-
21 nieprzytomnoś|ć
f sgt unconsciousness, senselessness- był bliski nieprzytomności he was at the point of collapsing- upić się do nieprzytomności to pass out pot.- być zmęczonym do nieprzytomności to be dead tired- pobić kogoś do nieprzytomności to beat sb unconscious- zakochać się do nieprzytomności to fall madly in love- nienawidzić kogoś do nieprzytomności to hate sb’s guts pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieprzytomnoś|ć
-
22 śmier|ć
f zw. sg 1. (zgon) death- śmierć z głodu/pragnienia/wyczerpania/wycieńczenia death from starvation/thirst/exhaustion/emaciation- zamarznąć na śmierć to freeze to death- jeśli nie uwolnimy zakładników, czeka ich śmierć z ręki terrorystów if we don’t free the hostages they will die at the hands of the terrorists- zginąć śmiercią bohatera/męczeńską to die a hero’s/martyr’s death- zapić się/zaharować się na śmierć to drink/work oneself to death- pobić kogoś na śmierć to beat sb to death- przyjaźń na śmierć i życie przen. a lifelong friendship- aż do śmierci for the rest of one’s life- na śmierć zapomniałam! pot. I clean forgot!- blady jak śmierć as white as a sheet- za zabójstwo policjanta grozi śmierć death is the penalty for killing a police officer- śmierć przez rozstrzelanie/powieszenie/na krześle elektrycznym death by firing squad/hanging/electrocution- kara śmierci Prawo the death penalty, capital punishment2. przen. (koniec) death- wynalezienie płyty kompaktowej spowodowało śmierć gramofonu the CD led to the extinction of the record player- śmierć zdrajcom! death to traitors!3. Szt. (postać ludzkiego szkieletu z kosą) death, the Grim Reaper- □ czarna śmierć przest. the Black Death- nienaturalna śmierć unnatural death- śmierć cywilna przest. civil death- śmierć kliniczna Med. clinical death- śmierć naturalna Med. natural death, death from natural causes- śmierć polityczna książk. the end of one’s political career- śmierć tragiczna książk. tragic death■ iść a. pójść na śmierć to go to one’s (almost certain) death- ponieść śmierć książk. to perish- wielu młodych ludzi poniosło śmierć na wojnie many young people perished in the war- śmierć zabrała kogoś książk., euf. death has taken sb from us- nie wiadomo, kogo z nas pierwszego śmierć zabierze who knows which of us will be the first to go- walczyć ze śmiercią to fight for one’s life- zadać komuś śmierć książk. to kill sb- znaleźć śmierć książk. to find deathThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmier|ć
-
23 dopieprzyć
(-ę, -ysz); vi perfto bash sb (pot), to knock the shit out of sb (pot)* * *pf.1. (= dodać pieprzu) add more pepper, pepper up.2. wulg. (= pobić) kick l. beat the (living) shit ( komuś out of sb); beat the hell ( komuś out of sb).pf.wulg. (= zacząć krytykować) start riding ( do kogoś sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dopieprzyć
-
24 nieprzytomność
f.unconsciousness; być zmęczonym do nieprzytomności be dead tired; pobić kogoś do nieprzytomności beat sb unconscious l. senseless; upić się do nieprzytomności get blind l. dead drunk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieprzytomność
-
25 zbi|ć2
pf (zbiję) Ⅰ vt 1. (pobić) to beat (up) [osobę]- zbić kogoś kijem to beat sb with a stick- zbić kogoś do nieprzytomności to beat sb senseless- zbił ją do krwi he beat her till she bled- zbite dziecko a battered child2. (zranić) to bruise [część ciała]- zbić sobie kolano to bruise one’s knee- zbity łokieć a bruised elbow3. (stłuc) to break [talerz, szklankę, szybę] Ⅱ zbić się [talerz, szklanka, szyba] to breakThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zbi|ć2
- 1
- 2
См. также в других словарях:
pobić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}bić się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek … Słownik języka polskiego
poczubić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, poczubić siębię się, poczubić siębi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ptactwie: pobić się, tarmosząc się za czuby, dziobiąc się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koguty się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczubić się — dk VIa, poczubić siębię się, poczubić siębisz się, poczubić sięczub się, poczubić siębił się 1. «o ptakach: pobić się wodząc za czuby, podziobać się» Koguty, wróble się poczubiły. 2. żart. «o ludziach: pobić się, posprzeczać się, pokłócić się»… … Słownik języka polskiego
wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… … Słownik frazeologiczny
bić się — I – pobić się {{/stl 13}}{{stl 7}} bić jeden drugiego nawzajem, szamotać się ze sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę pani, oni się biją! Pobili się o dziewczynę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}bić się II {{/stl 13}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potłuc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o rzeczach kruchych, pękających: rozbić się, rozlecieć się na kawałki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanki potłukły się. Waza się potłukła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poszturchać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poszturchać nawzajem jeden drugiego; poszarpać się ze sobą, pobić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszturchać się w czasie kłótni. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzucić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rzucać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rzucić się {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}z pięściami [pazurami] {{/stl 13}}{{stl 7}} zaatakować kogoś, rzucić się na kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poszturchać — dk I, poszturchaćam, poszturchaćasz, poszturchaćają, poszturchaćaj, poszturchaćał, poszturchaćany «kilka razy szturchnąć kogoś; spędzić jakiś czas na szturchaniu; pobić szturchając» Poszturchał kolegę w bok. poszturchać się rzad. «poszturchać… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego