(podnosić+do+góry)

См. также в других словарях:

• stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego

• stroszyć — ndk VIb, stroszyćszę, stroszyćszysz, strosz, stroszyćszył, stroszyćszony «podnosić do góry, czynić sterczącym, stojącym (zwykle włosy, pióra, sierść); jeżyć» Ptaki stroszyły piórka. Stroszyć wąsiki. stroszyć się «o piórach, włosach, sierści itp …   Słownik języka polskiego

• podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …   Słownik języka polskiego

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• unosić się — I – unieść się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: przemieszczać swe ciało do góry, wzwyż, podnosić je w górę z pozycji leżącej, siedzącej; dźwigać, podciągać, wspinać się : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …   Słownik języka polskiego

• podsadzić — dk VIa, podsadzićdzę, podsadzićdzisz, podsadzićsadź, podsadzićdził, podsadzićdzony podsadzać ndk I, podsadzićam, podsadzićasz, podsadzićają, podsadzićaj, podsadzićał, podsadzićany 1. «podłożyć, podsunąć coś pod coś; umieścić coś pod czymś»… …   Słownik języka polskiego

• wzwyż — «w górę, do góry, coraz wyżej; na wysokość» Podnosić, dźwigać coś wzwyż. Skakać wzwyż. Koszykarze o wzroście od 190 cm wzwyż …   Słownik języka polskiego

• dźwigać się – dźwignąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podnosić się, unosić się w górę; wstawać, wspierać się, wspinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dźwignąć się z klęczek. Dźwignąć się na palce. Dźwigać się w górę po schodach. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• furkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, furkaća, furkaćają {{/stl 8}}– furknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, furkaćnie, furkaćnął {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ptakach: powodować głośny szum, zrywając się do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kurzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kurzyćrzę, kurzyćrzy, kurzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować wznoszenie się kłębów kurzu, podnosić kurz; także: brudzić, prószyć czymś dającym podobny do kurzu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień