć — 1. Płynąć pod prąd a) «przeciwstawiać się panującym zwyczajom, poglądom itp., opierać się czemuś»: Politycy bardzo rzadko płyną pod prąd opinii publicznej. Polityka 23/2000. b) «walczyć z przeciwnościami, pokonywać trudności»: Okazało się, że… … Słownik frazeologiczny
udry — pot. Iść, pójść z kimś na udry «zdecydować się na otwartą walkę z kimś, przeciwstawiać się komuś»: Bohater tej sztuki dr Stockmann zostaje ogłoszony przez swoich współobywateli za wroga ludu i wypowiadając im zaciętą walkę, oświadcza:… … Słownik frazeologiczny
alienacja — ż I, DCMs. alienacjacji, blm 1. «wyobcowanie ze środowiska, odosobnienie, wyizolowanie» 2. filoz. «proces, w którym wytwory społecznego współdziałania ludzi zaczynają się wyodrębniać od swych wytwórców i przeciwstawiać się im jako samodzielna… … Słownik języka polskiego
antagonizować — ndk IV, antagonizowaćzuję, antagonizowaćzujesz, antagonizowaćzuj, antagonizowaćował, antagonizowaćowany «przeciwstawiać sobie osoby, grupy, siły, doprowadzać je do wzajemnej wrogości; wywoływać antagonizm, skłócać» Stale antagonizował swoich… … Słownik języka polskiego
bój — m I, D. boju; lm M. boje, D. bojów 1. «starcie zbrojne walczących stron; bitwa, walka» Ciężki., zażarty bój. Krwawy bój. Iść do boju. Stanąć do boju. Wieść bój. Bój toczy się, wre, wszczyna się. ◊ Boje homeryczne a. homeryckie «walki dł … Słownik języka polskiego