-
1 osłabiać
impf ⇒ osłabić* * *(człowieka, serce, fundament) to weaken; ( wrażenie) to reduce, to lessen; (cios, upadek) to soften, to cushion* * *ipf.osłabić pf.1. (= czynić mniej intensywnym) reduce, lessen; osłabić tempo reduce pace, slow down; poduszka powietrzna osłabiła siłę uderzenia air bag reduced the impact.2. (= czynić słabszym, mniej sprawnym) weaken, enfeeble; grypa osłabia serce flu weakens the heart; zmęczenie osłabiło moją zdolność koncentracji fatigue reduced my ability to concentrate.3. (= nadwerężyć) weaken; powódź osłabiła fundamenty flood weakened l. undermined the foundations.4. (= złagodzić) soften, cushion.ipf.osłabić się pf. weaken.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osłabiać
-
2 osłabiać
-
3 osłabiać
-
4 osłabiać
I. vt -
5 osłabiać
глаг.• аннулировать• изнурять• истощать• легчать• нервировать• обессиливать• облегчать• ослабевать• ослабить• ослаблять• отменять• повреждать• притуплять• разбавить• разрежать• слабеть• слабнуть• смягчать• спадать• удручать• уменьшать• умерять• упразднять• успокаивать• утолять* * *osłabia|ć\osłabiaćny несов. ослаблять; ср. osłabić* * *osłabiany несов.ослабля́ть; ср. osłabić -
6 osłabiać
1. abattre2. affadir3. affaiblir4. affaisser5. alanguir6. amollir7. amorphe8. amortir9. atténuer10. aveulir11. courbaturer12. débiliter13. flétrir14. infirmer15. neutraliser16. ramollir17. émousser18. énerver19. étioler -
7 osłabiać
1 lagaigh 2 loit 3 síothlaigh 4 súlach -
8 osłabiać
dobësoj -
9 osłabiać
zayıflatmak -
10 osłabiać
[ослабячь]v.ndk -
11 osłabiać
ослабляти -
12 osłabiać
1 huminà2 magpahinà3 magpapayát4 manglatâ -
13 osłabiać
asgynlamak; gandyrmak; gowşamak; haýallamak -
14 osłabiać
1) αμβλύνω2) αποδυναμώνω3) μειώνω -
15 osłabiać się
ослаблятися; обезсилюватися -
16 alanguir
osłabiać -
17 courbaturer
osłabiać -
18 étioler
osłabiać -
19 dobësoj
osłabiaćShqiptaro-polak fjalor (Albanian-Polish dictionary) > dobësoj
-
20 zayıflatmak
osłabiać
См. также в других словарях:
osłabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osłabiaćam, osłabiaća, osłabiaćają, osłabiaćany {{/stl 8}}– osłabić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osłabiaćbię, osłabiaćbi, osłabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłabiać — ndk I, osłabiaćam, osłabiaćasz, osłabiaćają, osłabiaćaj, osłabiaćał, osłabiaćany osłabić dk VIa, osłabiaćbię, osłabiaćbisz, osłab, osłabiaćbił, osłabiaćbiony 1. «czynić słabym, słabszym pod względem fizycznym lub jakimkolwiek innym» Gorączka… … Słownik języka polskiego
osłabiać się – osłabić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} osłabiać samego siebie; stawać się słabszym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osłabiła się drakońską dietą. Wzrok osłabia się na starość. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłabić — → osłabiać … Słownik języka polskiego
niszczyć — ndk VIb, niszczyćczę, niszczyćczysz, niszcz, niszczyćczył, niszczyćczony 1. «unicestwiać, niweczyć, burzyć, pustoszyć; tępić, wypleniać» Nieprzyjaciel, wojna niszczy kraj. Ustawiczne bombardowania niszczyły miasto. Grad, susza niszczy zasiewy.… … Słownik języka polskiego
śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… … Słownik frazeologiczny
amortyzować — ndk IV, amortyzowaćzuję, amortyzowaćzujesz, amortyzowaćzuj, amortyzowaćował, amortyzowaćowany 1. «wyrównywać zyskami osiąganymi z użytkowania jakiegoś obiektu, koszt jego wybudowania lub zakupu» Amortyzować inwestycję. 2. «łagodzić, osłabiać… … Słownik języka polskiego
ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… … Słownik języka polskiego
drążyć — ndk VIb, drążyćżę, drążyćżysz, drąż, drążyćżył, drążyćżony «robić wgłębienie, żłobić, wydłubywać; wrzynać się w co» Drążyć korytarze podziemne, wykopy. Drążyć szyb. Drążono kanał podziemny. Łódki drążone w pniach drzew. ∆ Drążyć owoce «wyjmować… … Słownik języka polskiego
dudnić — ndk VIa, dudnićnię, dudnićnisz, dudnićnij, dudnićnił 1. «wydawać głuchy odgłos, dźwięczeć głucho; huczeć» Deszcz dudni po dachu. Dudnią koła, kroki po bruku. Pociąg dudni. Ziemia dudni pod stopami. 2. rzad. «grać, mocno uderzając w klawisze;… … Słownik języka polskiego
gasić — ndk VIa, gaszę, gasisz, gaś, gasił, gaszony «powodować, że coś gaśnie, przestaje się palić; przerywać, tłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Gasić ogień, pożar. Gasić lampę, świecę, światło. ∆ Gasić motor, silnik «wyłączać motor,… … Słownik języka polskiego