(pracownik)

См. также в других словарях:

• pracownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. pracownikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba pracująca zarobkowo w jakimś zakładzie pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracownik etatowy, sezonowy, kontraktowy, fizyczny, umysłowy. Długoletni, doświadczony, zasłużony,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pracownik — m III, DB. a, N. pracownikkiem; lm M. pracownikicy, DB. ów «osoba pracująca, zatrudniona w jakimś zakładzie pracy, wykonująca płatną pracę fizyczną lub umysłową» Pracownik fizyczny, umysłowy, etatowy, stały, sezonowy. Pracownik fabryczny, biurowy …   Słownik języka polskiego

• goryl — Pracownik ochrony osobistej Eng. A bodyguard …   Słownik Polskiego slangu

• ochroniarz — Pracownik ochrony osobistej Eng. A bodyguard …   Słownik Polskiego slangu

• umysłowy — Pracownik umysłowy, zwłaszcza urzędnik Eng. An educated employee who works mentally rather than physically, especially a clerical worker …   Słownik Polskiego slangu

• bagażowy — «dotyczący bagażu; służący do przewożenia bagażu» Wagon bagażowy. Wózek bagażowy. Kwit bagażowy. bagażowy bagażowyowi w użyciu rzecz. 1. «pracownik kolei, który za opłatą przenosi lub przewozi rzeczy podróżnych do pociągu lub z pociągu; numerowy» …   Słownik języka polskiego

• kontraktowy — kontraktowywi przym. od kontrakt Suma kontraktowa. ∆ Pracownik, robotnik kontraktowy «pracownik, robotnik zatrudniony na podstawie kontraktu, umowy na pewien okres; pracownik nieetatowy» …   Słownik języka polskiego

• redaktor — m IV, DB. a, Ms. redaktororze; lm M. redaktororzy, DB. ów 1. «pracownik redakcji wydawnictw książkowych, dzienników, czasopism, radia, telewizji zajmujący się pisaniem tekstów lub zbieraniem, ocenianiem, opracowywaniem i przygotowywaniem do druku …   Słownik języka polskiego

• adiunkt — m IV, DB. a, Ms. adiunktkcie; lm M. adiunktkci, DB. ów 1. «tytuł pracownika naukowo dydaktycznego w szkołach wyższych i naukowo badawczego w instytucjach naukowych, wyższy od tytułu starszego asystenta; pracownik mający ten tytuł» Adiunkt katedry …   Słownik języka polskiego

• asystent — m IV, DB. a, Ms. asystentncie; lm M. asystentnci, DB. ów 1. «osoba pomagająca specjaliście przy wykonywanej przez niego pracy, np. lekarzowi przy operacji» 2. «tytuł pomocniczego pracownika naukowego na wyższej uczelni lub w instytucie naukowo… …   Słownik języka polskiego

• chronometrażysta — m odm. jak ż IV, CMs. chronometrażystayście; lm M. chronometrażystayści, DB. chronometrażystatów 1. «pracownik zajmujący się chronometrażem, np. czuwający nad normowaniem pracy według chronometrażu» 2. lotn. «pracownik lotniska zapisujący godziny …   Słownik języka polskiego