-
101 zesłani|e
Ⅰ sv ⇒ zesłać Ⅱ n sgt exile- skazać kogoś na zesłanie to sentence sb to exile- przebywać na zesłaniu to be a. live in exile- □ zesłanie Ducha Świętego Relig. the descent of the Holy SpiritThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zesłani|e
-
102 zimn|o
Ⅰ n 1. (ziąb) cold- przebywać na zimnie to be out in the cold- trząść się z zimna to shiver (in the cold)2. (uczucie chłodu) chills pl 3. sgt pot. (opryszczka) cold sore Ⅱ adv. grad. 1. cold- robi się zimno it’s getting cold- na dworze jest dziś bardzo zimno it’s very cold outside today- zimno mi w nogi my feet are cold2. przen. coldly- traktować kogoś zimno to be cold to a. towards sb, to treat sb coldly- spojrzała na mnie zimno she looked at me coldly■ (aż) zimno mi się robi na myśl, że… I shudder to think that…- zimno, zimno… you’re cold, you’re getting colder…- na zimno Kulin. cold- zjadł trochę chleba i kawałek kurczaka na zimno he ate some bread and a piece of cold chicken- zabójstwo zaplanował precyzyjnie i na zimno he planned the murder in detail and in cold bloodThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zimn|o
-
103 demeurer
1. mieszkać2. pozostawać3. pozostać4. przebywać5. tkwić6. trwać7. zamieszkiwać8. zostawać9. zostać -
104 entoure
1. otaczać2. przebywać3. żyć -
105 franchi
1. chodzić2. przebywać3. przejść4. przekraczać -
106 gîter
1. leżeć2. przebywać3. schronić4. spoczywać -
107 loger
1. lokować2. mieszkać3. przebywać4. ulokować5. umieścić6. zakwaterować7. zakwaterowywać8. zamieszkać -
108 parcourir
1. przebiegać2. przebywać3. przeglądać4. przejechać5. przejrzeć6. przemierzać7. przemierzyć8. przerzucać9. przerzucić -
109 rester
1. pozostawać2. pozostać3. przebywać4. trwać5. zostawać6. zostać -
110 résider
1. istnieć2. mieszkać3. przebywać4. rezydować5. tkwić6. zamieszkiwać7. znajdować -
111 séjourner
1. bawić2. przebywać3. zabawić4. zatrzymać5. zatrzymywać -
112 vivre
1. egzystować2. mieszkać3. przebywać4. przeżywać5. utrzymywać6. żyć -
113 cloígh
1 cierpieć 2 czekać 3 doczekać 4 mieszkać 5 obezwładniać 6 obstawać 7 oczekiwać 8 opanować 9 podbić 10 podporządkować 11 pohamować 12 pohamowywać 13 pokonanie 14 pokonać 15 pokonywać 16 poskramiać 17 pozostawać 18 przebywać 19 przemagać 20 przestrzegać 21 przezwyciężenie 22 przytłumić 23 stłumić 24 tolerować 25 trwać 26 tłumić 27 uciskać 28 ujarzmiać 29 ujarzmić 30 uśmiech 31 wytrzymywać 32 znosić -
114 fan
1 bytność 2 gościć 3 mieszkać 4 odciąg 5 odroczenie 6 opierać 7 pobyt 8 polecać 9 pozostawać 10 pozostać 11 przebywać 12 przenocować 13 trzymać 14 wstrzymywać 15 zamieszkać 16 zatrzymać 17 zatrzymywać 18 zostawać 19 zostać -
115 stad
1 bytność 2 dukać 3 gościć 4 jąkanie 5 jąkać 6 kończyć 7 mieszkać 8 odciąg 9 odroczenie 10 opierać 11 pobyt 12 polecać 13 postój 14 pozostać 15 przebywać 16 przenocować 17 przerwa 18 przerywać 19 przestawać 20 przestać 21 przystanek 22 rozłączyć 23 stacja 24 stawać 25 stać 26 trzymać 27 ustawać 28 wstrzymywać 29 wyjąkać 30 zamieszkać 31 zaniechać 32 zaprzestawać 33 zatrzymanie 34 zatrzymać 35 zatrzymywać 36 zawiesić 37 zostawać 38 zostać -
116 áitreabh
1 dom 2 miejsce 3 mieszkanie 4 mieszkać 5 oczekiwać 6 pozostawać 7 przebywać 8 siedziba 9 umiejscowić 10 zamieszkanie 11 zamieszkać 12 znosić -
117 rri
mieszkaćpozostaćprzebywaćzostawaćzostać -
118 durmak
pozostać; pozostawać; przebywać; zostać; zostawać -
119 kalmak
pozostać; pozostawać; przebywać; zostać; zostawać -
120 mieszkać mieszk·ać
-am, -aszvi1) (= być zameldowanym) to live2) (= przebywać chwilowo) to stay
См. также в других словарях:
przebywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przebywaćam, przebywaća, przebywaćają, przebywaćany {{/stl 8}}– przebyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIIb, przebywaćbędę, przebywaćbędzie, przebywaćbądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebywać — gdzieś duchem zob. duch 10 … Słownik frazeologiczny
przebyć — dk, przebyćbędę, przebyćbędziesz, przebyćbądź, przebyćbył, przebyćbyty przebywać ndk I, przebyćam, przebyćasz, przebyćają, przebyćaj, przebyćał, przebyćany 1. «spędzić gdzieś pewien okres, czas, zostać, pomieszkać gdzieś jakiś czas» Przebył tam… … Słownik języka polskiego
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… … Słownik języka polskiego
dach — m III, D. u; lm M. y «konstrukcja osłaniająca od góry budowlę lub teren przed opadami atmosferycznymi, górna część jakiegoś pojazdu, wierzchnia część osłoniętego wnętrza» Dach jednospadowy, dwuspadowy, czterospadowy, łamany, płaski, stromy. Dach… … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
koczować — ndk IV, koczowaćczuję, koczowaćczujesz, koczowaćczuj, koczowaćował 1. «prowadzić nieosiadły, wędrowny tryb życia; przenosić się z miejsca na miejsce, zmieniać często miejsce pobytu, wieść życie włóczęgi» Plemiona koczujące. 2. pot. «przebywać… … Słownik języka polskiego
otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… … Słownik języka polskiego
siedzieć — ndk VIIa, siedziećdzę, siedziećdzisz, siedziećdział, siedziećdzieli 1. «znajdować się w pozycji, w której ciało załamane w biodrach spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; o zwierzętach: spoczywać całym ciężarem … Słownik języka polskiego