-
1 podbi|ć
pf — podbi|jać impf (podbiję — podbijam) vt 1. (zdobyć) to conquer, to subdue [naród, państwo]- te tereny już w V wieku zostały podbite przez Turków these territories were conquered by the Turks as early as the 5th century- podbicie Bułgarii to początek imperium tureckiego the conquest of Bulgaria marked the beginning of the Ottoman Empire2. przen. (zyskać przychylność) to win- podbić czyjeś serce to win sb’s heart- podbiła nas dobrocią/poczuciem humoru her kindness/sense of humour has won us over3. (uderzyć od dołu) to flick up [piłkę]- podbijać piłeczkę rakietą to flick the ball up with a racket- podbić komuś rękę to knock sb’s hand up- fala podbiła wiosła the wave pushed the oars up4. pot. (podnieść) to push up, to bid up [cenę, stawkę]- podbijanie cen pushing up prices5. (przymocować do spodu) to line sth [płaszcz, zasłony, kołdrę]- podbić kurtkę futrem to line a jacket with fur- buty podbite gwoździami/korkami hobnailed a. studded a. cleat boots6. pot. (ostemplować) to stamp [legitymację]■ podbić komuś oko to give sb a black eyeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podbi|ć
См. также в других словарях:
Weib — (s. ⇨ Frau). 1. A jüng Weib is wie a schön Vögele, was män muss halten in Steigele (Vogelbauer). (Jüd. deutsch. Warschau.) 2. A schämedig (schamhaftes) Weib is güt zü schlugen. (Warschau.) – Blass, 11. Weil es, um keinen Scandal zu machen, den… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon