(pozbawić)

См. также в других словарях:

• pozbawić — dk VIa, pozbawićwię, pozbawićwisz, pozbawićbaw, pozbawićwił, pozbawićwiony pozbawiać ndk I, pozbawićam, pozbawićasz, pozbawićają, pozbawićaj, pozbawićał, pozbawićany «spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez …   Słownik języka polskiego

• pozbawić — Ktoś (jest) pozbawiony, coś (jest) pozbawione wyrazu zob. wyraz 2 …   Słownik frazeologiczny

• pozbawiać się – pozbawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać czegoś samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozbawiać się przyjemności, rozrywki. Pozbawić się środków do życia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …   Słownik języka polskiego

• rozbroić — dk VIa, rozbroićbroję, rozbroićbroisz, rozbroićbrój, rozbroićbroił, rozbroićbrojony rozbrajać ndk I, rozbroićam, rozbroićasz, rozbroićają, rozbroićaj, rozbroićał, rozbroićany 1. «pozbawić uzbrojenia, odebrać broń, uczynić bezbronnym;… …   Słownik języka polskiego

• rozhartować — dk IV, rozhartowaćtuję, rozhartowaćtujesz, rozhartowaćtuj, rozhartowaćował, rozhartowaćowany rozhartowywać ndk VIIIa, rozhartowaćowuję, rozhartowaćowujesz, rozhartowaćowuj, rozhartowaćywał, rozhartowaćywany 1. «pozbawić stal, żelazo itp.… …   Słownik języka polskiego

• rozładować — dk IV, rozładowaćduję, rozładowaćdujesz, rozładowaćduj, rozładowaćował, rozładowaćowany rozładowywać ndk VIIIa, rozładowaćowuję, rozładowaćowujesz, rozładowaćowuj, rozładowaćywał, rozładowaćywany 1. «pozbawić coś ładunku, opróżnić coś z ładunku;… …   Słownik języka polskiego

• sprzątnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}sprzątać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}sprzątnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

• wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego