-
41 attenuate
[ə'tɛnjueɪt] 1. vt 2. vi -
42 emasculate
[ɪ'mæskjuleɪt]vt -
43 легчать
глаг.• osłabiać• słabnąć• zmniejszać• zmniejszyć -
44 ослабить
глаг.• luzować• maleć• nadwątlić• obluzować• obniżać• odprężać• opuszczać• opuścić• osłabiać• osłabić• popuszczać• rozluźniać• rozluźnić• rozwodnić• stępiać• słabnąć• uszczuplać• uwalniać• uwolnić• wycieńczać• zachwiać• zluźniać• zmniejszać• zmniejszyć• zwalniać -
45 разбавить
глаг.• osłabiać• rozcieńczać• rozcieńczyć• rozpuszczać• rozrzedzać• rozrzedzić• rozwodnić -
46 слабнуть
глаг.• mdleć• odprężać• opuszczać• osłabiać• osłabić• rozluźniać• rozluźnić• słabnąć• wiotczeć• zmniejszać• zmniejszyć -
47 abattre
1. obalić2. opadać3. osłabiać4. padać5. powalić6. przewrócić7. przygnębiać8. spadać9. strącić10. u11. upadać12. uśmiercać13. wywrócić14. zburzyć15. ścinać16. ściąć -
48 affadir
1. osłabiać2. przesładzać3. przesłodzić -
49 affaiblir
1. nadwerężać2. osłabiać3. osłabić4. podrywać -
50 affaisser
1. obsuwać2. osłabiać3. pochylić4. przygniatać5. przygniecenie6. przygnieść7. przygnębiać -
51 amollir
1. osłabiać2. zmiękczać3. zmiękczyć -
52 amorphe
1. amorficzny2. bezkształtny3. bezpostaciowy4. osłabiać5. przytłumiać6. przytłumienie7. umorzenie -
53 amortir
1. osłabiać2. przytłumiać3. przytłumić4. umarzać5. umorzyć6. zamortyzować -
54 atténuer
1. osłabiać2. rozrzedzać3. słabnąć4. wycieńczać5. zmniejszać6. zmniejszyć7. złagodzić8. łagodzić -
55 aveulir
1. osłabiać2. osłabić -
56 débiliter
1. osłabiać2. osłabić -
57 flétrir
1. hańbić2. niszczyć3. osłabiać4. piętnować5. przekwitać6. więdnąć7. zwarzyć8. zwiędnąć -
58 infirmer
1. obalać2. osłabiać3. osłabić4. unieważniać5. zachwianie6. zachwiać7. zbijać8. zmniejszać -
59 neutraliser
1. neutralizować2. osłabiać3. unieszkodliwiać4. unieszkodliwić5. zneutralizować6. znosić7. zobojętniać8. zobojętnić -
60 ramollir
1. osłabiać2. rozmiękać3. rozmiękczać4. zgnuśnieć5. zmiękczać6. zmiękczyć
См. также в других словарях:
osłabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osłabiaćam, osłabiaća, osłabiaćają, osłabiaćany {{/stl 8}}– osłabić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osłabiaćbię, osłabiaćbi, osłabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłabiać — ndk I, osłabiaćam, osłabiaćasz, osłabiaćają, osłabiaćaj, osłabiaćał, osłabiaćany osłabić dk VIa, osłabiaćbię, osłabiaćbisz, osłab, osłabiaćbił, osłabiaćbiony 1. «czynić słabym, słabszym pod względem fizycznym lub jakimkolwiek innym» Gorączka… … Słownik języka polskiego
osłabiać się – osłabić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} osłabiać samego siebie; stawać się słabszym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osłabiła się drakońską dietą. Wzrok osłabia się na starość. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłabić — → osłabiać … Słownik języka polskiego
niszczyć — ndk VIb, niszczyćczę, niszczyćczysz, niszcz, niszczyćczył, niszczyćczony 1. «unicestwiać, niweczyć, burzyć, pustoszyć; tępić, wypleniać» Nieprzyjaciel, wojna niszczy kraj. Ustawiczne bombardowania niszczyły miasto. Grad, susza niszczy zasiewy.… … Słownik języka polskiego
śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… … Słownik frazeologiczny
amortyzować — ndk IV, amortyzowaćzuję, amortyzowaćzujesz, amortyzowaćzuj, amortyzowaćował, amortyzowaćowany 1. «wyrównywać zyskami osiąganymi z użytkowania jakiegoś obiektu, koszt jego wybudowania lub zakupu» Amortyzować inwestycję. 2. «łagodzić, osłabiać… … Słownik języka polskiego
ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… … Słownik języka polskiego
drążyć — ndk VIb, drążyćżę, drążyćżysz, drąż, drążyćżył, drążyćżony «robić wgłębienie, żłobić, wydłubywać; wrzynać się w co» Drążyć korytarze podziemne, wykopy. Drążyć szyb. Drążono kanał podziemny. Łódki drążone w pniach drzew. ∆ Drążyć owoce «wyjmować… … Słownik języka polskiego
dudnić — ndk VIa, dudnićnię, dudnićnisz, dudnićnij, dudnićnił 1. «wydawać głuchy odgłos, dźwięczeć głucho; huczeć» Deszcz dudni po dachu. Dudnią koła, kroki po bruku. Pociąg dudni. Ziemia dudni pod stopami. 2. rzad. «grać, mocno uderzając w klawisze;… … Słownik języka polskiego
gasić — ndk VIa, gaszę, gasisz, gaś, gasił, gaszony «powodować, że coś gaśnie, przestaje się palić; przerywać, tłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Gasić ogień, pożar. Gasić lampę, świecę, światło. ∆ Gasić motor, silnik «wyłączać motor,… … Słownik języka polskiego