-
1 pozwolić
глаг.• давать• дозволить• дозволять• допускать• изволить• оставлять• позволить• позволять• пропускать• пускать• разрешать• разрешить• упускать* * *pozw|olić\pozwolićól сов. разрешить; позволить;\pozwolić coś (na coś) разрешить что-л.; \pozwolić sobie na coś позволить себе что-л.;pan \pozwolići do gabinetu
проходите, пожалуйста, в кабинет+zgodzić się, zezwolić
* * *pozwól сов.разреши́ть; позво́литьpozwolić coś (na coś) — разреши́ть что́-л.
pozwolić sobie na coś — позво́лить себе́ что́-л.
pan pozwi do gabinetu — проходи́те, пожа́луйста, в кабине́т
Syn: -
2 pozwolić się schwycić się
-
3 dać się schwycić się
= pozwolić się schwycić się дать себя́ пойма́ть -
4 dozwolić
глаг.• дозволить• дозволять• позволить• позволять• разрешать• разрешить* * *dozwol|ićdozwól, \dozwolićony сое. позволить, разрешить+pozwolić, zezwolić
* * *dozwól, dozwolony сов.позво́лить, разреши́тьSyn: -
5 zezwolić
глаг.• давать• дозволить• дозволять• допускать• облегчать• позволить• позволять• разрешать• разрешить* * *zezw|olić\zezwolićól сов. разрешить;\zezwolić na coś разрешить что-л.+* * *zezwól сов.разреши́тьzezwolić na coś — разреши́ть что́-л.
Syn: -
6 pozwalać
глаг.• дозволить• дозволять• допускать• облегчать• позволить• позволять• полагать• предполагать• предположить• признавать• разрешать• разрешить* * *несов. разрешать; позволять;● za dużo (za wiele) sobie \pozwalać слишком много себе позволять; ср. pozwolić+ się, zezwalać* * *несов.разреша́ть; позволя́ть- za wiele sobie pozwalaćSyn: -
7 rozpuścić
глаг.• вытапливать• истаять• перетапливать• плавить• постановлять• развязать• развязывать• разгадывать• расплавить• расплавлять• расплавляться• распускать• распустить• растапливать• растворить• растворять• расформировывать• решать• решить• стаять• таять• топить* * *1) (rozesłać) разослать2) rozpuścić (roztopić) растопить, расплавить3) rozpuścić (w płynie) разг. распустить (растворить)4) rozpuścić (włosy) распустить (волосы)5) pot. rozpuścić (pozwolić na zbyt wiele) разг. распустить (избаловать)6) pot. rozpuścić (rozpowiedzieć) разг. распустить (распространить)rozwiązać (np. parlament) распустить (напр. парламент)rozluźnić, popuścić распустить (ослабить)odpruć, spruć, rozpruć распустить (распороть)* * *rozpu|ścić\rozpuścićs/czę, \rozpuścićszczony сов. распустить;\rozpuścić do domów распустить по домам; \rozpuścić szew распустить шов; \rozpuścić pogłoski распустить (распространить) слухи; \rozpuścić język распустить язык; \rozpuścić wodze fantazji дать волю фантазии; \rozpuścić w wodzie распустить (растворить) в воде
* * *rozpuszczę, rozpuszczony сов.распусти́тьrozpuścić do domów — распусти́ть по дома́м
rozpuścić szew — распусти́ть шов
rozpuścić pogłoski — распусти́ть (распространи́ть) слу́хи
rozpuścić język — распусти́ть язы́к
rozpuścić wodze fantazji — дать во́лю фанта́зии
rozpuścić w wodzie — распусти́ть (раствори́ть) в воде́
-
8 rozwieść
глаг.• развести* * *развести(расторгнуть брак)hodować, rozmnażać, rozpleniać развести(вырастить, дать расплодиться)założyć развести(основать)rozprowadzić, rozstawić развести(по местам)odprowadzić, poodprowadzać, rozprowadzić развести(проводить)rozcieńczyć развести(разбавить)rozewrzeć, rozsunąć развести(раздвинуть)rozniecić, rozpalić развести(разжечь)rozłączyć, rozsunąć развести(разнять)oddalić od siebie развести(разъединить)rozpuścić развести(растворить)wywołać, wzbudzić, wzniecić разг. развести(вызвать)dać się rozplenić, pozwolić się rozplenić разг. развести(дать размножиться)oszukać, pot. nabrać, naciąć, wystawić сл. развести(обмануть)* * *rozwi|eść\rozwieśćodę, \rozwieśćedzie, \rozwieśćedź, \rozwieśćódł, \rozwieśćodła, \rozwieśćedli, \rozwieśćedziony сов. развести;\rozwieść małżeństwo развести супругов
* * *rozwiodę, rozwiedzie, rozwiedź, rozwiódł, rozwiodła, rozwiedli, rozwiedziony сов.развести́rozwieść małżeństwo — развести́ супру́гов
-
9 schwycić się
сов.1) схвати́ться, ухвати́тьсяschwycić się się za głowę — схвати́ться за́ голову
schwycić się się gałęzi — ухвати́ться за ве́тку
2) схвати́ть друг дру́га•- pozwolić się schwycić sięSyn: -
10 za dużo sobie pozwalać
-
11 schwycić\ się
schwyci|ć sięсов. 1. схватиться, ухватиться;\schwycić\ się się za głowę схватиться за голову; \schwycić\ się się gałęzi ухватиться за ветку;
2. схватить друг друга;● dać (pozwolić) się \schwycić\ się дать себя поймать
+ złapać się
См. также в других словарях:
pozwolić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pozwalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pozwolić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pozwolićlę, pozwolićli, pozwolićwól {{/stl 8}}{{stl 7}} w formach grzecznościowych:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozwolić — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… … Słownik frazeologiczny
pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… … Słownik języka polskiego
pozwolić sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć dość pieniędzy na coś; kogoś jest stać na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarabia teraz tak dobrze, że może sobie pozwolić na samochód. Mogli sobie pozwolić na trójkę dzieci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpnąć się — (Pozwolić sobie) Kupić coś, zwłaszcza kosztownego lub ekstrawaganckiego Eng. To allow oneself to buy something expensive or extravagant; to squander … Słownik Polskiego slangu
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
pozwalać — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
dopuścić — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… … Słownik frazeologiczny
dopuszczać — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… … Słownik frazeologiczny
móc — 1. pot. Jak cię mogę «byle jak, niedbale» 2. posp. Ktoś może komuś naskoczyć, nagwizdać, nadmuchać «ktoś nie jest w stanie komuś zaszkodzić lub zakazać czegoś»: (...) był mocno partyjny, tak że mogli nagwizdać nam socjalistyczni planiści, którzy… … Słownik frazeologiczny
