-
101 ornament
• /vt/ украшать -
102 ornament
[`ɔːnəməntˏ `ɔːnəˏment]украшение, орнаментцерковная утварь, ризычеловек, который является украшением своего времени, своего кружка и т. п.процесс украшенияукрашатьАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > ornament
-
103 Ornament
-
104 ornament
[or·na·ment || 'ɔrnəmənt /'ɔːn-]◙ n. קישוט; תכשיט◙ v. לקשט; לעטר* * *◙ רטעל ;טשקל◄◙ טישכת ;טושיק◄ -
105 Ornament
палеонт. орнаментацияпалеонт. скульптураDeutsch-Russische Geologie und Mineralogie Wörterbuch > Ornament
-
106 ornament
-et, -erорнамент, украшение -
107 ornament
< garm> ■ Besatz m -
108 ornament
сущ.иск. орнамент -
109 ornament
-
110 ornament
сущ.• орнамент• украшение* * *♂, Р. \ornamentu орнамент* * *м, Р ornamentuорна́мент -
111 ornament
1. ['o:nəmənt] noun(something decorative, intended to make a room etc more beautiful: china ornaments.) pynt; udsmykning2. [o:nə'ment] verb(to decorate: The church was richly ornamented.) pynte; udsmykke- ornamental* * *1. ['o:nəmənt] noun(something decorative, intended to make a room etc more beautiful: china ornaments.) pynt; udsmykning2. [o:nə'ment] verb(to decorate: The church was richly ornamented.) pynte; udsmykke- ornamental -
112 ornament
орнамент; украшение -
113 ornament
орнамент -
114 ornament
(per)hiasan, mengiasi* * *menghiasi* * *(per)hiasan, mengiasi* * *perhiasan, menghias -
115 ornament
(n) ornamento (Sp) -
116 ornament
gayak, kagayakan, hiyas, palamuti -
117 ornament
n.gaehna / gul kaari / ziinat / zeybaa'iSH / zeywar -
118 ornament
1. ['o:nəmənt] noun(something decorative, intended to make a room etc more beautiful: china ornaments.) skraut(gripur)2. [o:nə'ment] verb(to decorate: The church was richly ornamented.) skreyta- ornamental -
119 ornament
N1. आभूषणNow-a-days the gold ornaments are very costly.--------VT1. विभूषित\ornamentकरनाThe dress elaborately ornamented with lace was so nice. -
120 ornament
maisiú
См. также в других словарях:
ornament — ORNAMÉNT, ornamente, s.n. 1. Detaliu sau obiect adăugat la un ansamblu pentru a l înfrumuseţa; accesoriu, element decorativ folosit în artele plastice, în arhitectură, în tipografie pentru a întregi o compoziţie şi a i reliefa semnificaţia. ♢ loc … Dicționar Român
Ornament — Sn std. (14. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. ōrnāmentum, einer Ableitung von l. ōrnāre ausstatten, schmücken, zieren (aus * ōrdnāre zu l. ōrdo (ōrdinis) m. Reihe, Ordnung ). Adjektiv: ornamental. Ebenso nndl. ornament, ne. ornament, nfrz.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Ornament — Ornamente I (Altertum). Ornamente II (Mittelalter). Ornamente III (Renaissance). Ornamente IV (17./18. Jahrh. und Asien) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
ornament — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. ornamentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} element, motyw zdobniczy w architekturze, rzemiośle artystycznym itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bogaty, oryginalny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ornament — or na*ment, n. [OE. ornement, F. ornement, fr. L. ornamentum, fr. ornare to adorn.] That which embellishes or adorns; that which adds grace or beauty; embellishment; decoration; adornment. [1913 Webster] The ornament of a meek and quiet spirit. 1 … The Collaborative International Dictionary of English
ornament — or na*ment, v. t. [imp. & p. p. {Ornamented}; p. pr. & vb. n. {Ornamenting}.] To adorn; to deck; to embellish; to beautify; as, to ornament a room, or a city. [1913 Webster] Syn: See {Adorn}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Ornament — (lat., hierzu die Tafeln »Ornamente I bis IV«), Verzierung, die schmückende Zutat an Arbeiten menschlicher Kunstfertigkeit, besonders an Werken der Baukunst und der Kunstgewerbe. Sie hängt von dem Zweck des Gegenstandes, von der Zeit und dem Ort… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
ornament — [n] decoration accessory, adornment, art, bauble, beautification, design, doodad*, embellishment, embroidery, flower, frill, frou frou*, garnish, gewgaw*, gimcrack*, gingerbread*, honor, jewel, knickknack*, pride, treasure, trimming, trinket;… … New thesaurus
ornament — [or′nə mənt; ] for v. [, ôr′nəment΄] n. [OFr ornement < L ornamentum < ornare, to adorn (akin to ordinare: see ORDAIN)] 1. anything serving to adorn; decoration; embellishment; also, a desirable or needed adjunct 2. a person whose character … English World dictionary
Ornamént — (lat., d.i. Schmuck), die an Gegenständen menschlicher Kunstfertigkeit angebrachte Verzierung, entweder der Berechnung (geometr. O.) oder der Phantasie (stilisiertes O.) entsprungen oder der organischen Natur (Pflanzenreich: Blatt, Blume, Ranke;… … Kleines Konversations-Lexikon
Ornament — Ornament, lat. deutsch, Verzierung; O.ik, die Lehre, passende Verzierungen anzubringen … Herders Conversations-Lexikon