-
1 poczekać
глаг.• выжидать• дожидаться• ждать• обождать• ожидать• погодить• поджидать• подождать• помедлить* * *сов.подожда́тьpoczekać na autobus — подожда́ть авто́бус(а)
proszę poczekać! — подожди́те, пожа́луйста!
Syn: -
2 poczekać
poczekaj! warte!czekać erwarten, bevorstehen;jutro czeka mnie dużo pracy morgen erwartet mich viel Arbeit, morgen steht mir viel Arbeit bevor;czekaj! warte mal!;czekaj no! na, warte!;na co czekasz? worauf wartest du noch? -
3 poczekać
-am, -asz; vb od czekać* * *pf.wait ( for a while); poczekaj, niech się zastanowię hang l. hold on, let me think; poczekaj no ty! you just wait!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poczekać
-
4 poczekać
-
5 poczekać
attendre -
6 poczekać
vi(ein bisschen) warten, abwarten, erwarten -
7 poczekać
[почекачь]v.dk -
8 poczekać
почекати, ждати -
9 poczekać
= czekać -
10 poczekać
Espera -
11 poczekać tydzień
подождать неделейOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > poczekać tydzień
-
12 doczekać
poczekać -
13 wypadać
wypadł Pani długopis — your pen has slipped, you dropped your pen
dobrze/źle wypaść — (o egzaminie, próbie, operacji) to go well/badly; (o człowieku, kandydacie) to do well/badly
wypadło mi z ręki — it fell lub dropped out of my hand
(spóźnił się, bo) coś mu wypadło — pot (he was late because) something came up lub cropped up
wypadać (nie)korzystnie w porównaniu z wypadać — +instr to compare (un)favourably (BRIT) lub (un)favorably (US) with
wypada na nich poczekać — we should wait for them, the proper thing to do is wait for them
wypada mi tylko cię ostrzec, że... — it seems only right to warn you that...
wypada, żebyś sam to zrobił — you should do it yourself
* * *ipf.1. (= wylatywać) fall out; przez okno l. z okna wypadła cegła a brick fell out (of) the window; samochód wypadł z trasy the car went off track.2. (= być wyeliminowanym, znikać) drop out; autobus wypadł z rozkładu the bus didn't run; wypaść z roli act l. drop out of character.3. (= wybiegać) burst out.4. (= być w określonym czasie, miejscu) fall, be; wyjazd wypada w niedzielę the departure falls on a Sunday.5. (= przytrafiać się) come up, crop up; coś mi/mu itp. wypadło something has come up.6. (= powieść się) go; egzamin wypadł raczej źle the exam went rather poorly.7. (= przypadać) na każdego wypada po dwa jabłka everyone gets two apples.8. tylko ipf. 3 os. sing. coś komuś wypada (= przystoi, należy się) it's right for sb to do sth; coś komuś nie wypada it's not right for sb to do sth, sth doesn't become sb; cóż, wypada zgodzić się z panią well, I can only agree with you; to nie wypada that's not done; wypada, żeby... it's only right that...The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypadać
-
14 подождать
глаг.• czekać• doczekać• oczekiwać• odczekać• poczekać• wyczekiwać• zaczekać* * *odczekać, poczekać, zaczekać -
15 musieć
глаг.• нуждаться* * *musi|ećmuszę, musi несов. 1. быть должным (вынужденным);muszę wracać я должен вернуться;\musiećał słuchać он был вынужден слу-шать(ся); będziemy \musiećeli trochę poczekać нам
придётся немного подождать;2. (być obowiązanym) быть должным (обязанным);\musiećsz się nad tym zastanowić ты должен это продумать;
3. (koniecznie chcieć):muszę (\musiećsz itd.) мне (тебе etc.) необходимо;
muszę zdobyć (mieć) tę książkę мне необходимо добыть эту книгу, я обязательно должен достать эту книгу;4. в сочет, с инф. выражает предположение, вероятность должно быть, очевидно; видно, по-видимому;\musiećałeś się zmęczyć ты, должно быть, устал; \musiećaleś zgubić ты, видно, потерял; tu \musiećało być bardzo głęboko здесь, очевидно, было очень глубоко
* * *muszę, musi несов.1) быть до́лжным (вы́нужденным)muszę wracać — я до́лжен верну́ться
musiał słuchać — он был вы́нужден слу́шать(ся)
będziemy musieli trochę poczekać — нам придётся немно́го подожда́ть
2) ( być obowiązanym) быть до́лжным (обя́занным)musisz się nad tym zastanowić — ты до́лжен э́то проду́мать
3) ( koniecznie chcieć): muszę (musisz itd.) мне (тебе́ и т. д.) необходи́моmuszę zdobyć (mieć) tę książkę — мне необходи́мо добы́ть э́ту кни́гу, я обяза́тельно до́лжен доста́ть э́ту кни́гу
4) в сочет. с инф. выражает предположение, вероятность должно́ быть, очеви́дно; ви́дно, по-ви́димомуmusiałeś się zmęczyć — ты, должно́ быть, уста́л
musiałeś zgubić — ты, ви́дно, потеря́л
tu musiało być bardzo głęboko — здесь, очеви́дно, бы́ло о́чень глубоко́
-
16 należeć
глаг.• болеть• быть• наступить• принадлежать• славиться• слыть• существовать* * *należ|ećнесов. 1. do kogo-czego принадлежать кому-чему, быть чьей собственностью;2. do kogo-czego принадлежать к кому-чему; относиться к кому-чему; входить в состав чего, состоять в чём;\należeć
do partii состоять в партии, быть членом партии; zadanie nie \należećało do łatwych задача была не из лёгких;3. do czego участвовать в чём;\należeć do spisku участвовать в заговоре;
rób со do ciebie \należećy делай своё дело;
5. \należećу безл. следует, надлежит, нужно;\należećу zastanowić się следует подумать; \należećу poczekać нужно подождать;
● (tak) jak \należećy как следует, (так) как полагается+3. brać (mieć) udział 5. trzeba, powinno się
* * *несов.2) do kogo-czego принадлежа́ть к кому-чему; относи́ться к кому-чему; входи́ть в соста́в чего, состоя́ть в чёмnależeć do partii — состоя́ть в па́ртии, быть чле́ном па́ртии
zadanie nie należało do łatwych — зада́ча была́ не из лёгких
3) do czego уча́ствовать в чёмnależeć do spisku — уча́ствовать в за́говоре
rób co do ciebie należy — де́лай своё де́ло
5) należy безл. сле́дует, надлежи́т, ну́жноnależy zastanowić się — сле́дует поду́мать
należy poczekać — ну́жно подожда́ть
•Syn: -
17 odczekać
глаг.• подождать* * *odczeka|ć\odczekaćny сов. подождать, выждать; переждать+przeczekać, poczekać
* * *odczekany сов.подожда́ть, вы́ждать; пережда́тьSyn: -
18 przeczekać
глаг.• отсидеть• переждать• перестоять• прождать* * *przeczeka|ć\przeczekaćny сов. 1. прождать;2. (poczekać aż coś minie) переждать* * *przeczekany сов.1) прожда́ть2) ( poczekać aż coś minie) пережда́ть -
19 zaczekać
глаг.• выжидать• дожидаться• ждать• обождать• ожидать• погодить• поджидать• подождать• помедлить* * *сов. подождать, обождать;\zaczekać na kogoś, coś подождать кого-л., чего-л.;proszę \zaczekać подо-жди(те), пожалуйста
+ poczekać* * *сов.подожда́ть, обожда́тьzaczekać na kogoś, coś — подожда́ть кого́-л., чего́-л.
proszę zaczekać — подожди́(те), пожа́луйста
Syn: -
20 wait
[weɪt] 1. n( interval) przerwa f; ( act of waiting) oczekiwanie nt2. viczekać (poczekać perf or zaczekać perf)to keep sb waiting — kazać (kazać perf) komuś czekać
I can't wait to tell her — nie mogę się doczekać, kiedy jej powiem
to wait for sb/sth — czekać (poczekać perf) na kogoś/coś
wait a minute! — zaraz, zaraz!, chwileczkę!
"repairs while you wait" — "naprawy na poczekaniu"
to lie in wait for sb — czaić się (zaczaić się perf) na kogoś
Phrasal Verbs:- wait on- wait up* * *[weit] 1. verb1) ((with for) to remain or stay (in the same place or without doing anything): Wait (for) two minutes (here) while I go inside; I'm waiting for John (to arrive).) czekać2) ((with for) to expect: I was just waiting for that pile of dishes to fall!) czekać3) ((with on) to serve dishes, drinks etc (at table): This servant will wait on your guests; He waits at table.) obsługiwać2. noun(an act of waiting; a delay: There was a long wait before they could get on the train.) czekanie- waiter- waiting-list
- waiting-room
См. также в других словарях:
poczekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poczekaćam, poczekaća, poczekaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czekać jakiś czas na coś, na kogoś; stanąć, zatrzymać się, aż coś się zdarzy, ktoś przyjdzie itp. : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczekać — dk I, poczekaćam, poczekaćasz, poczekaćają, poczekaćaj, poczekaćał «spędzić pewien czas na czekaniu, zatrzymać się spodziewając się, że coś się wydarzy, ktoś przyjedzie itp.; wstrzymać się z czymś, zwlec z czymś, zwlec z jakąś czynnością do… … Słownik języka polskiego
wyczekać — dk I, wyczekaćam, wyczekaćasz, wyczekaćają, wyczekaćaj, wyczekaćał wyczekiwać ndk VIIIb, wyczekaćkuję, wyczekaćkujesz, wyczekaćkuj, wyczekaćiwał «poczekać do pewnego momentu, poczekać pewien czas, odczekać, doczekać» Wyczekać stosownej chwili. ◊… … Słownik języka polskiego
twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M … Słownik frazeologiczny
wstrzymanie — pot. Brać, wziąć, dać (sobie) na wstrzymanie a) «nie ulec (nie ulegać) emocjom, poczekać aż one wygasną lub osłabną»: – No, no... Uspokój się! – obciął go Wania. – Weź na wstrzymanie... J. Brzechwa, Owoc. b) «zaprzestać czegoś, przerwać coś»:… … Słownik frazeologiczny
chwilka — ż III, CMs. chwilkalce; lm D. chwilkalek zdr. od chwila (tylko w zn. 1) Jeszcze chwilka i pójdziemy. Poczekać chwilkę. Lepsza w kwietniu jedna chwilka niż w jesieni całe grudnie. (Mickiewicz) … Słownik języka polskiego
halo — I «wykrzyknik używany dla przywołania kogoś lub zwrócenia na siebie czyjejś uwagi, zwłaszcza w rozmowach telefonicznych i w radiu, rzadziej jako poufała forma powitania» Halo! proszę poczekać. Halo, kto mówi? Halo, halo! tu Polskie Radio Warszawa … Słownik języka polskiego
minuta — ż IV, CMs. minutaucie; lm D. minutaut 1. «jednostka czasu stanowiąca sześćdziesiątą część godziny, składająca się z sześćdziesięciu sekund; potocznie także: chwila» Minuta ciszy, odpoczynku, spokoju, wolnego czasu. Coś trwa minutę, pół minuty.… … Słownik języka polskiego
odczekać — dk I, odczekaćam, odczekaćasz, odczekaćają, odczekaćaj, odczekaćał odczekiwać ndk VIIIb, odczekaćkuję, odczekaćkujesz, odczekaćkuj, odczekaćiwał «poczekać jakiś czas, do określonej chwili, pory» Zapukał, odczekał chwilę i wszedł. Odczekał, aż… … Słownik języka polskiego
poczekanie — n I rzecz. od poczekać. na poczekaniu «w tej chwili, od razu, na miejscu» Zreperować zegarek na poczekaniu … Słownik języka polskiego
przeczekać — dk I, przeczekaćam, przeczekaćasz, przeczekaćają, przeczekaćaj, przeczekaćał, przeczekaćany przeczekiwać ndk VIIIb, przeczekaćkuję, przeczekaćkujesz, przeczekaćkuj, przeczekaćiwał, przeczekaćiwany 1. «przebyć, przetrwać, spędzić pewien czas na… … Słownik języka polskiego