-
1 przebywać
ايست ; بازداشت ; تكيه ; توقف ; توقفگاه ; حاءل ; سكون ; عصاء ; ماندن ; مكث ; مهارواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > przebywać
-
2 restadi
przebywać, pozostawać -
3 пребывать
глаг.• istnieć• mieszkać• pozostawać• pozostać• przebywać• rezydować• trwać• utrzymywać• zamieszkać• zamieszkiwać• zatrzymać• zatrzymywać• znajdować• zostawać• zostać• żyć* * *bawić, bytować, przebywać -
4 weilen
-
5 remand
[rɪ'mɑːnd] 1. n 2. vt* * *(to send (a person who has been accused of a crime) back to prison until more evidence can be collected.) odesłać (oskarżonego) do więzienia -
6 жить
глаг.• bytować• być• egzystować• istnieć• mieszkać• osadzać• pozostawać• pozostać• przebywać• rezydować• trwać• umieścić• zaistnieć• zakwaterować• zamieszkać• zamieszkiwać• zatrzymać• zatrzymywać• znajdować• zostawać• zostać• żyć* * *bytować книжн., mieć się, mieszkać, zamieszkiwać, żyć -
7 задерживать
глаг.• aresztować• czepiać• odkładać• odraczać• odroczyć• odwlekać• opóźniać• opóźnić• powstrzymywać• przebywać• przechowywać• stopować• tamować• utrzymywać• wstrzymać• wstrzymywać• zachować• zachowywać• zahamować• zatrzymać• zatrzymywać• zwlekać* * *działać na zwłokę, korkować, opóźniać, powstrzymywać, przeciągać, przetrzymywać, przytrzymywać, stopować, tamować, wstrzymywać, zatrzymywać -
8 находиться
bawić, być, mieścić się, odnajdywać się, przebywać, uchodzić nogi, schodzić się разг., (где-л.) spoczywać, znajdować się, złazić się -
9 оставаться
глаг.• dochować• dotrzymać• dotrzymywać• mieszkać• ostawać• pozostawać• pozostać• przebywać• przeleżeć• trwać• trzymać• utrzymywać• zostawać• zostać* * *pozostawać, zostawać, zostawać się -
10 останавливать
глаг.• blokować• hamować• powstrzymać• powstrzymywać• przebywać• przerwać• stawać• stłumić• tamować• tarasować• unieruchamiać• unieruchomić• wstrzymać• wstrzymywać• zablokować• zablokowywać• zagradzać• zahamować• zatarasować• zatrzymać• zatrzymywać* * *powstrzymywać, (прекращать действие, работу чего-л.) unieruchamiać, stopować, tamować, zatrzymywać -
11 переживать
глаг.• przetrwać• przeżywać• przeżyć* * *boleć, przebywać, przeżywać -
12 переносить
глаг.• dźwigać• nieść• nosić• ponosić• przelatywać• przenieść• przenosić• przestawiać• przesuwać• przewieźć• przewozić• unosić• wieźć• wozić• zmieniać* * *przebywać, przenosić, przesuwać перен., przeszczepiać, znosić -
13 переправляться
przedostawać się, przebywać, przeprawiać się -
14 переходить
глаг.• chodzić• iść• krzyżować• przechodzić• przejść• przekraczać• wracać* * *przebywać, przechodzić, przenosić się -
15 проезжать
глаг.• abstrahować• chodzić• mijać• przebyć• przechodzić• przejechać• przejeżdżać• przekazywać• przekraczać• przemijać• przepuszczać• przepuścić• spędzać• upływać* * *przebywać, przeciągać, przejeżdżać, przemierzać, przesuwać się, przewijać się, wymijać -
16 проживать
глаг.• bytować• mieszkać• pozostawać• pozostać• przebywać• przemieszkiwać• rezydować• trwać• zamieszkiwać• znajdować• zostawać• zostać• żyć* * *mieszkać, przeżywać, zamieszkiwać -
17 пролетать
глаг.• fruwać• latać• lecieć• przelatywać• przylecieć* * *przelatywać, (какое-л. расстояние) przebywać, przeciągać, zbiegać -
18 проходить
глаг.• abstrahować• chodzić• iść• kroczyć• mijać• przebyć• przechodzić• przejechać• przekazywać• przekraczać• przemierzać• przemijać• przepuszczać• przepuścić• rozchodzić• spędzać• uchodzić• upływać• wymijać• zdawać* * *przelatywać, pędzić горн., przebywać, przechodzić, przeciągać, przemierzać, przemijać, przesuwać się, przewijać się, ubiegać, ( o czasie) schodzić, upływać, ustępować, wymijać, zanikać -
19 перебувати
perebuwatyдієсл.znajdować (się), przebywać (знаходитися, розташовуватися) -
20 переносити
См. также в других словарях:
przebywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przebywaćam, przebywaća, przebywaćają, przebywaćany {{/stl 8}}– przebyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIIb, przebywaćbędę, przebywaćbędzie, przebywaćbądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebywać — gdzieś duchem zob. duch 10 … Słownik frazeologiczny
przebyć — dk, przebyćbędę, przebyćbędziesz, przebyćbądź, przebyćbył, przebyćbyty przebywać ndk I, przebyćam, przebyćasz, przebyćają, przebyćaj, przebyćał, przebyćany 1. «spędzić gdzieś pewien okres, czas, zostać, pomieszkać gdzieś jakiś czas» Przebył tam… … Słownik języka polskiego
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… … Słownik języka polskiego
dach — m III, D. u; lm M. y «konstrukcja osłaniająca od góry budowlę lub teren przed opadami atmosferycznymi, górna część jakiegoś pojazdu, wierzchnia część osłoniętego wnętrza» Dach jednospadowy, dwuspadowy, czterospadowy, łamany, płaski, stromy. Dach… … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
koczować — ndk IV, koczowaćczuję, koczowaćczujesz, koczowaćczuj, koczowaćował 1. «prowadzić nieosiadły, wędrowny tryb życia; przenosić się z miejsca na miejsce, zmieniać często miejsce pobytu, wieść życie włóczęgi» Plemiona koczujące. 2. pot. «przebywać… … Słownik języka polskiego
otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… … Słownik języka polskiego
siedzieć — ndk VIIa, siedziećdzę, siedziećdzisz, siedziećdział, siedziećdzieli 1. «znajdować się w pozycji, w której ciało załamane w biodrach spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; o zwierzętach: spoczywać całym ciężarem … Słownik języka polskiego