-
1 pobudzić
[побуджічь]v.dk -
2 pobudzić
1. спонукати;2. збудити
См. также в других словарях:
pobudzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pobudzać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pobudzić II {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pobudzićdzę, pobudzićdzi, pobudzićbudź, pobudzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} obudzić (kolejno) … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobudzić — dk VIa, pobudzićdzę, pobudzićdzisz, pobudzićbudź, pobudzićdził, pobudzićdzony pobudzać ndk I, pobudzićam, pobudzićasz, pobudzićają, pobudzićaj, pobudzićał, pobudzićany 1. «wywołać lub zwiększyć reakcję czynną na coś; spowodować wzmożenie,… … Słownik języka polskiego
pobudzić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pobudzać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pobudzić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} o wielu istotach: obudzić się (kolejno) :{{/stl 33}}{{stl 10}}Domownicy pobudzili się na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobudzać się – pobudzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pobudzać samego siebie do czegoś, do jakiegoś stanu, działania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Często pobudzał się do pracy litrami czarnej kawy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobudzać — → pobudzić … Słownik języka polskiego
pobudzenie — n I 1. rzecz. od pobudzić. 2. fizjol. «stan czynnościowy ośrodków nerwowych polegający na wzmożeniu ich aktywności» pobudzenie się rzecz. od pobudzić się … Słownik języka polskiego
podniecić — dk VIa, podniecićcę, podniecićcisz, podniecićnieć, podniecićcił, podniecićcony podniecać ndk I, podniecićam, podniecićasz, podniecićają, podniecićaj, podniecićał, podniecićany 1. «wywołać stan pobudzenia nerwowego, uczuciowego, zmysłowego;… … Słownik języka polskiego
rozbudzić — dk VIa, rozbudzićdzę, rozbudzićdzisz, rozbudzićbudź, rozbudzićdził, rozbudzićdzony rozbudzać ndk I, rozbudzićam, rozbudzićasz, rozbudzićają, rozbudzićaj, rozbudzićał, rozbudzićany 1. «przerwać komuś sen, zbudzić» Rozbudzić śpiące dzieci. Stukanie … Słownik języka polskiego
wbić — 1. Wbić coś sobie do głowy, w głowę, posp. do łba, w łeb a) «utrwalić sobie coś w pamięci, zapamiętać coś, nauczyć się czegoś»: (...) jeśli nie masz dość rozsądku, żeby pojąć, jakie znaczenie ma wykształcenie, postaram się, daję słowo, żebyś to… … Słownik frazeologiczny
wbijać — 1. Wbić coś sobie do głowy, w głowę, posp. do łba, w łeb a) «utrwalić sobie coś w pamięci, zapamiętać coś, nauczyć się czegoś»: (...) jeśli nie masz dość rozsądku, żeby pojąć, jakie znaczenie ma wykształcenie, postaram się, daję słowo, żebyś to… … Słownik frazeologiczny
asumpt — m IV, D. u, Ms. asumptpcie; blm przestarz. «pobudka, zachęta, okazja do czegoś, impuls, pretekst» zwykle w zwrotach: Wziąć, dać asumpt do czegoś, np. do dyskusji, do działania «pobudzić lub być pobudzonym do czegoś» ‹łac.› … Słownik języka polskiego