-
1 pokaleczyć
pf.cut, lacerate; szkło pokaleczyło mu całą twarz his face was cut all over by slivers of glass.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokaleczyć
-
2 pokalecz|yć
pf Ⅰ vt to cut, to injure- odłamki szkła pokaleczyły pasażerów passengers were wounded by splinters of glassⅡ pokaleczyć się to cut oneself- pokaleczyć się nożem/żyletką to cut oneself with a knife/a razor bladeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokalecz|yć
-
3 po|ciąć
pf (potnę, pocięła, pocięli) Ⅰ vt 1. (na kawałki) to cut [materiał, szkło, metal] (czymś with sth)- pociąć coś na kawałki to cut sth up- pociąć coś na plasterki to slice sth (up)- pociąć coś na paski to cut sth into strips- pociąć papier nożyczkami to cut paper with scissors- pociąć coś na złom to turn sth into scrap- pociąć drewno piłą/siekierą to saw/chop some wood2. (rozciąć) to slash [rękę, siedzenie, obraz]; (porysować) to score [blat, ławkę]- pociąć kogoś nożem to slash sb with a knife- pociąć komuś opony to slash sb’s tyres- stół pocięty scyzorykiem a table top sratched with a pocketknife- czoło pocięte zmarszczkami przen. a forehead furrowed with wrinkles- krajobraz pocięty głębokimi wąwozami przen. a landscape furrowed with deep gorges3. pot. (pogryźć) [komary, muchy] to bite; [mole] to eat- pocięły go osy he was stung by wasps- mrówki mnie pocięły I was bitten by ants- mole pocięły mi płaszcz moths ate my coat- spodnie pocięte przez mole moth-eaten trousersⅡ pociąć się pot. 1. (popełnić samobójstwo) to slash one’s wrist 2. (pokaleczyć się nawzajem) to slash each other- pocięli się brzytwami they slashed each other with razorsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > po|ciąć
-
4 pogry|źć
pf (pogryzę, pogryziesz, pogryzł, pogryzła, pogryźli) Ⅰ vt 1. (pokaleczyć) [osoba, pies, owad] to bite; (zniszczyć) [dziecko, pies] to chew- pogryzły mnie komary I was bitten by mosquitoes- byłem cały pogryziony I was bitten all over- chłopiec pogryziony przez psa a boy bitten by a dog- pogryzł sobie wargi do krwi he bit his lips till they bled- mój pies pogryzł nogę od stołu my dog chewed a table leg2. (rozdrobnić) to chew [jedzenie, mięso]- dobrze pogryź przed połknięciem chew it well before swallowingⅡ pogryźć się 1. (pobić się) [psy] to fight- psy pogryzły się o kość the dogs fought over a bone2. pot. (pokłócić się) to fall out (z kimś with sb)- znowu się o coś pogryźli they fell out over something againThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pogry|źć
-
5 poo|rać
pf (poorzę) Ⅰ vt 1. (zaorać) to plough GB, to plow US [pola, ugory]- poorane pola furrowed fields2. (pożłobić) to furrow; (pokaleczyć) to rake- twarz poorana zmarszczkami a face furrowed with wrinkles- zmartwienie poorało jej twarz her face was furrowed with worry- poorała mu twarz paznokciami she raked his face with her nailsⅡ vi (spędzić czas na oraniu) to plough GB, to plow US- poorał przez godzinę he ploughed for an hourThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poo|rać
-
6 porżn|ąć
pf Ⅰ vt 1. (pociąć) to cut- porżnąć pień na deski to cut a log up into boards2. (poryć) to cut- ławka porżnięta scyzorykiem a bench scratched with a penknife- droga porżnięta kołami wozów a road rutted by wagon wheels3. (pomordować) to slaughter [ludzi, zwierzeta] Ⅱ porżnąć się pot. 1. (pokaleczyć) to cut oneself- porżnął się przy goleniu he cut himself several times while shaving2. (wzajemnie) to cut- porżnęli się nożami they cut one another with their knivesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porżn|ąć
См. также в других словарях:
pokaleczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, pokaleczyćczę, pokaleczyćczy, pokaleczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} poranić, spowodować rany w wielu miejscach u człowieka bądź u zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cofający się żołnierze byli pokaleczeni i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokaleczyć — dk VIb, pokaleczyćczę, pokaleczyćczysz, pokaleczyćlecz, pokaleczyćczył, pokaleczyćczony «poranić, skaleczyć w wielu miejscach albo kilka osób, zwierząt» Szkło pokaleczyło mu całą twarz. Odłamki pokaleczyły pasażerów. pokaleczyć się «stać się… … Słownik języka polskiego
pokaleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doznać okaleczeń; stać się pokaleczonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szli ostrożnie, aby się nie pokaleczyć o wystające druty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porżnąć się || porznąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokaleczyć się, zadać sobie samemu rany jakimś ostrym narzędziem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po pijanemu porżnął się szkłem. W szale porżnęła się żyletką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jatka — ż III, CMs. jatkatce; lm D. jatkatek 1. przestarz. «kram, sklep z mięsem» Końska jatka. 2. daw. «miejsce uboju bydła, rzeźnia, ubój» dziś tylko we fraz. i przen.: Uczynić, urządzić jatkę albo jatki z kogoś «posiekać, pokaleczyć kogoś; pozabijać… … Słownik języka polskiego
podziobać — dk IX, podziobaćbię, podziobaćbiesz, podziobaćdziob, podziobaćał, podziobaćany 1. «o ptakach: dziobiąc zjeść pewną ilość czegoś; spędzić pewien czas na dziobaniu (jedzeniu) czegoś» Ptaki podziobały trochę ziarna, okruszyn. przen. «o ludziach:… … Słownik języka polskiego
podźgać — dk I, podźgaćam, podźgaćasz, podźgaćają, podźgaćaj, podźgaćał, podźgaćany «pokaleczyć w wielu miejscach, pozabijać (wielu) kłując, uderzając czymś ostrym» Podźgać kogoś nożem, sztyletem … Słownik języka polskiego
poharatać — dk I, poharataćam, poharataćasz, poharataćają, poharataćaj, poharataćał, poharataćany 1. posp. «poranić, dotkliwie skaleczyć w wielu miejscach» Poharatać rywala nożem. Poharatać sobie szkłem nogę. 2. posp. «pociąć, podziurawić, połamać,… … Słownik języka polskiego
pokancerować — dk IV, pokancerowaćruję, pokancerowaćrujesz, pokancerowaćruj, pokancerowaćował, pokancerowaćowany pot. «pokryć szramami, bliznami, pokaleczyć; uszkodzić w wielu miejscach, porysować» Pokancerować znaczek. Pokancerować stół nożem. Zostać… … Słownik języka polskiego
pokiereszować — dk IV, pokiereszowaćszuję, pokiereszowaćszujesz, pokiereszowaćszuj, pokiereszowaćował, pokiereszowaćowany «poranić, pokaleczyć kogoś, pociąć, uszkodzić coś w wielu miejscach lub wiele osób, rzeczy» Pokiereszować komuś twarz. Pokiereszowane meble … Słownik języka polskiego
pokłuć — dk Xa, pokłućkłuję, pokłućkłujesz, pokłućkłuj, pokłućkłuł, pokłućkłuty «przedziurawić, zranić czymś wąskim i ostrym wiele osób, rzeczy lub kogoś, coś w wielu miejscach; pokaleczyć kłując» Pokłuć pudełko gwoździem. Pokłuć sobie palce przy szyciu.… … Słownik języka polskiego
